Geschiedenis

In Bretagne leven de oude tradities nog voort. Eigen aan de bijzondere cultuur van de streek zijn de taal, de muziek en de mystiek. De meeste inwoners beheersen het Bretons nog. En in het legendarische bos van Brocéliande waart de geest van Koning Arthur rond.

Geprangd tussen land en zee, tussen Engeland en Frankrijk, is Bretagne een van de meest typische gebieden van Frankrijk. De loop van de geschiedenis heeft de grenzen van Bretagne regelmatig veranderd. Tijdens het Pleistoceen zag de kustlijn er bijvoorbeeld heel anders uit dan nu. Dit had alles te maken met een lagere zeespiegel. Op plaatsen die tegenwoordig onder water liggen, zijn heel wat menselijke nederzettingen ontdekt. Sommige daarvan zijn wel 500.000 jaar oud.

Tijdens de laatste ijstijd was het zeeniveau ongeveer 100 meter lager dan het huidige. Zo’n 10.000 jaar geleden begonnen de gletsjers te smelten, waardoor het water erg snel steeg. Grote delen van het land overstroomden en de huidige kustlijn werd gevormd. De lange, smalle inhammen zijn overblijfselen van de oude, door de zee overstroomde rivierdalen.

De geschiedenis van Bretagne is rijk en bewogen. Oorspronkelijk heet het gebied Armorica. In de vijfde eeuw vestigen inwoners van het huidige Groot-Brittannië zich in Armorica en veranderen de naam in Bretagne.

In 845 verslaat Nominoë koning Karel De Kale en belooft de Bretoenen onafhankelijkheid. In 939 ontstaat het hertogdom Bretagne.

Tijdens de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk krijgt Bretagne het zwaar te verduren, maar onder de heerschappij van Jean V tussen 1399 en 1442 bereikt de Bretonse beschaving haar hoogtepunt.

Onder zijn bewind wordt een nieuw tijdperk ingeluid. De Bretonse cultuur speelt een belangrijke rol en kunstenaars genieten bescherming. Pas in de 16e eeuw wordt Bretagne ingelijfd bij Frankrijk.