Delfts Blauw

Begin 17de eeuw werd in Delft en Haarlem witte faience gemaakt met een blauwe versiering. De kleur werd populair door het blauwe Chinese porselein, dat massaal werd ingevoerd. Het idee om slechts een klein deel van het oppervlak te versieren en de rest wit te laten, werd ingefluisterd door Italiaanse voorbeelden. Delft werd er wereldberoemd mee.

In Faenza, waarvan de term faience is afgeleid, kwam eind 16de eeuw een nieuw soort majolica (de algemene term voor tinglazuuraardewerk) in de mode. De drukke versiering van vroeger werd vervangen door een sobere decoratie met veel wit.

Delft en Haarlem maken daarmee furore in de eerste helft van de 17de eeuw. Delft ontpopte zich vanaf midden 17de eeuw tot hét centrum van de blauwe faience, Haarlem verdween wat later van het toneel.

In die tijd telde Delft zo’n 32 aardewerkfabrieken. Één daarvan, de Koninklijke Porceleyne Fles, werd in 1653 opgericht en produceert tot op de dag van vandaag op de eeuwenoude manier beschilderd aardewerk. Tegenwoordig wordt er niet alleen meer traditioneel aardewerk gemaakt, maar ook modern werk. Daarnaast organiseert de fabriek tentoonstellingen en workshops waarin je zelf aan de slag kan.

In de Delftse Pauw kan je zien hoe het Delftse aardewerk wordt gemaakt. Vind je het mooi dan kan je daarna zelf een Delfts Blauw kunstwerk aanschaffen in de verkoopruimte. Daarvoor kan je ook terecht in de Candelaer en de Blauwe Tulp.

Aardewerk bewonderen kan je het museum Lambert van Meerten met een grote collectie Delfts aardewerk en Chinees en Japans porselein en het Museum Paul Tetar van Elven gevestigd in het voormalige woonhuis van de 19e-eeuwse schilder en kunstverzamelaar Paul Tetar van Elven.

Ook voor modern aardewerk en keramiek kan je terecht in Delft. De stad telt verschillende galerie?n en winkeltjes waar je hedendaags porselein kan bezichtigen en kopen.