Geschiedenis

In de twaalfde eeuw ontstaan er op de oevers van de Spree twee handelsnederzettingen: Coelln (1237) en Berlin (1244). In 1307 vormen ze een soort Unie en krijgen ze een gemeenschappelijk stadhuis. Gedurende 400 jaar maken de twee steden een soortgelijke ontwikkeling door.

In deze periode komen veel Franse Hugenoten naar Berlijn. In Frankrijk worden ze vervolgd, maar Frederik Willem I heet ze welkom. In het huidige Berlijnse dialect zijn nog sporen van het Frans te horen.

Frederik III verenigt de Duitse steden in Pruisen en Berlijn wordt er de hoofdstad van. Frederik Willem I (Soldatenkoning) en Frederik II (Frederik de Grote) gaan op dezelfde manier voort en bij de dood van Frederik de Grote in 1786 is Pruisen de grootste militaire macht van Europa.

Frivole levensstijl
Daarna brokkelt de militaire macht af en wordt Berlijn in 1806 onder de voet gelopen door Napoleon en zijn legers. Deze bezetting duurt echter maar kort en in 1815 wordt Pruisen alweer gerestaureerd. Berlijn wordt een centrum van de wetenschap.

In 1871 wordt Duitsland officieel gesticht in Versailles en Wilhelm I wordt de keizer van het land en Berlijn de hoofdstad. De industrie komt sterk tot ontwikkeling in Berlijn en veel mensen van het platteland trekken naar de stad om daar te gaan werken.

De Eerste Wereldoorlog brengt grote schade toe aan Duitsland en Berlijn. Onder druk doet keizer Wilhelm II in 1918 afstand van de troon en roept Philip Seideman in de Reichstag de Weimar Republiek uit.

Berlijn staat in die tijd bekend om zijn frivole levenstijl. Overal zijn er jazzoptredens, cabaret- en stripteasevoorstellingen. Enkele bekende namen: Einstein in de wetenschap, de schilders George Grosz en Otto Dix, de schrijvers Bertolt Brecht, Kurt Tucholsky en Stefan Zweig en de filmsterren Marlene Dietrich en Fritz Lang.

Hitler en de puinhoop
Ondertussen begint Hitler en zijn partij de NSDAP een steeds grotere aanhang te krijgen en in 1933 wordt hij verkozen tot Reichskanzler. Hij gebruikt de brandstichting in de Reichstag in datzelfde jaar meteen om alle macht naar zich toe te trekken. Joden, intellectuelen, socialisten en communisten worden gearresteerd en naar concentratiekampen gebracht. In Berlijn ontstaat een ware uittocht.

Op 11 november 1938 trekken SA’ers in de zogenaamde Kristallnacht de straten in om joodse synagogen, winkels en huizen in brand te steken en in 1939 breekt met Hitlers inval in Polen de Tweede Wereldoorlog uit. Tijdens de oorlog worden er 600.000 huizen vernield de bevolking wordt teruggebracht van 4,3 naar 2,8 miljoen.Vrijwel de hele stad verandert in een grote puinhoop.

Na de oorlog wordt Berlijn in twee helften verdeeld; Oost-Berlijn wordt bestuurd door de Russen en West-Berlijn door de Amerikanen, Britten en Fransen. De samenwerking verloopt zeer moeizaam.

Al in 1948 blokkeren de Russen West-Berlijn door de wegen en spoorwegen te versperren en de stroom af te snijden in een poging de geallieerden weg te krijgen. Die geven echter niet toe en openen een luchtbrug om de bevolking van West-Berlijn van voedsel te voorzien. In 1949 wordt Duitsland in twee delen gesplitst en Oost-Berlijn wordt de hoofdstad van de DDR.

Het IJzeren Gordijn
West-Berlijn wordt zwaar gesubsidieerd door de geallieerden. In de jaren 50 proberen dan ook veel Oostduitsers naar West-Duitsland te vluchten. Daarop besluiten de Russen in 1961 een grote muur tussen de twee stadsdelen te plaatsen, het zogenaamde IJzeren Gordijn. Ook daarna proberen nog velen naar het westen te vluchten en tientallen van hen vinden daarbij de dood.

De twee stadsdelen blijven zich apart ontwikkelen, maar in beide helften bloeit het cultuurleven. Dan gebeurt er in 1989 iets onverwachts. In de nacht van 9 op 10 november lopen duizenden mensen de grens over van Oost naar West-Berlijn. Dit betekent meteen de val van de Berlijnse muur.

Op 3 oktober 1990 worden de beide Duitslanden herenigd met Berlijn als hoofdstad. Er wordt direct begonnen met het verhuizen van de regeringsgebouwen naar Berlijn. Sinds mei 1999 is in het Reichstaggebäude het Duitse parlement gevestigd.