Geschiedenis

De oorspronkelijke inwoners van dit desolate gebied waren de Blackfeet Indianen. Omstreeks 1750 begonnen de blanken het gebied te verkennen.

De oorspronkelijke inwoners van dit desolate gebied waren de Blackfeet Indianen. Omstreeks 1750 begonnen de blanken het gebied te verkennen. De grote vraag naar bontvellen moedigde zogenaamde ’trappers’ (= pelsjagers) immers aan om zich diep in het gebergte te wagen. Tijdens deze periode trokken de grote pelshandelcompagnieën ook kunstmatige lijnen op de kaart om hun ‘domeinen’ af te bakenen.

Uiteindelijk werd in 1846 de 49e breedtegraad aangewezen als de internationale grens tussen het door Groot-Brittannië bestuurde gebied en het grondgebied van de Verenigde Staten. Deze breedtegraad deelde op volkomen willekeurige wijze het landschap van het tegenwoordige Waterton-Glacier International Peace Park doormidden.

Gedurende de laatste decennia van de 19e eeuw spanden mannen als Kootenai Brown (in Canada) en George Bird Grinnell (Verenigde Staten), zich ijverig in om hun ieder regeringen te overhalen tot het reserveren van delen van de Rocky Mountains als nationaal park.

Het was trouwens ook Grinnell die aan de meeste bergen, meren en rivieren hun namen gaf. Uiteindelijk bereikten de twee hun doel: in 1895 werd in Canada het Waterton Lakes National Park gecreëerd; in 1910 werden in de Verenigde Staten de grenzen van het Glacier National Park vastgelegd.

Disney avant-la-lettre

Nog geen jaar later werd het park het slachtoffer van de bouwwoede van ene James J. Hill. Die zag in dit prachtige landschap een heus vakantieparadijs. Spoorwegen werden aangelegd, grote hotels en een netwerk van tentenkampen en berghutten werden opgetrokken, maar tijdens WO II werden die hotels gesloten en uiteindelijk afgebroken.

Wegens de groeiende populariteit van het autoverkeer begon men in 1921 met de constructie van de befaamde Going-to-the-Sun Road, die in 1932 afgewerkt werd.

Met het verstrijken van de jaren na de oprichting van beide parken, gaven de VS en Canada zich steeds beter rekenschap van de natuurlijke eenheid van het Glacier en het Waterton Lakes National Park. Dit had als gevolg dat het Canadese parlement en het Amerikaanse Congres in 1932 het eerste internationale vredespark ter wereld besloten: het Waterton-Glacier International Peace Park.

Het park vormt vandaag een tastbaar symbool voor de banden van vrede en vriendschap tussen de twee landen. In 1995 werd het park ingeschreven als werelderfgoed.