Alaska

In dit ruige land van ijs, sneeuw en toendra voelen wolven en beren zich thuis. En vreemde vogels.

In dit ruige land van ijs, sneeuw en toendra voelen wolven en beren zich thuis. En vreemde vogels: avonturiers, goudzoekers, overjaarse hippies. Alaska heeft de sfeer van weleer goed weten te bewaren. De inwoners hebben er nog steeds iets van avonturiers, sympathieke oplichters of vriendelijke excentriekelingen.

De mooiste beelden uit Alaska Bezienswaardigheden Natuur Trivia Algemene informatie Tips en links

Alaska is meer dan alleen maar sneeuw en ijs. Op het eerste gezicht lijkt het er wel op: besneeuwde landschappen met bergen en stromen, landtongen omringd door donkergrijs water, een ongerept geheel dat de afwezigheid van menselijke activiteit laat vermoeden.

Maar dan verschijnen de eerste tekenen van menselijk leven: een langgerekte streep schuim in zee, een smalle weg langs de bossen en uiteindelijk Anchorage met het karakteristieke rechthoekige stratenplan, clean en rechtlijnig maar ook wat saai.

Bonte bende gelukszoekers

Zes millennia geleden streken eskimo’s en indianen neer in Alaska, veel later gevolgd door trappers uit Rusland, gedreven door het uitzicht op snelle winst uit de verkoop van zeldzame pelzen. Honderd jaar geleden kregen ze onverwacht gezelschap van een bonte bende gelukszoekers die op de eerste berichten van de ontdekking van goud afkwamen.

Het haastig bijeengezette tentendorp aan de baai werd in 1915 door spoorwegingenieurs tot een ordelijk geheel van streets en avenues herschapen, waar nu orde en netheid heersen. Anchorage mag dan naar Europese normen een beetje saai ogen, achter de gevels is het leven best genietbaar en op een paar uur van de stad is de natuur onaangeroerd gebleven, wat zorgt voor spectaculaire beelden en ontmoetingen.

Juneau wordt steevast omschreven als een kosmopolitisch stadje, het San Francisco van Alaska. Dat klinkt wat overdreven, al staan er naast de charmante houten gevels ook flatgebouwen en winkelcentra.

Al verschillende keren werd geopperd dat Anchorage, Fairbanks of nog een andere stad misschien beter geschikt zouden zijn als hoofdstad dan dit elegante, vriendelijke oord omringd door bergen vol groen. Maar voorlopig blijft Juneau de plaats waar de gouverneur woont en waar de beslissingen worden genomen, en dus vind je er naast ambtenaren en politici ook een schare kunstenaars en schrijvers.

Beren en wolven

De rijzige Mount McKinley, de hoogste piek van Noord-Amerika, draagt tegenwoordig weer zijn aloude naam Denali en ligt midden in het gelijknamige nationale park. Denali National Park is vier miljoen hectare groot, groter dan de staten Massachusetts of New Hampshire. De geheel besneeuwde Denali wordt slechts door minder dan een derde van de bezoekers aanschouwd, de rest van de tijd zit hij verstopt in mist en nevel.

Gewoon te voet op stap gaan is hier geen eenvoudige zaak. De massale aanwezigheid van beren en wolven vormt een echte bedreiging voor onervaren stappers, en de Amerikanen willen de plek bovendien zo authentiek mogelijk houden. Om die reden werd het laatste hotel van het park onlangs gesloten, zodat alleen de weg erdoor van de aanwezigheid van de mens getuigt.

Het best zichtbaar zijn de Dall-schapen, waarop ene Charles Sheldon in 1906 al ging jagen. De voormalige Yale-student verzamelde specimens voor musea, maar viel na enige tijd onvermijdelijk voor de charme van een zo rijk en zo gevarieerd leven.

Toen hij terugkeerde naar de beschaafde wereld, was hij een ander mens geworden, een mens die besloot de rest van zijn tijd en energie aan een nobele zaak te geven. Het jaar daarop keerde hij terug en overwinterde in een kleine cabin aan de boorden van de Toklat, huurde Harry Karstens als gids in en leerde er de vele aspecten van het land kennen.

Maar hij raakte ook geschokt door de grote aantallen schapen die door jagers werden gevangen en hij droomde al van een reusachtig reservaat waarin de mens de natuur ongemoeid zou laten.

Tien jaar later slaagde hij er met een aantal sympathisanten in om Mount McKinley als Nationaal Park te laten erkennen. Driekwart eeuw later is de oorspronkelijke oppervlakte verdrievoudigd en min of meer in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht : een weelde van haast ongeschonden land met daardoor slechts de 91 mijl lange Park Road, waarvan zo’n derde, tot aan Stony Hill, door de bussen van de Tundra Wilderness Tour mag worden bereden.

Onderweg moet de bezoeker zich van het nodige geduld voorzien, want alleen zo, en met een portie geluk, krijg je een 900 kilo zware eland te zien, een elegant lopende wolf, of Dall-schapen op een rotswand, het silhouet scherp afgetekend tegen de blauwe hemel. Of enkele kariboes keurig op een rij die hun schaduw werpen op de bevroren sneeuw.

Goudkoorts

Fairbanks oogt als een te snel volwassen geworden no-nonsensestadje, karakterloos en functioneel, maar de natuur errond is spectaculair mooi en heeft een gevarieerd en interessant publiek aangetrokken.

Fairbanks ligt vlak bij de poolcirkel en dat betekent dat het er medio juni zo goed als 24 uur licht blijft. Maar het is ook een hard land, met immens lange winternachten. Dat blanken er neerstreken, heeft alles met de goudkoorts te maken, die het leven in deze noordelijk gelegen regio zo ingrijpend heeft veranderd. De evocatie van die goudzoekersdagen wordt op verscheidene plaatsen op een wat romantische manier in beeld gebracht.

Alaska heeft de sfeer van weleer goed weten te bewaren. De inwoners hebben er nog steeds iets van avonturiers, sympathieke oplichters of vriendelijke excentriekelingen. Misschien heeft het nog steeds die last frontier-allures omdat het zo’n mannenland is. In afgelegen dorpen als Skagway zou er naar verluidt één vrouw zijn voor zeven mannen. En in een vaak herhaald citaat beschrijft een Alaskaanse dame die heren als volgt: “The odds are good, but the goods are odd”. De kansen liggen goed, maar de goederen zijn vreemd.