Oprichter flessenmerk Dopper: ‘Ik droom van een wereld zonder wegwerp plastic’

Voor Merijn Everaarts geraakte de maat vol na het zien van een documentaire over de aanzwellende plastic soup. Dat kon anders, dacht de Nederlandse ondernemer. Zeven jaar geleden stampte hij daarom Dopper uit de grond, een duurzaam herbruikbaar flessenmerk.

Waarin onderscheiden jullie je van andere herbruikbare waterflesmerken?

Merijn Everaarts: ‘Wij zijn een initiatief dat mensen wil inspireren om minder plastic afval te gebruiken en mensen wil overtuigen om kraanwater te drinken. Meer dan dat we een flessenmerk pur sang zijn. Bij ons staat de missie voorop, en dat is het verschil met andere merken.’

Bij ons staat de missie voorop, en dat is het verschil met andere merken.

‘We zijn een gecertificeerde sociale onderneming, wat wil zeggen dat we enerzijds een commercieel bedrijf zijn en een product verkopen, maar dat anderzijds onze missie voorop staat. Het is een nieuwe vorm van ondernemen. Ik kan me niet voorstellen dat er in de toekomst nog bedrijven opgericht worden die geen bijdrage leveren aan een betere wereld.’

Hoe zijn jullie tot het ontwerp gekomen?

Merijn Everaarts: ‘We hebben een ontwerpwedstrijd georganiseerd en het design van TU Delft alumnus Rinke van Remortel kwam als winnaar uit de bus. Dat was in 2010. Hij wilde dat de fles twee openingen had, zodat je hem goed schoon kan maken. Het leuke is dat als je de Dopper omgekeerd zet, de fles op een voetstuk staat. Hij schreef erbij: ‘ik wil water op een voetstuk zetten.’ Dat symboliseert heel goed onze filosofie: we willen kraantjeswater op nummer één plaatsen.’

Jullie zijn al behoorlijk bekend, internationaal. Hoe zijn jullie daarin geslaagd?

Merijn Everaarts: ‘Door heel hard te werken (lacht). Ik denk dat ons oprechte verhaal ook mensen overtuigt om voor ons te kiezen. We wijzen niet enkel met de vinger door te zeggen dat het fout gaat in de wereld, maar we bieden ook een oplossing. We hebben ook al verschillende prijzen gekregen, zoals de Red Dot Design Award, wat onze naamsbekendheid ten goede komt.’

Jullie bieden plastic en stalen flessen aan. Vanwaar de keuze voor plastic flessen?

Merijn Everaarts: ‘Ik kan me voorstellen dat mensen zich dat afvragen. Plastic met plastic bestrijden is een beetje raar. Maar er is een groot verschil tussen single use plastic en duurzaam plastic. Plastic dat bedoeld wordt voor eenmalig gebruik is van slechte kwaliteit en heeft een heel ander doel dan duurzaam plastic. Op zich is plastic geen slechte grondstof, als je het duurzaam produceert en het geen giftige stoffen bevat die schadelijk zijn voor de volksgezondheid.’

Dopper is de eerste plastic waterfles in de wereld die Cradle to Cradle is gecertificeerd.

‘Dopper is de eerste plastic waterfles in de wereld die Cradle to Cradle is gecertificeerd. Dat wil zeggen dat onze flessen getest zijn op duurzame productie, duurzaam gebruik en of ze klimaatneutraal vervaardigd worden. De materialen zijn 100% recyclebaar en gaan heel lang mee. Bovendien wordt er ook gecontroleerd of we intern duurzaam te werk gaan. Ethisch produceren is namelijk ook erg belangrijk.’

Waar worden de flessen van Dopper gemaakt?

Merijn Everaarts: ‘De plastic versie wordt in het Nederlandse Emmen gemaakt en de stalen versie in China. We zijn ook bezig met productie in Amerika voor de stalen Dopper.’

‘We laten controles uitvoeren door BSCI en door Cradle to Cradle of daaraan verbonden instituten. Zij gaan na of wat de fabrieken communiceren over hun duurzame werking ook echt klopt. De fabriekseigenaars kunnen beweren dat ze duurzaam produceren, maar controle is nodig. Je ziet niet alles meteen met het blote oog.’

Een deel van jullie opbrengst gaat naar waterprojecten. Hoe gaat dit concreet in z’n werk?

Merijn Everaarts: ‘Dat gebeurt via onze Dopper Foundation. 5% van onze netto verkoop omzet gaat naar deze organisatie. Het geld wordt verdeeld over verschillende programma’s. Een van die programma’s is een waterproject in Nepal, waar we samenwerken met een Nederlandse en een Amerikaanse organisatie, die lokaal alles aansturen. Wij doneren geld aan hen en zij zorgen ervoor dat het geld op de juiste bestemming komt. We controleren zelf hoe ze dat doen, maar de ngo’s worden ook van buitenaf gecontroleerd. Wij krijgen per kwartaal een rapport over hun werking.’

‘Het grondwaterproject in Nepal zorgt ervoor dat het water van de bron tot de mensen komt, op een hygiënische manier. De lokale bevolking wordt aangeleerd hoe ze pijpleidingen kunnen aanleggen. Er worden ook lessen in lichaamshygiëne gegeven. De bedoeling is dat deze kennis wordt doorgegeven aan volgende generaties. Het is dus niet bedoeld als noodhulp, maar als een duurzaam project, waar volgende generaties nog van kunnen profiteren.’

Een van jullie missies is de bewustwording rond single use plastics vergroten. Merken jullie dat sinds jullie oprichting mensen bewuster zijn geworden?

Merijn Everaarts: ‘Mensen zijn er zich bewust van. Maar het gebruik van single use plastics is nog zo in ons DNA verweven dat we er nog niet iedere dag naar handelen. Ik denk dat we de 3.5 miljoen Dopperfans zeker geïnspireerd hebben, maar er zijn er ook die nog PET-flessen kopen van tijd tot tijd omdat het makkelijk is. Die bewustwording moeten we nog zien uit te breiden.’

We proberen aan te kaarten dat het absurd is dat onze supermarkten gevuld zijn met plastic verpakkingen.

‘Stiekem gaat het ons ook om de bredere zin van single use plastics. De vervuiling komt uiteraard niet alleen van PET-flessen, maar ook van plastic dat rond snoepjes zit of waar kaas in verpakt wordt. We proberen ook aan te kaarten dat het absurd is dat onze supermarkten gevuld zijn met plastic verpakkingen. Daar zien we helaas nog weinig verandering in. Zelfs niet in Nederland, België of Amerika. Je hebt natuurlijk de early adopters, maar de grote massa is nog niet volledig mee in dat verhaal.’

Je hebt wel enkele verpakkingsvrije winkels, maar in gewone supermarkten is heel moeilijk om plastic te vermijden.

Merijn Everaarts: ‘Ja, ik denk dat de verantwoordelijkheid ook bij de supermarkt ligt. Maar de managers van supermarkten zijn anderzijds ook consumenten natuurlijk. Dus als de consument bewuster wordt en vraagt naar minder plastic, zou de supermarkt ook moeten volgen. Je merkt dat bij biologische groenten en fruit. Daar was vraag naar, dus het aanbod wordt groter in supermarkten. Ik denk en hoop dat hetzelfde zal gebeuren met het bannen van single use plastics. Als ik in mijn glazen bol kijk, dan zie ik dat wel gebeuren. Het valt me tot nu toe tegen.’

Hoe zit het met de gezondheid en hygiëne van de fles?

De Dopperfles is vrij van schadelijke stoffen en giftige weekmakers.

Merijn Everaarts: ‘De Dopperfles is vrij van schadelijke stoffen en giftige weekmakers, ze is dus helemaal bpa-vrij. Omdat we in zo’n overdreven hygiënische wereld leven, zijn sommige mensen niet meer resistent tegen bacteriën. Daarom is het aangeraden om je Dopper in de vaatwasser te stoppen( tot 65° C). Zo worden zeker alle bacteriën gedood.’

‘Maar je kan hem natuurlijk gewoon ook afwassen. De Dopper is trouwens zo ontworpen dat je hem gemakkelijk proper kan houden. De flessen zijn helemaal glad aan de binnenkant. Zolang je er dus niet op kauwt of onregelmatigheden veroorzaakt, zijn en blijven de Doppers een hygiënische manier om water te drinken.’

Jullie hebben ook een app, die aangeeft waar je je fles kan bijvullen. In België is het nog niet ingeburgerd dat je overal kraantjeswater kan vragen. Willen jullie ook dat probleem aanpakken?

Merijn Everaarts: ‘Dat was in Nederland ook zo. Het is al verbeterd, maar als je kijkt naar Amerika, Engeland en Canada, hebben we nog een lange weg te gaan. Daar krijg je, zodra je ergens binnenwandelt, een karaf kraantjeswater voorgeschoteld. Bij ons verkopen horeca-uitbaters liever mineraalwater in flessen, dan kunnen ze eraan verdienen. Je mag van mijn part ook kraanwater verkopen, het heeft waarde, maar het moet wel mogelijk zijn om te kiezen voor kraantjeswater in plaats van water uit flessen.

We hopen dat de app inspirerend werkt, dat mensen binnenstappen in restaurants en cafés en vragen of ze hun fles mogen vullen. Zo denken de uitbaters misschien na over de mogelijkheid.’