Veel Belgen op Parijse catwalks

Veel Belgen zondag op de Parijse catwalks, te beginnen met Bruno Pieters.

Veel Belgen in Parijs op zondag, te beginnen met een mooie, aan de stokoude Pierre Cardin opgedragen show van Bruno Pieters. Die lijkt, meer dan de andere Belgen, geobsedeerd door Franse couture van na Christian Dior. Gelukkig is zijn mode allesbehalve passé. Pieters staat voor luxe. Maar zijn luxe is minder vulgair dan wat anno 2008 in de mode doorgaans voor luxe moet doorgaan. In dat opzicht vertoont hij gelijkenissen met Raf Simons bij Jil Sander. Maar Pieters is op een bepaalde manier wel klassieker dan Simons. De show begon met een aantal door het mannenpak geïnspireerde ensembles in zwart wit, gedragen met korte rokjes of shorts. Zeer geslaagd: een aantal jasjes en jurken met lichtjes futuristische geblokte schouderelementen; elegante klokrokjes (Versace had vorige week in Milaan gelijkaardige stukken); en een majestueus fonkelende kimono.

A.F. Vandevorst speelde, niet voor de eerste keer, met lingerie, met kant en zijde. Dat Prada deze winter een groot kantoffensief voert, schrikt hen niet af. En dat siert hen. De show was, net als vorig seizoen, iets meer ingehouden dan eerdere spektakels in de sporthal van Bercy of de oude marktgebouwen van La Villette. Maar eigenlijk behoeven de kleren van het Antwerpse duo geen circus. De collectie telt nogal wat variaties op het mannenpak, bijvoorbeeld in de vorm van een jasje gedragen over witte collants (zowel Bruno Pieters als Kris Van Assche stuurden gelijkaardig silhouetten over de catwalk). Verder ook witte hemden, net als het verpleegstersuniform een vast ingrediÔnt. A.F. introduceerde ook voor het eerst een lijn handtassen.

Bij Nina Ricci zet Olivier Theyskens zijn weg verder: romantisch, dichterlijk en een tikje ouderwets. Met bijzondere jurken (vooraan kort, achteraan lang), jodhpurs en lange Victoriaanse jurken.

De mooiste show van het weekend: Véronique Leroy op het trottoir voor haar boetiek, in een zijstraat van rue de Rivoli en rue Saint-Honoré. Leroy zou dit seizoen aanvankelijk in New York showen, koos uiteindelijk toch opnieuw voor Parijs en moest toen in zeven haasten een alternatief vinden voor een klassieke catwalkshow. Leroy, zeker een van de meest onderschatte Belgische ontwerpers, werkt straks twintig jaar in Parijs. Ze wordt elk seizoen beter. Nostalgische jurken en pantalons, rijke materialen, en elegante accessoires ? van een gouden riem tot een hybride van leggings en sandalen. Topklasse.

Jesse Brouns