Thomas du Pré de Saint Maur (Chanel): ‘Luxe geeft ons het gevoel dat we leven’

Thomas du Pré de Saint Maur woont in Parijs en maakte naam in de luxesector in marketing- en communicatiefuncties. Hij werkt sinds 2008 bij Chanel, waar hij als Head of Global Creative Resources voor de parfum-, beauty-, horloge- en juwelendivisies zopas de nieuwe campagne voor de honderdste verjaardag van het N°5-parfum onthulde.

Mijn eerste tatoeage was een daad van rebellie. Een beetje dwaas en oppervlakkig, want ik was achttien en wilde vooral mijn ouders op stang jagen. Nu gaat het me meer om het idee dat je meester bent van je eigen lichaam, en daar zijn tatoeages ook een uitdrukking van. Mijn favoriete onderwerp zijn bloemen: echte exemplaren verwelken, maar de mijne verouderen op mijn huid, door het leven. Ondertussen heb ik ook enkele toekans, kolibries en tropische planten laten aanbrengen: een hommage aan de Venezolaanse roots van mijn familie, en een manier om me hun geschiedenis eigen te maken.

Ik geloof niet in de tegenstelling tussen kunst en commercie. Het idee is vaak dat de ene bezigheid hoogstaander en nobeler is dan de andere, terwijl ze in de wereld waarin ik werk nauw met elkaar verbonden zijn. Ik ben geen museumcurator of galerist, maar door producten aan te bieden en op een hedendaagse manier met anderen te communiceren geeft een maison als Chanel ook gestalte aan een bepaalde stijl en kijk op de wereld – een complexiteit die onze morele waardeoordelen niet altijd vatten.

Schoonheid is onze laatste verdediging tegen barbarij. Als ik Parijs zou moeten verlaten, zou ik ongetwijfeld voor Athene kiezen, want ik heb altijd een zwak gehad voor de klassieke beeldhouwkunst en de esthetiek van de oude Grieken. Niet dat schoonheid altijd mooi is of leuk om naar te kijken: ze biedt troost en verbinding over de grenzen van landen en culturen heen, maar verrast en verontrust ons ook en dwingt ons soms om onszelf in vraag te stellen. Zo verwonderde ik me tijdens de quarantaine dit jaar over de natuur: de onevenaarbare schoonheid daarvan maakt je bewust van iets dat de mens te boven gaat.

We kunnen er elke dag naar streven om het beste uit onszelf te halen, in de wetenschap dat niemand perfect is.

Luxe geeft ons het gevoel dat we leven. De kracht van een tijdloos icoon als Chanel N°5 zit in de belofte van zelfverwezenlijking die er voor vrouwen in schuilt. In mijn ogen is dat de rol van luxeproducten: ze beantwoorden aan ons streven naar een rijk en intens leven, en het verlangen naar zelfontwikkeling en vooruitgang dat we allemaal in ons dragen. Iemand als Marion Cotillard belichaamt dat ook in de nieuwe campagne: we kunnen er elke dag naar streven om het beste uit onszelf te halen, in de wetenschap dat niemand perfect is.

Blinde bewondering roept iets ongemakkelijks op. Ik werkte al jaren in de luxewereld toen ik plotseling een telefoontje kreeg van Chanel, een toonaangevend merk waar iedereen naar kijkt. Ik wilde niet wanhopig lijken en hapte dus niet meteen toe, maar antwoordde dat ik erover zou nadenken. Waarna ik meteen verstijfde bij de gedachte dat iemand anders weleens ja kon zeggen in mijn plaats. ( lacht)

De Franse creativiteit delen ligt me nauw aan het hart. Ze gaat gepaard met strakke regels en codes, maar vervolgens is er een grote openheid naar de wereld. Neem het alexandrijn uit de klassieke Franse poëzie, de gastronomische tradities en tuinarchitectuur of het mantelpakje van Chanel: het kader ligt telkens vast, maar vervolgens creëren ze een waaier aan mogelijkheden. Van geslotenheid is geen sprake – Frankrijk had niet voor niets een belangrijke hand in de totstandkoming van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Leiderschap tonen is je kennis overdragen. Ik ben van adellijke afkomst, maar als docent creativiteit en ondernemerschap aan de Sciences Po-universiteit in Parijs ben ik er nog meer van overtuigd geraakt dat we vooral onze inzichten moeten bewaren en doorgeven, en niet alleen kastelen en ander erfgoed. Als je me vraagt wat het betekent om aristocraat te zijn in 2020, denk ik daaraan: je verantwoordelijkheid nemen en de jongere generaties versterken.