Sofie Ysewijn van het Belgische merk Cos I Said So: ‘Kinderen moeten zichzelf kunnen zijn in hun kleren’

De Belgische mode heeft een internationale topreputatie. Toch kan een op de vijf Belgen geen label uit eigen land noemen. Tijdens de Week van de Belgische mode zetten we elke dag een Belgische ontwerper in de kijker. Vandaag: Sofie Ysewijn van Cos I Said So.

Het duurzame kinderlabel COS I SAID SO werd opgericht in 2016. Het ontwerp en de verkoop neemt oprichtster Sofie Ysewijn zelf voor haar rekening, de administratie en back office liggen in handen van collega en vriendin Julie. ‘Het is een pittig tempo, maar het loopt vlot met ons tweetjes.’

‘Ik heb altijd in de modesector gewerkt en droomde van een eigen merk. Toen ik mama werd, groeide het idee om er een kinderlabel van te maken. Ik ben me er bewust van dat mensen niet per se op een nieuw kledingmerk zaten te wachten. Er zijn al zoveel kleren op onze aardbol. De reden dat ik er toch mee startte, is omdat ik voor mijn zoontjes niet helemaal vond wat ik zocht. Bij kinderkleding vind ik het heel belangrijk dat de prijs-kwaliteit goed zit, dat het duurzame materialen zijn, dat je het gemakkelijk kunt wassen en dat het speels is, maar niet kinderachtig. Te gestileerde looks voor kinderen zijn niet praktisch. Ze moeten echt kind kunnen zijn in hun outfits. Daarom kies ik voor biokatoen: dat is gemakkelijk in onderhoud en veelzijdig.

De boodschap achter de kleding verschilt per collectie, maar is toch steeds geënt op dezelfde wortels. Zelf ben ik opgegroeid in de jaren tachtig, een tijdperk waarin het internet en schermen onze levens nog niet hadden overgenomen. Soms denk ik dat wij de laatste generatie zijn geweest die écht kind konden zijn. De wereld is enorm veranderd en de druk op kinderen ligt vandaag erg hoog. Vroeger dacht je als kind niet na over hoe je eruitzag op foto’s. Nu worden ze de hele tijd geconfronteerd met hun eigen uiterlijk doordat foto’s digitaal de wereld worden ingestuurd. Alles is een race of een wedstrijd geworden. Ik probeer aan de hand van m’n tekeningen en teksten een houvast te bieden in die snel veranderende maatschappij. Laat kinderen genieten van hun kindertijd en gewoon zichzelf zijn.’

‘Trust the timing of your life. Dat geldt echt voor alles: leef in het nu en doe wat je kunt doen op dit moment, op het ritme dat voor jou klopt. Soms lukt iets niet omdat de timing niet goed zit, niet omdat je niet hard genoeg je best hebt gedaan. Ik heb dit zelf echt moeten ontdekken en leren. Toen ik van mijn tweede zoontje was bevallen, ging ik onmiddellijk terug werken. Dat was bij nader inzien geen goed idee. Ik had een keizersnede gehad en had net een nieuwe baby, dat vraagt tijd. Het was achteraf gezien een wake-up call. Soms moet je durven denken “en nu kan al de rest ontploffen”. Het is niet simpel om die mindset aan te leren, maar het gaat je echt vooruit helpen. Ik zit boordevol ideeën en energie, maar dat kan ook fataal zijn. Daarom probeer ik alles wat ik wil doen op een rustige manier aan te pakken. Dat lukt me niet altijd hoor, maar ik doe m’n best! (lacht). Niet alles moet vandaag klaar zijn, sommige dingen kunnen ook morgen.

Een tweede gouden raad: blijf trouw aan jezelf. Authenticiteit is echt heel waardevol. Laat je niet in een keurslijf stoppen, maar doe het op je eigen manier. Jezelf verloochenen komt uiteindelijk toch als een boemerang terug in je gezicht.’

‘Creatief bezig zijn vind ik het allerleukst aan werken in de mode. Ook de feedback van mijn klanten kan me gelukkig maken. Ondertussen heb ik een hele bende trouwe volgers en dat doet me enorm veel plezier. Ik word super blij als ze me foto’s sturen van hun kinderen in mijn creaties.

Het ritme in de mode ligt wel enorm hoog en dat is soms behoorlijk intens. Het is een sneltrein waar je op springt en niet meteen weer af kan. Als zaakvoerder ben je enerzijds de bestuurder, maar anderzijds hang je vaak genoeg ook wat te bengelen aan het dak terwijl de trein voortraast (lacht). Je moet om kunnen met teleurstellingen en telkens terug enthousiast recht krabbelen. Werken in de mode brengt heel wat risico’s met zich mee. Dat is zwaar, maar het houdt me ook bij de les en ik geniet ergens ook wel van de rush. Op tijd en stond op de rem gaan staan om te rusten is natuurlijk wel essentieel. Anders hou je het niet vol.’

.