WILDE & CO

De traditionele Engelse geest domineert deze week Milaan.

De mood is Victoriaans bij Alexander McQueen. Wat perfect past bij de traditionele Engelse geest die deze week Milaan domineert. Met tweeds en prints-van-Wales op de catwalks en buiten dikke mist. McQueens mannen dragen snorren, bolhoeden, met zilver getopte wandelstokken, macho mantels, streng geknipte pakken met krijtstrepen en trenchcoats. De show heet McQueensberry Rules, een verwijzing naar de markies van Queensberry, de man die destijds de regels heeft opgesteld voor bokswedstrijden (en de vader van Oscar Wildes jonge minnaar).

McQueen lanceert daarnaast ook een jonge, met frisse geometrische elementen versiede lijn in samenwerking met de sportartikelengigant Puma, die elders in Milaan ook een reeks schoenen presenteert met Sergio Rossi, de luxe schoenenfabrikant. De drie merken behoren tot het luxeimperium van de Gucci Group: synergie is aan de orde.

D&G, de tweede lijn van Dolce en Gabbana, brengt een volledige hommage aan Oscar Wilde: de beeltenis van de schrijver siert de uitnodiging, en een aantal van zijn oneliners is in het decor verwerkt. De kleren zijn minder decadent dan je zou verwachten. De show wordt ingeleid door een militaire parade: fel gedecoreerde cavaliersjasjes en fanfarepakken, liefst gedragen over gescheurde jeans. Het leukst zijn enkele fluwelen smokingjasjes, al dan niet versierd met prints van oude wandtapijten. Wat ons betreft is D&G dit seizoen overtuigender dan Dolce e Gabbana, de hoofdlijn.

Dsquared2 showt een collectie in het teken van enerzijds, de jazzclubs van de jaren dertig, en anderzijds spoorwegarbeiders, met heel veel versies van mouwloze vestjes, wijde jeans, geblokte hemden en ribfluwelen jasjes. Chic, maar met attitude. Bij Moncler, bekend van de donsjassen, is Thom Browne ingehuurd om een gastcollectie te tekenen, Gamme Bleu. Zijn ingreep is voorspelbaar: skipakken met te korte pijpjes.

Roberto Cavalli viert de tiende verjaardag van zijn mannenlijn. Hij heeft een Amerikaans chalet nagebouwd aan het eind van zijn catwalk, met een haard van twee verdiepingen hoog en Navajo-tapijten. De collectie is business as usual, met veel glanzende pels, veel patchwork, en grove stiksels. De show eindigt met een reeks gouden silhouetten.

Maar hadden we de golden boys niet afgeschreven?

De kunst van mode.

Er wordt in Milaan opvallend veel met namen van kunstenaars gegoocheld. Donatella Versace citeert Robert Rauschenberg, bij Angela Missoni wordt Piet Mondriaan genoemd, de collectie van Moschino zit vol verwijzingen naar Magritte en bij Ermenegildo Zegna is sprake van de futurist Roberto Marinetti.

Maar Woolrich Woolen Mills is het enige merk dat een echte kunstenaar heeft kunnen strikken voor zijn evenement in Milaan. Het Italiaanse merk van Amerikaanse origine ? met superbe workwear van de Japanse ontwerper Daiki Suzuki ? bekostigde een tentoonstelling van Peter Blake, legendarische spilfiguur van de Britse pop art.

Blake, 76, tekende in de sixties onder meer de hoes van Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band (en, in de jaren negentig, Paul Wellers Stanley Road). Hij was de voorbije maanden opvallend actief in de textielindustrie. Blake inspireerde de huidige zomercollectie (voor dames) van Marni, unaniem beschouwd als een van de hoogtepunten van het seizoen. Enkele maanden geleden ontwierp hij een opvallende, met kristallen versierde cover voor een verjaardagseditie van de Britse Harper’s Bazaar. En nu dus het evenement met Woolrich, waar Blake tussen zijn zeefdrukken en de rood/zwarte geblokte winterjassen van Suzuki met plezier zijn recentste boek signeerde.

Jesse Brouns