Verslag vanop Milan Fashion Week: de 8 hoogtepunten en één dieptepunt

De modeweek van Milaan loopt ten einde. Onze redacteur selecteerde de hoogtepunten van deze editie. Van supermodellen tot een spektakelshow in een luchthaven.

De modeweek van Milaan eindigt vandaag in mineur: de meeste journalisten en aankopers zijn immers al naar Parijs vertrokken. Daar openen Dior en Gucci straks het laatste luik van het showseizoen. Zonder Gucci en Bottega Veneta ontbrak het Milaan aan zwaargewichten, de terugkeer van Byblos en het catwalkdebuut van sportswearlabel Fila ten spijt.

De shows van Prada en Versace waren uitstekend, maar niet onmiddellijk memorabel. Hoop doet leven: bij Marni en Marco de Vincenzo zagen we een moderne, jeugdige interpretatie van ’typisch’ Italiaanse mode.

Dit waren enkele van de meest markante momenten van de modeweek:

Emporio Armani showde op de luchthaven van Linate. Dat een merk een aparte, verafgelegen locatie kiest, is op zich niet verrassend. Maar voor Armani is het wel bijzonder: de ontwerper verschanst zich al jaren in zijn eigen Teatro Armani, een kil mausoleum van architect Tadao Ando in een voormalige fabriek van Nestlé in Milaan. Emporio installeerde 26 jaar geleden een enorm logo op een hangar van de luchthaven, en in die hangar installeerde het merk nu een immense tribune. Er geraken was een heel gedoe. We moesten om te beginnen verstek laten gaan voor de show van Moschino, in een andere verre buitenwijk van Milaan. Inchecken was net zo irritant als op reis vertrekken: identiteitskaart tonen, door de security, langs de tax free, en dan met heel veel volk door een claustrofobische tunnel. De hele ervaring was meer Ryanair dan business class. De show van Emporio was eindeloos (meer dan 170 looks!), maar behoorlijk fris, met veel logo’s en sportswear.

Na afloop van de show verscheen Robbie Williams op de scène, met voltallige band. Hij droeg een glitterjasje en een rok, en toonde verschillende keren zijn onderbroekje. Williams zong George Michael, Neil Diamond en Frank Sinatra, en zong zelfs een duet met zijn vader. Alsof die vlucht met Ryanair ons naar Benidorm had gevoerd.

Shalom Harlow liep voor Versace. Amber Valetta sloot de show van Agnona, Salvatore Ferragamo opende met Stella Tennant, en Dolce & Gabanna huurde een heel leger legendes: Monica Bellucci, Carla Bruni, Isabella Rossellini, Helena Christensen, Eva Herzigova en Marpessa.

Diesel schrapte een paar seizoenen geleden de shows van zijn catwalkmerk Black Gold, en daar lag eigenlijk niemand wakker van. De nieuwe strategie van eigenaar Renzo Rosso is terugkeren naar de essentie van wat een jeanslabel hoort te zijn: jong en rebels. In Parijs en Milaan waren er eerder dit jaar capsulecollecties met respectievelijk Shayne Oliver (van Hood by Air) en Glenn Martens (de Belgische ontwerper van Y-Project). In New York had Diesel in januari een guerrilla-actie met fake-fake koopwaar (sweatshirts met Deisel-logo). Voor deze modeweek had Rosso minder te bieden: een reclamecampagne tegen plagen, met Nicki Minaj in de hoofdrol. Er hoorde ook een collectie bij, Hate Couture. Minaj gaf acte de présence in het vlaggenschip van Diesel in Milaan. Voor de deur stonden duizenden joelende kids te wachten. En binnen stonden wij een half uur schouder tegen schouder met enkele tientallen anderen invités, te wachten op de verschijning van The Queen. We hebben haar uiteindelijk pas ’s anderendaags gezien, op de show van Fendi, en later nog bij Versace. In tegenstelling tot New York, waar ze bijna op de vuist ging met Cardi B, bleef het in Milaan behoorlijk rustig.

Miuccia Prada ontving dit keer in een grote hal van haar eigen kunstencentrum, de Fondazione Prada. De meer voorname gasten kregen, net zoals tijdens de mannenshow in juni, een zitje op een opblaasbaar krukje van designer Verner Panton. Minder belangrijk volk, onder wie de verzamelde Belgische pers, werden naar een duizelingwekkende tribune verwezen. We zaten bijna helemaal boven. De muziek was oorverdovend en agressief, en de kleren konden we nauwelijks zien.

‘Ik probeer te vereenvoudigen omdat excentrieke stukken niet door veel mensen gedragen worden’, sprak Prada achteraf backstage. ‘Misschien moeten we allemaal onze verwachtingen verlagen. Want als je een bepaalde lijn oversteekt, dan zijn de mensen niet meer mee. En mode heeft mensen nodig die mee zijn.’ Een interessante uitspraak van een van de belangrijkste avant-gardisten van de mode.

Ann Vandervorst en Filip Arickx vierden dit jaar de twintigste verjaardag van hun label, met een show tijdens de coutureweek van Parijs en een koffietafelboek, waarvoor onder meer in New York een signeersessie werd georganiseerd. De ontwerpers zijn ook twintig jaar getrouwd, en die mijlpaal vormde het uitgangspunt voor hun debuut in Milaan: een trouwfeest met een twintigtal bruiden en, voor het eerst, een collectie tassen. Het was een kleine, mooie show, die allicht beter tot zijn recht was gekomen in Parijs (of Londen, of zelfs New York).

Tijdens de designweek van april werd de voormalige panettonefabriek van Via Popoli Uniti al gebruikt door de Brusselse galerie Maniera en het Limburgse kunstencentrum Z33, en nu was de sublieme, met onkruid begroeide ruïne het décor van een zeer mooie show van Jil Sander.

Na enkele gemengde défilés toonden Luke en Lucie Meier dit keer uitsluitend hun damescollectie, en dat was een goed idee. Het koppel is goed op dreef, trouw aan het minimalisme van de stichter, maar zachter, en relevant voor vandaag.

Missoni, het Italiaanse familiebedrijf dat zijn 65ste verjaardag viert, liet zijn show opluisteren door een pianoconcert van Michael Nyman, componist van onder meer The Piano. De show, op een zwoele zondagavond, vond plaats in openlucht, aan ronde tafeltjes, met uitzicht op de nog relatief wolkenkrabbers van City Life.

De Belgische handtassenfabrikant Delvaux opende zijn eerste winkel in Italië, in de elegante Via Bagutta. ‘Dit is een perfect adres voor Delvaux’, vertelde artistiek directeur Christina Zeller, ‘discreet, maar toch vlakbij de drukke Via Montenapoleone, waar alle luxemerken hun flagshipstores hebben.’ Bulgari opent binnenkort een winkel aan de overkant van de straat en Delvaux deelt een binnenplaats met Issey Miyake. Voor de cocktail party tijdens de modeweek werd Manneken Pis overgevlogen. In vijfvoud. Het meest Belgische moment van de week.

Of toch bijna. De Duitse entrepreneur en ontwerper speelt graag voor bad boy. De pers baalt daarvan, maar zijn publiek vindt het fantastisch. Dit keer begon plein zijn show met bijna anderhalf uur vertraging. De soundtrack, en de inspiratie voor de collectie, kwam integraal van Michael Jackson, met uitzondering van twee gastoptredens: rapper 6ix9ine, die veroordeeld werd voor, onder meer, misbruik van een 13-jarig meisjes, en Chris Brown, de R&B zanger die meermaals werd veroordeeld voor geweld (onder meer tegen zijn ex-vriendin Rihanna). Tijdens zijn performance loensde Brown, bijna arm in arm met Plein, naar de blote billen van een model. Ongeveer tezelfdertijd sloegen er vonken uit het plafond. Edward Enninful, de hoofdredacteur van de Britse Vogue, vatte bijna vuur. Hij liep kwaad weg voor de show helemaal voorbij was, gevolgd door een al even verontwaardigde Emanuelle Alt van de Franse Vogue (wij zijn ook vertrokken).

Vandaag begint het Parijse luik van het modeseizoen, een dag vroeger dan gewoonlijk, met shows van Dior, Jacquemus en Gucci, dat voor één keer Milaan links laat liggen.