Het minste wat van de kersverse mannencollectie van Rick Owens gezegd kan worden is dat ze niet veel aan de verbeelding overlaat
Het is bijna Valentijn, moet Rick Owens gedacht hebben toen hij zijn modellen -in ons hoofd met een fikse tik op de billen – de catwalk op stuurde. Zijn nieuwe najaarscollectie bevatte voornamelijk losse, gedrapeerde silhouetten binnen een waardig herfstpalet van aardetinten, bladgoud en -jawel- af en toe een eikel.
Netjes omzoomde peepholes in een viertal van Owens’ silhouetten gunden het aanwezige publiek namelijk een ongehinderde blik op de ontblote geslachtsdelen van enkele modellen, een stunt die de ontwerper al gauw de bijnaam en bijhorende hashtag #dickowens opleverde.
Het afbeelden van penissen op de runway is niet helemaal ongezien – zo sierde de rozige vleessabel de leggings van Bas Kosters en werden enkele slangenlederen brogues van Walter Van Beirendonck opgeleukt met tampeloeres- maar het tonen van de real deal is behoorlijk (het spijt ons: ) ballsy.
Rick Owens verlegt met deze stunt weeral enkele grenzen nadat hij zijn vorige zomercollectie liet showen door een forse Step Dance groep met dansers van allerlei maten, kleuren en gewichten die al grommend en stampend de oerknal evenaarden. Waar die presentatie hem toen heel wat lof en enkele headlines opleverde, zijn wij nu enkel van dat laatste zeker.
Laat ons gewoon hopen dat ‘Balzak’ het niet tot Pantone kleur van het jaar schopt. (KS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier