Parijs VIII: De vuilnisbelt van de mode

Het was een beetje een futloze week. Er hing, alles welbeschouwd, weinig elektriciteit in de lucht.

Oef, de fashion week van Parijs zit erop. Ze duurde dit seizoen negen dagen: een record, lijkt me. Het was een beetje een futloze week. Er hing, alles welbeschouwd, weinig elektriciteit in de lucht. We geraakten zelden echt ontroerd of opgewonden. Het was niet helemaal duidelijk hoe dat kwam. Misschien hadden we, met de economische crisis in het achterhoofd, minder geduld voor de (dure) oppervlakkigheid van mode. Misschien waren de ontwerpers te braaf. Misschien duurde de week gewoon te lang. En ook: er zijn geen jonge ontwerpers meer. Avantgarde is een hol begrip geworden. Gelukkig is er nog Comme des GarƃĀ§ons (blijkbaar een geweldige show, jammer genoeg waren we niet uitgenodigd).

De shows van John Galliano zijn vaak totaalspektakels. Zijn mannenshow, in januari, was de indrukwekkendste van het seizoen ? ondanks de kleren, waar ik zelf niets voor voel. Voor dit dƃĀ©filƃĀ© gebruikte hij dezelfde ruimte, een oude spoorweghangar aan de BibliothƃĀ©que Nationale. De modellen liepen door een tunnel van felgekleurde laserstralen, onder een kunstmatige sneeuwbui, die in het publiek een collectieve hoestbui veroorzaakte (als journalist moet je op zo’n moment aanvaarden dat je niet meer bent dan een onderdeel van een imagocampagne). De collectie was Oost-Europees geƃĀÆnspireerd ? ik moest denken aan de costuums in mijn favoriete film, Schaduwen van vergeten voorouders, van de Armeense regisseur en kunstenaar Sergei Parajanov. Ik vond: een carnavalstoet. Subliem, dat wel, maar zonder veel relevantie. Het Italiaanse bedrijf achter Galliano (en Gianfranco Ferre, en Just Cavalli, onder andere) ging net voor de modeweken failliet. Galliano overleeft hetwel.

Alexander McQueen, die andere hysterie-genererende Brit, bracht een subliem uitgevoerde parodie van belangrijke modefenomenen uit de twintigste eeuw: de New Look-jurken van Dior, de tailleurs in tweed van Chanel, en stukken uit zijn eigen archieven. De ontwerper bracht niets nieuws bij. De show moet eerder gezien worden als een commentaar op de stationaire staat van de mode. Het dƃĀ©cor was een vuilnisbelt van gerecycleerde decorstukken uit vorige shows van McQueen. Misschien verrijst hij volgend seizoen als een fenix uit het stort.

Jesse Brouns.

Voor een volledig fotoverslag van de modeweek in Milaan klik hier.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content