Parijs: De realisten

2012 is het jaar van Stella McCartney: twee nieuwe winkels, een parfum, de kostuums voor het Britse Olympische team en een herfst/wintercollectie die toont hoe vrouwen zich vandaag willen kleden.

Backstage had McCartney het over een mix van de stad en het platteland, van dag en nacht. “De Stella-vrouw is in balans,” zei ze. Een greep uit de hoogtepunten: de aansluitende jurken met ronde heupen in tweed, een jas met zijdelingse rits, de gebreide kraagjes, de nonchalante broekpakken en de botanische broderie in zwart, wit en felblauw.

Een geëvolueerde ontwerper

Giambattista Valli bouwde zijn reputatie op jurken met een groot couture-quotiënt. Voor zijn show in het Couvent des Cordeliers, een oud klooster, hadden we ons voorbereid op frullen en blinkertjes. Maar niets van dat alles: Valli blijkt, in tegenstelling tot veel andere ontwerpers van zijn generatie, geëvolueerd. Hij maakt mode voor vrouwen van nu. Chic en comfortabel, volgens het recept van Phoebe Philo of Stella McCartney, maar met zijn eigen ingrediënten.

De ontwerper speelde met breiwerk, dat hij bijvoorbeeld gebruikte als print (hem enkele seizoenen geleden voorgedaan door het Japanse merk Nanamica), al dan niet gecombineerd met echt, grof breiwerk. Favorieten: een hybride van dikke wollen trui en jurk, gedragen over een zwart zijden kleed; en een luxueuze combinatie van bonten rok en wollen top. De avondkledij met geometrische dessins was minder bijzonder.

De doorbraak van Sacai

Volgens een enquête van het Japanse modevakblad Senken is Sacai zowel voor vrouwen als mannen het toonaangevendste Japanse merk van het moment, met grote voorsprong (bij de internationale ontwerpers staat Phoebe Philo van Céline op nummer één). Het merk moest vorig seizoen de tweede verdieping van de flagshipstore in Tokyo sluiten omdat de hele voorraad kleren uitverkocht was.

Sacai showde gisteren voor de derde keer in Parijs, voor een goed gevulde zaal, met de gereputeerde Karl Temper als stilist. Geen opzienbarende vernieuwingen: ontwerpster Chitose Abe blijft ingewikkelde hybrides maken, dit keer ingegeven door de mannengarderobe – een bomberjacket met mouwen in een soort teddybont; een militaire mantel; een rokje met een plissé achtersteven; een jurkje in tweed met bombermouwen en plissé achteraan.

Complex en conceptueel, maar tegelijk ook licht en geschikt voor de straat: Abe is nog zo’n ontwerper die mode maakt met echte mensen in het achterhoofd.

Léonard daarentegen

Heartbreak Hotel, heet de eerste collectie van de 27-jarige Maxime Simoëns voor Leonard. Niet naar Elvis, maar naar Whitney Houston. Simoëns volgt Véroniqe Leroy op bij het oude Franse huis. Maar blijkbaar niet voor lang: in Women’s Wear Daily, het Amerikaanse modevakblad, stond ’s ochtends aangekondigd dat de samenwerking tussen ontwerper en merk na onderlinge overeenkomst zou worden stopgezet. Simoëns, 27, zou onderhandelingen voeren met Dior (voor wie de saga volgt: hij is daarmee kandidaat nummer 64 voor de post van John Galliano).

Simoëns aan het hoofd van Dior lijkt onwaarschijnlijk, om niet te zeggen lachwekkend: de ontwerper heeft bijvoorbeeld niet het gewicht om de strijd aan te gaan met Hedi Slimane als (vermoedelijke) ontwerper bij Yves Saint Laurent. Maar in de mode weet je natuurlijk nooit.

De show voor Léonard was veruit de slechtste die we dit seizoen hebben gezien: vulgaire cocktailjurken in grauw grijs en onsmakelijk bordeaux, voor oudere dames uit Dubai en omstreken. Van de soms kitscherige, maar prachtige prints waarmee Léonard groot is geworden, was geen spoor.

Misschien zijn we bevooroordeeld: de laatste collectie van Véronique Leroy voor Léonard was vorig seizoen één van onze favorieten. Maar je vraagt je toch af hoe zo’n jonge ontwerper zo’n oubakken kleren kan bedenken.

Verdeelde meningen ’s Avonds zorgde de show van Vanessa Bruno voor verdeling in het Knack Weekend-kamp. En dat vat de collectie ook mooi samen: je houdt ervan of vindt het maar niks.

Style.com beschreef het als een collectie voor Tinkerbel, maar wel een die meer houdt van de stad en anime dan van wouden en fabels. Over de finale was iedereen het eens: de met bling versierde jurken zijn fantastisch. En zo was er toch opnieuw vrede in Parijs.

Jesse Brouns en Ellen De Wolf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content