Parijs: De paardenkoers van Givenchy en Hermès

De eerste belangrijke show op de kalender van de Parijse modeweek, gisterennamiddag, was die van Issey Miyake. De Japanse ontwerper heeft, in tegenstelling tot zoveel van zijn generatiegenoten, tijdig een stap teruggezet, en zijn label in goede handen achtergelaten.

De jonge ontwerper Yohiyuki Miyamae zet de experimenten van Miyake verder. Gisteren introduceerde het merk een nieuw materiaal, Steam Stretch: een stof die door stoom vorm krijgt. Miyamae vergeleek de technologie met voedsel dat je in een microgolfoven opwarmt: “Onmiddellijk klaar.”

De show begon met een theateropvoerinkje: op de catwalk werden vijf kapstokken geplaatst waaraan platte, tweedimensionele lappen materiaal hingen, in vierkante of rechthoekige vorm. Elke lap werd door een assistente met een strijkijzer getransformeerd tot een beeldige driedimensionele jurk.

De show zelf was uitstekend. Titel: Mineral Miracle. “Zoals ruwe stenen worden gepolijst tot glinsterende juwelen,” verduidelijkte het perscommuniqué op onze stoel, “zo toveren wij mooie kleuren en vormen uit textiel.” In een seizoen dat geobsedeerd lijkt door oubollige nostalgie, kwamen de frisse, moderne kleren van Miyake als een zeer welgekomen frisse wind.

Op het zadel bij Hermès

Bij Hermès reisde Christophe Lemaire op een paard gezeten van de Zuid-Amerikaanse bergen naar de Aziatische steppen. Lemaire blijft gefascineerd door de vormentaal van de jaren tachtig. Zijn stijl is volumineus, uitgepuurd, sereen, ergens tussen Anne-Marie Beretta en Martin Margiela toen die bij Hermès op het zadel zat.

Er hoppelde een celebrity mee: Bambou, de laatste echtgenote van Serge Gainsbourg, sloot de show af, zo te zien met een verstuikte voet.

Er waren nogal wat referenties naar paardrijders (gaucho’s in het bijzonder), maar ook naar de codes van het huis (mélanges van foularddessins). Veel leder en daim, zoals te verwachten bij Hermès.

Hengsten bij Givenchy

Hengsten waren er eveneens te zien bij Givenchy, waar Riccardo Tisci voor de zoveelste keer bewees dat hij een meester is in het mengen van couturetechnieken en street-attitude. De collectie borduurde verder op de mannencollectie die Tisci in januari toonde (een eerbetoon aan de eenhoorn), met nogal wat tailoring, en vooral heel veel leder en bont.

De ontwerper liet zich inspireren door de foto’s van Guy Bourdin en op paardrijden (de modellen, onder wie dertien nieuwkomers met een exclusiviteitscontract) droegen oorbellen als oogkleppen (of is het omgekeerd).

Tudors

Bij John Galliano ging de hele show over de Tudors. Ontwerper Bill Gaytten keek naar de tekeningen van Aubrey Beardsley, de decadente tijdgenoot van Oscar Wilde. De show begon mooi (militaire capes met bont afgewerkt), en eindigde met een reeks kitscherige doorkijkjurken waarvan je je afvraagt wie erin gezien wilt worden.

Volwaardige damesshow

Kenzo heeft onder de nieuwe leiding van Humberto Leon en Carol Lim de fashionista’s verleid. Voor hun eerste volwaardige damesshow voor het merk trokken ze naar een gebouw op de universiteitscampus van Jussieu. Het publiek zat verspreid over verschillende verdiepingen, rond een in pasteltinten geverfd atrium, en op elk zitje lag een cupcake van Magnolia Bakery te wachten (Leon en Lim lieten voor de gelegenheid een stel bakkers uit New York overvliegen).

De collectie stond in het teken van een huis: “Kamers, van slaapkamers tot badkamers tot gangen.” De modellen kwamen langs roltrappen naar beneden, zoals in het verleden bij Raf Simons. En de kleren? Mja. Marmerprints, duiventrossenprints (getelend door de Spaanse art director Juan Gatti), tweed mantels met wollen mouwen in felle kleuren, en een logosweater met een reusachtige leeuwenkop. De accessoires (in resine gevatte echte walnoten) werden ontworpen door Fendi-erfgename Delfina Delettrez. Kenzo is in the house.

Opmerkelijke showroom

De showroom van Paule Ka werd getransformeerd tot de hal van een luchthaven in de jaren zestig. Jonge, kosmopolitische vrouwen wachtten er, klaar voor een reis rond de wereld, met de kredietkaart van papa en de garderobe van mama.

Zwarte winter

Na een korte flirt met roze vorig seizoen, keert Ennio Capasa van Costume National voor de winter terug naar zwart. Zonder het op veilig te spelen. Zijn experimentele en asymmetrische snit getuigen van puur vakmanschap.

Jesse Brouns en Ellen De Wolf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content