Parijs: Aloha New Season!

Lees de fashionblogs van Jesse Brouns en Elke Lahousse.

Passage de Retz, 13u. Na het oude appartement van Jean Cocteau aan Palais Royal betrekt Vionnet dit seizoen een iets minder spectaculaire ruimte. Maar de collectie is beter, en daar gaat het uiteindelijk om. Ontwerper Rodolfo Paglialunga weet perfect hoe hij een oogstrelende rodeloperjurk moet tekenen. Favoriet: een koppel jurken met bergbeklimmerstouw.

Quai Malaquais, 14u15. Geleid bezoek van Dries Van Noten door zijn nieuwe, eerste mannenboetiek, vlakbij zijn twee en een half geleden geopende dameswinkel. Van Noten en zijn architect recupereerden het decor van een in Afrikaanse kunst gespecialiseerde galerie. Voor Van Noten zit het seizoen er bijna op. Hij keert vanavond naar huis. ‘Ik kijk er naar uit om gewoon in mijn tuin te zitten.’

Jardin des Tuileries, 15u07. ‘Aloha New Season!’, staat te lezen op het persbericht van Dior. De modellen lijken van een tropisch eiland geplukt. Ze zijn gekapt a la Bettie Page (de meest legendarische pin-up uit de geschiedenis), en dragen de witte matrozenhoedjes van hun sailor boys ter zee. Daaronder korte halterjurkjes met bloemenprints, soms met een sobere witte of marineblauwe parka losjes over de schouder gegooid. Kapitein John Galliano wuift hen uit in een zwart marinekostuum en vlechtjes.

Couvent des Cordeliers, 16u19. Isabel Marant is het typevoorbeeld van een populaire Franse ontwerpster anno 2010: fris, zonder al te veel pretentie, en toch met goede smaak. Maar je hoeft haar kleren niet noodzakelijk op de catwalk te zien. Haar zomercollectie heeft een Californische vibe (roze jeansshortjes, gewatteerde jasjes met paisleyprint, en gebrodeerde rockabillyjasjes). De soundtrack doet denken aan agnès b: Fab 5 Freddy, en andere vroege rap.

Tent aan de Pont Alexandre III, 17u20. De volledige collectie van Maison Martin Margiela is opgehangen aan een gimmick: een rechthoekig paneel dat, in de stijl van de sandwichman, voor elk kledingstuk prijkt. In het beste geval (de hemden waarmee de show opent) geeft dat het effect van een doos; in het slechtste geval zien de mannequins eruit alsof ze een tapijt aan hun boezem hebben gespeld. Het lijkt wel avantgarde, maar in feite is het kitsch.

Tent bij pont Alexandre III, 20u06. Anderhalf uur vertraging voor Vivienne Westwood (Alber Elbaz wou bij Lanvin zijn modellen op het laatste moment nog in nieuw schoeisel stoppen, en het regent, zodat het verkeer vastzit, en de teller van de fashion week tilt slaat). Gelukkig heeft Westwood ethisch verantwoorde metalen drinkbussen met water klaar staan. Ze heeft ons ook een brief geschreven met in de PS: ‘Ik ben niet depressief, maar we hebben echt maar 1 planeet.’ De collectie heeft bijgevolg een hoog recyclagegehalte.

Espace Vendome, 21u12. Een blauwe catwalk voor Yohji Yamamoto. Maar de kleren zijn als vanouds zwart. De donkere gotiek van de oude Japanse meester wordt afgewisseld met hier een zilveren franje, daar een schreeuwerig psychedelische tye dye print (van onze plek op de eerste rij ontwaren we een woord: DAMNATION – oh la la). Bij wijze van finale duikt plotseling een knalgele plastic opblaasjurk op. ‘Uitstekend om mee te gaan zwemmen,’ zegt een vriend (hij werkt voor Balmain). ‘Je blijft gegarandeerd drijven.’ Het meisje in de zwembadjurk draagt een t-shirt: THIS IS ME, staat er te lezen.

Galerie Guy Pieters, avenue de Matignon, 00u14. Het Vlaams Huis in Parijs wijdt, voor het eerst, een feest aan de Antwerpse mode. Er is veel volk, voldoende drank. Op de muren van de galerie (en op enkele monitors) worden showfragmenten en installaties geprojecteerd, en er is ook een performance van een halfnaakte, beschilderde man op hoge hakken. De sfeer zit in elk geval goed; dat is al veel. Bent Van Looy is er, en aan de uitgang kruisen we Arno. ‘Salut les flamands,’ zegt hij, ‘salut les wallons.’

Bekijk alle beelden van de Fashionweek in Parijs.

Elke Lahousse & Jesse Brouns