‘Liliane Bettencourt en Pierre Bergé zijn dood, maar hun geest waart nog door Parijs’

‘Deze week opent het Musée Yves Saint Laurent, Bergés laatste grote project. En L’Oréal organiseert voor het eerst een grote show tijdens de modeweek’, schrijft journalist Jesse Brouns. ‘Zo begraven we de mastodonten van de oude wereld.’

Pierre Bergé is dood, en nu ook die andere mastodont in de coulissen van de luxe-industrie: Liliane Bettencourt. Bergé, de zakenpartner van Yves Saint Laurent, en zoveel meer, werd 86. Bettencourt, erfgenaam van beautygigant L’Oréal, en ’s werelds rijkste vrouw, 94.

De vader van Bettencourt, Eugène Schueller, een chemicus, fascist, en nazisympathisant, lanceerde zijn eerste haarproduct in 1907. Met succes: honderdentien jaar later was Liliane Bettencourt zo’n 33 miljard euro waard. Ze gaf graag geld uit. Aan Monets en Mondriaans, aan villa’s en politieke partijen, en aan haar beste vriend: de dandy François-Marie Banier. Hij kreeg cash, kunst en een eiland in de Seychellen. Banier werd in 2015 veroordeeld voor misbruik van vertrouwen. Drie jaar gevangenisstraf en een boete van 158 miljoen euro. Bettencourt, die jarenlang in het openbaar een vete uitvocht met haar enige dochter, was op dat moment al doof en dement.

Liliane Bettencourt en Pierre Bergé zijn dood, maar hun geest waart nog door Parijs

Bettencourt was bevriend met Nicolas Sarkozy: ze zou zijn presidentscampagne van 2007 op illegale wijze gefinancierd hebben. Pierre Bergé, estheet en persmagnaat in de winter van zijn leven, en een herrieschopper met een grote bek, leefde aan de andere kant van het politieke spectrum, ter linkerzijde. Hij was bevriend met François Mitterrand, gaf fortuinen aan Act Up en SOS-Racisme, streed voor het homohuwelijk en adoptierechten voor homo’s in Frankrijk. Ook hij bezat kunstschatten (die hij verkocht) en paleizen. Hij vloog zijn eigen helikopter.

Ik geloof niet dat ik Liliane Bettencourt ooit ben tegengekomen. Maar Pierre Bergé heb ik vaak gezien, op front rows en op podia, op straat ook. De eerste keer: misschien twintig jaar geleden, langs boulevard Saint-Germain in Parijs, in een auto, gekleed in een geruit pak, allicht van Anderson & Sheppard in Savile Row. Hij keek meewarig uit het raampje, hond op zijn schoot.

En de laatste keer: in rue de Bellechasse, na de show van Saint Laurent in februari. Bergé zat in een rolstoel, zijn blik trots als altijd, terwijl een assistent hem slalomde tussen het stilstaand verkeer.

Ze zijn dood, maar hun geest waart nog door Parijs: deze week opent het Musée Yves Saint Laurent, Bergés laatste grote project. En L’Oréal organiseert voor het eerst een grote show tijdens de modeweek. Een parade op de Champs-Elysées, met onder anderen Jane Fonda, die deze winter tachtig wordt.

Zo begraven we de mastodonten van de oude wereld. En zo komt de nieuwe wereld weer wat dichterbij.