Gabriëlle Chanel (° 1883, Saumur) is de meest invloedrijke modeontwerpster van vorige eeuw. Aan haar danken we de korte haren, de jerseypakjes, soepele truien, de ‘petite robe noire’, het zonnebruin, de duur uitziende namaakjuwelen, de matelassé handtas, het parfum Chanel N° 5 en het pakje met de beroemde biezen en knopen. Kortom, het uiterlijk van de moderne vrouw.

Haar leven lijkt een roman: in armoede geboren, wordt ze na de dood van haar moeder door straatventer pa Chanel in een weeshuis gestopt en door hem vergeten. Op haar twintigste werkt ze in een bonnetterie en zingt tegelijk gewaagde liedjes in de cafés en cabarets van Vichy. De variété-artieste krijgt de naam Coco door haar liedje: Qui qu’a vu Coco, dans le Trocadéro? In 1908 heeft ze een verhouding met officier Etienne Balsan die haar in het mondaine leven introduceert. Kort daarna wordt ze verliefd op Boy Capel, later haar grote liefde én geldschieter. Coco is ontroostbaar als Boy in 1919 omkomt bij een auto-ongeval.

In 1910 heeft Chanel zich al gevestigd in de rue Cambon 21 en maakt er hoeden die gedragen worden door zowel nobele dames als courtisanes. In 1913 en 1915 opent ze modezaken in Deauville en Biarritz. Chanel en haar vriendinnen paraderen onder veel bijval door Deauville in haar ontwerpen. Ze wordt bevriend met de groten der aarde. Igor Stravinsky logeert bij haar, groothertog Dimitri Romanoff, neef van tsaar Nicolas II inspireert haar, ze werkt samen met Jean Cocteau, maakt kostuums voor de balletten van Serge Diaghilev, ze volgt de hertog van Westminster naar Engeland waar ze inspiratie vindt in de tweedstoffen.

In 1923 lanceert ze het legendarische parfum Chanel N° 5: de eerste geur ooit die onder de naam van een designer verscheen. . Intussen heeft het huis Chanel verschillende geuren voor zowel mannen als vrouwen.

In de jaren dertig creëert ze de juwelenlijnen Comète en Fontaine en in 1935, op het toppunt van haar roem, kleedt ze Greta Garbo, Marlene Dietrich en Gloria Swanson. Ze heeft meer dan vierduizend medewerkers in dienst.
Ze maakt slagzij in 1939 als ze openlijk sympathiseert met de nazi’s en intieme vriendschappen aanknoopt met hoge Duitse officieren. Tijdens de oorlog sluit ze haar zaak en pas in 1954 – ze is dan 71 – heropent ze haar couturehuis. Niet voor de centen, want ze kan vorstelijk leven van de jaarlijkse royalty van één miljoen dollar die parfumfabrikant Wertheimer haar uitkeert voor Chanel N° 5.

Vanaf 1956 is het pakje met de biezen, knopen en opgezette zakken een begrip in de modewereld. Ze wordt razend populair in de Verenigde Staten. Katharine Hepburn speelt in 1969 Chanel in een Broadway show. Als ‘Mademoiselle’ in 1971 overlijdt, worden achtereenvolgens Gaston Berthelot, Ramon Esparza en twee trouwe medewerkers van het huis aangesteld. Maar het is wachten tot 1983, op het genie van Karl Lagerfeld, die dan de sleeping beauty Chanel opnieuw tussen de sterren katapulteert. (GT)

www.chanel.com

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content