Na drie weken non-stop shows en presentaties, van New Jersey tot Marseille — en via Milaan en Parijs — zitten de mannenmodeweken erop. Belangrijkste lessen? De zomer van 2019 kleurt fluo, doorkijk is een trend en streetwear blijft dominant, al zagen we in Parijs ook de voorzichtige terugkeer naar een formeler silhouet.
1. Ruk naar rechts
De mode leeft van golfbewegingen. Met de benoeming van Virgil Abloh als mannenontwerper van Louis Vuitton is streetwear in zekere zin gerecupereerd door het establishment. En dus wordt het maatpak klaargestoomd voor een comeback.
Dat wil niet zeggen dat we straks allemaal in een kostuum gaan rondlopen. Wel dat de losse fits van trainingbroeken en hoodies gezelschap krijgen van meer gestructureerde, zeg maar ‘ontworpen’ stukken. Tailoring is opnieuw aan zet, maar dat hoeft niet te betekenen dat we terugkeren naar oubollig. Zie bijvoorbeeld de experimentele, allesbehalve hapklare van Glenn Martens voor Y-Project — een zeldzame ontwerper die nieuwe richtingen zoekt voor de mode — of de kwajongenspakken van Rei Kawakubo voor Comme des Garçons, twee hoogtepunten in Parijs.
Martens opende zijn show zelfs met een driedelig – verpakt in stretchmateriaal – pak, wat enigszins verrassend was. Bij de grote huizen combineerden Alessandro Sartori van Zegna (in Milaan) en Kim Jones van Dior de knowhow en materialen van couture met jeugdig enthousiasme.
2. De Olympische Spelen
Sportswear blijft populair. Elk luxemerk heeft nu een eigen sneaker, vaker wel dan niet geschoeid op de leest van de Triple S, het jumbomodel van Balenciaga dat we tijdens de modeweken aan de voeten zagen van 54 procent van de frontrows.
Technische materialen zijn nog altijd alomtegenwoordig. Een van onze favorieten: een lange, lichtgewicht mantel van het Japanse kolor die Frankensteingewijs elementen, stoffen en kleuren uit de sportkledij combineerde. Een van de beste shows in Milaan had een gelijkaardig monster van Frankenstein-gevoel: een gouden medaille voor Marni, waar Francesco Riso de Olympische Spelen naar zijn hand zette, met elementen van uniformen van verschillende sporttakken, gedragen door modellen die niet altijd even sportief waren. Sport is mooier als iedereen kan/mag meedoen.
De jongere merken hadden zin in surfen: Ambush, Ex-Infinitas of Doublet, bijvoorbeeld.
3. Transparantie
Misschien de grootste trend voor komende zomer: doorzichtige stoffen. Er was opvallend veel transparant plastic, al dan niet in felle kleuren: elektrisch blauw bij Dries Van Noten, met borduursels bij Doublet. We zagen ook veel gaatjesstoffen de revue passeren, onder meer bij Zegna en Dior.
4. Virgil vs Kim
De grootste match van het seizoen was die van Virgil Abloh, die aan de slag ging bij Louis Vuitton versus Kim Jones, nieuw bij Dior. Abloh had, naast Vuitton, ook een show voor zijn eigen merk, Off-White (geïnspireerd door James Dean in Rebel Without A Cause) en een tentoonstelling met de Japanse kunstenaar Takashi Murakami in de Parijse dépendance van de legendarische Gagosian Gallery.
Kim Jones nam de tijd om de shows van Raf Simons en Sacai bij te wonenÂ. Vooral die laatste acte de présence was opmerkelijk, want die vond slechts een paar uur voor zijn eigen show plaats. Wie won de match? De show van Vuitton was om allerlei redenen historisch, maar Dior had meer begerenswaardige kleren. 1-1.
5. De double bill van Raf Simons en Undercover
Vuitton en Dior gingen in Parijs met de meeste aandacht lopen, maar er viel nog meer nieuws te rapen. De langverwachte terugkeer van Raf Simons, bijvoorbeeld. Toen de ontwerper in New York Calvin Klein ging leiden, nam hij ook zijn merk mee. Maar na drie seizoenen tijdens het mannenluik van New York Fashion Week, waar zijn show werd beschouwd als de belangrijkste attractie, was Simons blijkbaar klaar voor een terugkeer naar zijn roots.
De modekaravaan volgde hem naar de banlieue van Parijs, tot een loods in Montreuil, waar zijn show begon om tien uur ’s avonds. Terwijl zijn laatste show in New York nog een mijlpaal was, leek Simons dit keer in rondjes te draaien. Het decor leek gerecupereerd van zijn shows in Vitry, twee jaar geleden, en de creepy installatie met paspoppen hadden we ook al eens gezien, min of meer, tijdens zijn retrospectief op Pitti in Firenze.
Dito de ommekeer van streetwear naar een meer ontworpen, luxueuzer silhouet. Dat zagen we een jaar of tien geleden: pakken voor maffiosi met slangenprints – zijn slechtste collectie ooit, wat ons betreft. En toch was dit een uitstekende, opwindende show, met extra punten voor de soundtrack: de Bauhaus-klassieker Bela Lugosi’s Dead.
Het Japanse Undercover showde voor het eerst tijdens de mannenweek. Jun Takahashi is een vaste waarde tijdens de damesweek van Parijs, waar zijn show in maart misschien wel het hoogtepunt van het seizoen was. Voortaan showt hij zijn mannencollecties: een moedige beslissing. De show, in de kelder van het Palais de Tokyo, was een soort inleiding tot het universum van Undercover.
Takahashi bedacht een half dozijn verschillende jeugdbendes, van de Dead Hermits tot de X Shadow Hoppers, en toonde die elk apart, in hun eigen uniformen, met vaandels. Raf showde een uur na Jun. De twee ontwerpers bundelden ’s nachts hun krachten en gaven samen een after party, die duurde tot laat in de nacht. Een logische alliantie.
6. Verner Panton
In Milaan liet Miuccia Prada haar publiek plaatsnemen op opblaasbare zitjes in transparant plastic van productdesigner Verner Panton en in Parijs pakte Dries Van Noten uit met een collectie die volledig in het teken stond van het grafisch werk van Panton: felgekleurde geometrische dessins met een zeker Vasarely-gehalte.
Van Noten werkte daarvoor nauw samen met de erfgenamen van de designer. De show opende met een jongen in niets dan een zwembroek: symbool van een nieuw begin.
Het was dan ook de eerste show van Dries sinds hij een meerderheidsaandeel van zijn bedrijf verkocht aan parfumreus Puig.
7. China is cool
Er wordt nog vaak meewarig gedaan over China, de belangrijkste afzetmarkt voor de mode. De Chinezen zijn nog altijd dol op Europese luxe – van Gucci en Balenciaga, in het bijzonder. Maar wat als het land zijn eigen begerenswaardige brands ontwikkelt?
Er staan elk seizoen meer Chinese merken en ontwerpers op de kalenders van de modeweken.
In Parijs waren we onder de indruk van Sankuanz, uit de kuststad Xiamen (al langer een van onze favorieten), maar ook van Li-Ning. Dat door een Olympisch kampioen gymnastiek opgerichte sportswearmerk is een beetje de Chinese versie van Adidas of Nike. Een kolossus, met goedkope sportkleren en schoenen voor de massa. In januari showde Li-Ning al tijdens de mannenmodedriedaagse van New York, en dit seizoen was Parijs aan de beurt, met een bijzonder coole, pretentieloze hommage aan de eighties.
Ook fijn: Clot, een streetwearlabel uit Hong Kong dat zijn vijftiende verjaardag vierde met een Chinese markt met valse fake T-shirts, voedsel, zijden pyjama’s, en collabs met onder andere Sacai, Nike en Fear of God. En ook Angus Chiang uit Taiwan is het vermelden waard.
8. Fluo
Fluo is komende winter al een trend, maar blijft dat ook in de zomer van 2019. Bij voorkeur geel, maar oranje of roze zijn ook toegelaten. De meest flashy show was die van Walter Van Beirendonck — en vreemd genoeg was dat ook een van de meest ingetogen momenten van de modeweek.
9. Friends of Dorothy
De Parijse mannenweek zat geklemd tussen de Pride-parades van New York en Parijs, en de regenboog was een veelvuldig voorkomend thema. Zelfs bij Issey Miyake, waar in een klassieke show plots een regenboogtruitje piepte. Virgil Abloh (hij alweer) benadrukte in zijn show hoe belangrijk inclusiviteit is: de meeste modellen waren niet blank en zelf is hij een van de weinige zwarte ontwerpers aan het hoofd van een luxehuis.
De show was tegelijk ook heel erg gay: de catwalk was een gigantische regenboog, en de hele collectie stond in het teken van The Wizard of Oz — veel gayer dan Dorothy en haar friends gaat het niet worden.
Thom Browne vroeg ons om naar de wereld te kijken door zijn ogen (elke gast kreeg een zonnebril: dat hielp). Browne ziet de wereld vaak grijs, maar dit was een regenboogkleurige versie van zijn wondere wereld, met vichyruiten en strepen en kreeften en walvissen, en kleren die zo in een remake van Alice in Wonderland konden en tegelijk toch ook draagbaar waren. In de finale liepen de jongens twee per twee, hand in hand, terwijl Sharon Jones and the Dap Kings This Land Is Your Land zongen. Mooi.
1.0@__doublet__ ‘s Masayuki Ino is current fashion’s greatest showman and his #SS19 collection is one of the best I saw this season | #PARIS #PFW @lvmhprizejesse_brounshttps://www.instagram.com/jesse_brouns3998861151809655318391504210_399886115Instagramhttps://www.instagram.comrich658
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
10. LVHM-winnaar Doublet
Onze laatste showroomafspraak van het seizoen: het Japanse merk Doublet, winnaar van de LVMH Prize. Ontwerper Masayuki Ino wandelde ons vrolijk door zijn nieuwe collectie. Er was een in een Noodle Cup verpakt T-shirt, en een T-shirt dat verkocht wordt als een kapstok: het krijgt pas zijn definitieve vorm als het ondergedompeld wordt in water (het duurde even voor we dat door hadden).
Ino was ook trots op een T-shirt met een tekening die geïnspireerd is door het logo van filmmaatschappij 20th Century Fox logo. Hij neuriede het muzikale thema, en poseerde vrolijk voor een foto.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
