Consumenten kopen steeds bewuster. Wie shopt, zal al sneller eens het label in een kledingstuk onderzoeken naar het land van productie. Maar wat betekent een ‘Made in Italy’-label nog?
Modewebsite Business of Fashion (BoF) onderzocht de verschillende praktijken van modehuizen rond de ‘Made in’-labels in hun producten. Het interesseerde hen vooral omdat de consumenten in de belangrijke afzetmarkt China hier veel belang aan hechten. Luxeconsumenten willen een horloge uit Zwitserland, cosmetica uit Frankrijk, Duitse wagens en Italiaanse mode. Vooral deze laatste categorie trok de aandacht van BoF.
De website ontdekte dat er geen duidelijke lijn te trekken valt, iedereen doet maar wat. Doorgaans wordt er maar een deel van de waarheid verteld. Iedereen beseft maar al te goed wat een bepaald land van afkomst kan betekenen om het prestige van je product te verhogen. De criteria om te voldoen aan een ‘Made in’-label zijn helemaal niet zo moeilijk te vervullen. Je kunt het al oplossen met de eindafwerking, de kwaliteitscontrole en de verpakking van land te verhuizen. Enkel Zwitserland beschikt momenteel over strenge regels voor het ‘Swiss Made’-label.
Keurmerk
BoF slaagden erin vier categorieën te onderscheiden in het luxesegment. Eerst en vooral de categorie die volledig open is over de afkomst van hun producten. Hier gaat het vooral – 3 op 4 modehuizen – om Italiaanse labels, zoals bijvoorbeeld Bottega Veneta en Gucci. Op hun website kan je terugvinden waar de producten gemaakt zijn. ‘Made in Italy’ is nog steeds een keurmerk dat een label een extra duwtje in de rug kan geven. En dat weten die Italiaanse modehuizen maar al te goed, wat hen met de vele productiemogelijkheden in eigen land een voetje voor geeft.
Een tweede categorie zijn de modehuizen die enkel het erfgoedkarakter van hun duurdere producten en collecties in de verf zetten. Giorgio Armani krijgt een ‘Made in Italy’-label, terwijl de goedkopere Armani Jeans-collectie het moet doen met ‘Imported’. Een derde groep doet het heel willekeurig. Van sommige producten kan je bijvoorbeeld via de FAQ op de website achterhalen waar ze gefabriceerd werden. Dit is het geval bij modehuizen als Louis Vuitton en Salvatore Ferragamo.
Made in China
De laatste categorie doet niet mee aan de ‘Made in’-labels en verwijzen ook niet naar de landen van herkomst. Dit is onder meer zo bij Chanel en Dior. Prada pakt het dan wat origineler aan met een ‘Made in Prada’-label. Business of Fashion wijst ook op het feit dat opkomende luxelabels, zoals Tory Burch, geen enkel voordeel hebben bij een ‘Made in’-label. Dit modehuis zou dan moeten gaan voor een ‘Made in China’, maar dit zou – zeker in de ogen van de kooplustige Chinezen – geen voordeel opleveren. (AB)
