16u, passage du Desir. Alexis Mabille kleedt keurige jongens met een vicieus kantje. Zijn show staat in het teken van een samenwerking met slipjesfabrikant Hom. Makes sense. Alleen jammer dat er niet veel meer dan slipjes te zien waren. Onder meer in de vorm van een collectieve striptease, wat Kris Van Assche vele seizoenen op precies dezelfde plek al eens beter heeft gedaan. De vorige show van Mabille was een stap vooruit. Maar deze poging had letterlijk en figuurlijk weinig om het lijf.
17u, rue Saint-Martin. Jean-Paul Gaultier is sinds kort in handen van de Spaanse parfumgigant Puig. En zie, de Franse ontwerper houdt dit seizoen gewoon een presentatie voor zijn mannencollectie. Dat is een opluchting: de runwayshows van Gaultier waren de voorbije jaren echt niet relevant meer. Overjaarse, soms zelfs genante kitschspektakels, waar je wel eens kon om lachen, maar meer ook niet. De presentatie brengt ons naar de coulissen van het modecircus, en meerbepaald de showrooms waar de inkopers van boetieks worden ontvangen. Tafels, rekken met kleren, modellen die zich op de achtergrond aan- en uitkleden. Leuk, maar Maison Martin Margiela had vorig seizoen al een erg gelijkaardige show (daar werden we als toeschouwers verplaatst naar de backstage van een defilé). En de collectie? Die is naar Gaultiers doen behoorlijk ingehouden. Pakken in Schotse ruit, transparante parka’s, Hawaiaanse bloemetjeshemden en hier en daar wat vichy.
18u, rue Saint-Martin. Yohji Yamamoto heeft zijn hoofdkwartier in dezelfde straat als Gaultier, vlakbij het Centre Pompidou. Yamamoto was de voorbije seizoenen eerder wisselvallig: een hoogtepunt voor deze zomer (onverwachte bloemenprints), een dieptepunt voor komende winter (daklozenchic). Zomer 2012 zit opnieuw goed. De soundtrack is 100 procent Indisch. De collectie is opgebouwd rond een lange, extrawijde broekrok, in zwart, met strepen, ikatprints of digitaal bewerkte bedruksels. Hier en daar sluipt een vaag traditioneel Oosters of Afrikaans element in de garderobe. Mooi detail: de felgekleurde collants waar je hier en daar een stukje van kon ontwaren. Maar voor Yamamoto geldt uiteindelijk dezelfde vraag als voor Gaultier: wie koopt die kleren nog? Slaagt hij erin de jongere generaties aan te spreken?
19u, 165 rue de Vaugirard. De verwachtingen voor Dries Van Noten liggen altijd hoog. De voorbije zomer en winter waren zijn mannenshows met stip de beste van de Parijse kalender. Dit keer is de locatie een parkeergarage uit de jaren dertig. De jongens dragen zijden jasjes en shortjes, overwegend in blauw en bordeaux. Niet onmiddellijk zomers, maar het is blijkbaar opnieuw tijd voor een meer somber kleurenpalet, zagen we ook elders. Bij de hoogtepunten: sporty vesten in vlaskleurig linnen of jutte, afgewerkt met zwarte details in technisch materiaal. Jong, fris, en volstrekt hedendaags. Van Noten blijft scoren.
20u, Galerie deMineralogie, Jardin des Plantes. Eerste runwayshow voor Adam Kimmel, van wie de presentaties de voorbije 3 of 4 seizoenen altijd op een forse opkomst konden rekenen. De collectie staat in het teken van surfers (op de achtergrond wordt een film van een golf geprojecteerd), maar dat is niet onmiddellijk te zien aan de mannen en hun kleren op de catwalk. De garderobe is donker, met een nauwelijks te onderscheiden, eventueel interessante print, en spreekt veel minder tot de verbeelding dan eerdere prestaties van Kimmel.
21u, cite de la Roquette. Steffie Christiaens showde voor het eerst een gemengde show tijdens de laatste damesmodeweek. Dit keer concentreert ze zich op jongens. Of het wat wordt met de jonge Nederlandse is nog even afwachten.
Jesse Brouns
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier