De mode van Thom Browne is moeilijk verteerbaar (we zijn geen fans). Maar de man weet wel een spektakel op te zetten. Hij bracht in een galerij van het natuurhistorisch museum een parade van punks en jocks die je eerder in een kitscherige muzikale comedie zou verwachten. De punks droegen krappe pakken (met of zonder metalen studs), de jocks waren gekleed in sportswear met opgeblazen proporties (reusachtige schouders en billen, als voetballen zo groot).
Het was echt geen gezicht, en eigenlijk zelfs niet geestig, maar Browne drukte wel een van de grote thema’s van het seizoen uit: dat elke man minstens twee persoonlijkheden heeft. Een superheld (tenminste in het diepst van zijn gedachten). En een Clark Kent. Een rebel, en een gentleman. En het spreekt vanzelf dat elk van die persoonlijkheden een eigen kleerkast behoeft.
Lanvin heeft nog eens een bijzonder sterk seizoen, met weliswaar erg formele mantels en pakken. De klankband wijfelde tussen klassiek (met een echte pianist aan het eind van de catwalk) en techno. En de collectie zweefde op een gelijkaardige manier tussen klassiek en futuristisch.
Met als hoogtepunt een reeks ingenieuze hybrides van traditionele jassen met bomberjacks of donsjassen. Een van de beste shows van het seizoen.
We zagen ook nog de shows van Paul Smith (een maritiem thema, met kapiteinsjassen en broeken met felgekleurde kwallenprints), Agnès b (veel capes), Arnys (een conservatieve Franse pakkenmaker die naar verluidt veel politici kleedt) en Acne (vals leder en tieneremoties vertaald naar textiel). Waarna de mannenmode moest wijken voor de glamour van couture.
Jesse Brouns
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier