Echte skaters: sisterhood op wieltjes

Charlotte Verplancke (25), filmmaker en Evelien Bouilliart (26), verkoper. © Alex Salinas
Elke Lahousse
Elke Lahousse Journalist voor Knack Weekend

De modewereld is zodanig in de ban van skaters, met hun hoodies, goodies en relaxte vibe, dat stijlbijbel Vogue op zijn site onlangs een heuse Skate Week organiseerde, compleet met stylingadvies voor de ultieme skaterslook. Maar wat vinden meisjes die écht skateboarden ervan dat het leven waar zij hard voor werken zo geïmiteerd wordt?

Het is moeilijk te zeggen waar de huidige fascinatie van de modewereld met skateboarden vandaan komt, maar de industrie is nu al enkele seizoenen helemaal weg van skaters en hun levensstijl. Misschien doordat professionele skaters als de Brit Ben Nordberg of de Amerikaan Alex Olson de voorbije jaren meewerkten aan modecampagnes voor merken als Louis Vuitton en DKNY. Misschien doordat steeds meer modellen zich, wanneer ze tijdens de halfjaarlijkse modeweken van de ene show naar de andere moeten, op hun skateboard verplaatsen door de straten van Milaan en New York. Wat de katalysator ook mag zijn, feit is dat de mode in de ban is van de skatecultuur, en bij uitbreiding van de streetwear die er deel van uitmaakt.

Ook voor meisjes is de nonchalante skate/surf/tomboy-look weer helemaal in. Anno 2016 bestaat de basisgarderobe van bloggers, fashionista’s en modellen off duty uit crop tops en T-shirts, hoodies, shortjes en jeans, sneakers, petjes, trendy sportsokken en misschien een bomberjack of twee.

Orapan Tongkong (18), student chocolatier.
Orapan Tongkong (18), student chocolatier.© Alex Salinas

Maar wat vinden meisjes die écht skaten ervan dat de kleren waar zij al jaren in rondlopen nu gekopieerd worden door grieten die vaak niet eens weten hoe ze een skateboard moeten vasthouden? We besloten het te vragen aan enkele dames die het kunnen weten. En zo gebeurde het: een zomernamiddag, vier meisjes en hun skateboard, Park Spoor Noord in Antwerpen.

We hebben afgesproken tegen vieren, de laatste arriveert een klein uur later. Verkeer en vakantiejobs zorgen voor vertraging, maar dat tempert het enthousiasme niet. De vier zijn er klaar voor, benieuwd waar dit gesprek op zal uitdraaien.

Evelien Bouilliart uit Deurne, 26, heeft de grootste mond van het gezelschap, zij skateboardt sinds haar tiende, nam op haar vijftiende deel aan grote wedstrijden als de X Games, en haalde al verschillende medailles binnen. Op een recente wedstrijd in Frankrijk sloeg ze haar enkel om, waardoor ze vandaag eigenlijk niet op een skateboard mag staan. “Maar de verleiding is zo groot!” Orapan Tongkong, 18, praat met een sappige West-Vlaamse ondertoon. De studente chocolatier uit Oostende begon nog maar vier jaar geleden met skateboarden, maar steelt vandaag in het skatepark de show. Overtuigde meningen ook bij de Gentse Charlotte Verplancke, 25 en de enige longboardster in het gezelschap, en bij de 22-jarige Jana Coppens uit Waarloos, die met haar organisatie Girl-Connect regelmatig skatermeisjes samenbrengt.

“Ik begrijp dat de modewereld naar skaters kijkt en bepaalde aspecten van onze cultuur wil overnemen”, zegt Charlotte, die het longboarden oppikte toen ze een tijdje in Barcelona woonde om modellenwerk te doen, en een manier zocht om zich snel te verplaatsen van de ene casting naar de andere. “De skatewereld is een erg toffe, ontspannen wereld. Het contrast dat je krijgt als je een luxueus modemerk als pakweg Chanel combineert met afgesleten sneakers en het je-m’en-foutisme van skaters vind ik boeiend. Het stoort mij niet dat de mode in de ban is van onze look. Echte mode is altijd een mix van high en low.”

“Het is flatterend voor skaters dat ze mensen in andere domeinen inspireren, zoals modeontwerpers of bloggers”, zegt Orapan. “Maar ik vind wel dat je deel moet uitmaken van de skatewereld voor je haar codes en stijl mag gebruiken in modeshoots of reclamefilmpjes die voor het grote publiek bedoeld zijn.”

“Ik ben ooit gevraagd om te figureren in een reclamespot voor deodorant”, zegt Evelien. “Ik moest van een waanzinnig hoge rail skaten, in een kort jurkje op hoge hakken. Een absurd idee, niet alleen omdat ik mij niet comfortabel voelde in die outfit, ook omdat hoge hakken totaal niet in de skatecultuur passen. Ik heb die shoot niet gedaan. Skaters die hard werken om goed te zijn in wat ze doen, vinden het vaak belachelijk, of zelfs kwetsend, als hun wereld onrealistisch wordt weergegeven. Ik begrijp Orapans standpunt. Als ik modellen op de catwalk zie die hun skateboard verkeerd vasthouden, met de korrelige griptape tegen hun dure kleren gedrukt, rol ik ook met mijn ogen. Dat modelabel probeert duidelijk cool te zijn, denk ik dan, maar kent niets van skaten.”

Echte skaters: sisterhood op wieltjes
© Alex Salinas

In welke kleren skaten ze zelf het liefst? “Meisjes die skaten, zien er altijd een beetje uit als jongens”, zegt Jana. “Dat komt doordat veel skatemerken geen vrouwenlijn hebben, want die verkoopt niet genoeg. En de skatemerken die wel vrouwenstuks hebben, zoals Volcom of Element, zijn vaak erg duur. Het is best moeilijk om in het mannenassortiment je eigen stijl te vinden, dus draag ik vaak broeken en truitjes van niet-skatemerken.”

“Ik longboard het liefst met blote benen, dus draag ik vooral jeansshortjes, met een langer T-shirt, meestal van mijn vriendje, en een hoodie. Veel meisjes kleden zich niet echt vrouwelijk tijdens het skateboarden”, zegt Charlotte. “Omdat skaten in een rokje niet handig is, maar ook omdat veel skatermeisjes diep vanbinnen een mannelijk kantje hebben. Zelf voel ik me ook one of the guys. Ook naast het skaten hou ik van de skaterlook, maar dan in combinatie met specialere, meer opvallende kledingstukken. “Vroeger waren er voor skatermeisjes alleen baggy broeken en oversized T-shirts, vandaag wordt er gelukkig ook in smalle broeken geskatet”, zegt Evelien. “Met het ouder worden merk ik dat ik ook wel eens graag in een opvallende blouse of mooie blazer skate. Het nadeel is dat je fancy outfit meteen kapot is als je valt.”

Het viertal is natuurlijk niet naar Antwerpen afgezakt om het alleen over hun look te hebben. Al gauw blijkt dat ze een groter doel voor ogen hebben: meer meisjes op een skateboard krijgen. Want in vergelijking met de VS is skaten in Europa nog niet erg populair bij vrouwen. Of het moeilijk was om hun weg te vinden in de mannelijke skatewereld, wil ik weten. “Ik was tien toen ik met mijn eerste skateboard naar het skatepark trok”, zegt Evelien. “Ik kon nog geen enkele trick en twee jongens zaten naar mij te kijken. Best intimiderend, maar ik wou absoluut leren indroppen, dus waagde ik toch een poging. Na wat sukkelen kwam een van de jongens naar mij toe en zei: zal ik je helpen? Ik voelde me meteen aanvaard, nadien ben ik nooit nog zenuwachtig geweest voor het gezelschap van jongens. Wat je als meisje onder de mannen wel hebt, is dat je vaak de enige bent om typische jongensvragen, vooral over seks, te beantwoorden. Erg vind ik dat niet, ik heb er een grote mond aan overgehouden (lacht).”

Echte skaters: sisterhood op wieltjes
© Alex Salinas

“Niet alle meisjes zijn zo zelfzeker dat ze met jongens durven te skaten”, zegt Jana. “Daarom heb ik Girl-Connect opgericht, een platform voor meisjes die onder elkaar willen oefenen, of samen naar wedstrijden willen gaan. Op mijn zestiende brak ik mijn enkel en sindsdien mag ik eigenlijk niet meer skaten. Ik heb daar best veel tranen om gelaten, maar met Girl-Connect blijf ik toch verbonden met mijn skatefamilie én kan ik andere meisjes kansen geven om te skateboarden.”

Wat trekt hen zo aan in skaten, vraag ik me af. Het rebelse imago? Het potentiële gevaar, het lef dat nodig is om bovenaan een skateramp te gaan staan? Misschien het geluksgevoel in je buik als een moeilijke trick eindelijk lukt? “Skateboarden is dat allemaal”, zegt Evelien. “Maar wat mij het meest aantrekt, is dat gevoel van vrijheid. Je neemt je board, slaat de deur achter je dicht en gaat cruisen met je maten. Je hangt wat in het skatepark, je daagt jezelf en anderen uit, verlegt je grenzen. Toen ik op een bepaald moment sponsors had en veel wedstrijden deed, was ik dat vrije gevoel kwijt. Zodra er verwachtingen bijkomen, wordt skateboarden een sport en is de fun eraf.” “De wind in je rug, de zon in je gezicht, je zorgen vergeten en kiezen waar je naartoe gaat, op je eigen ritme en kracht. Dát is waarom ik van longboarden hou”, zegt Charlotte. “Ik hou van rijden over brede lanen, daarom sta ik liever op een longboard dan op een skateboard. Ik zal nooit vergeten hoe ik, in New York, Fifth Avenue eens ben afgereden bij ondergaande zon. Alle auto’s stonden voor het rood, ik ging vrij hard bergaf en luisterde naar het album van Darkside. Ik had de grootste straat van Manhatten voor mij alleen. Té cool.”

“Ik vind het spijtig als ouders alleen de gevaarlijke kant van skateboarden zien”, zegt Jana. “Zeker wanneer ze over de hobby’s van hun dochters moeten beslissen, wordt skaten nog te vaak gezien als een jongenssport. Terwijl je er zoveel uit haalt: plezier, internationale vrienden, en bovenal doorzettingsvermogen. De weg die je moet afleggen voor je slaagt in je eerste ollie, vraagt moed en volharding.” “Maar als het je na vallen en opstaan plots lukt, kan je dag niet meer stuk”, zegt Orapan. Valt dat geluksgevoel ergens mee te vergelijken, vraag ik hen. “Met een orgasme”, zegt Orapan. De andere meisjes lachen, knikken instemmend, een paar high fives volgen.

Van al dat skaten heeft het gezelschap honger gekregen, dus worden er tegen zevenen pizza’s besteld. Ondertussen bespreken de meisjes de risico’s van het vak. “Ik heb twee keer mijn kuitbeen gebroken, beide enkels al zeker twintig keer omgeslagen. Mijn elleboog ging uit de kom, ik viel al meermaals op mijn hoofd en kneusde meerdere ribben. Ik heb een vijs in mijn pols en een plaatje in mijn enkel”, zegt Evelien. “En toch doet het altijd deugd om eens goed te vallen.” “Ik heb al een schedelbarst gehad, beide voeten gebroken, mijn elleboog en ribben gekneusd en al mijn vingers en mijn polsen wel eens verstuikt”, zegt Orapan. “Wekenlang niet op je skateboard mogen staan suckt, maar het hoort erbij.”

Orapan (links): trui, Faith Connexion. Muts, Beton Ciré. Sneakers, Morobé. Kousen, Nike. Jana (rechts): Trui, Water. Salopette, H&M. Sneakers, eigen bezit.
Orapan (links): trui, Faith Connexion. Muts, Beton Ciré. Sneakers, Morobé. Kousen, Nike. Jana (rechts): Trui, Water. Salopette, H&M. Sneakers, eigen bezit. © Alex Salinas

En wat als ze morgen, om een of andere reden, nooit meer kunnen skaten? “Dan ga ik pralines maken”, zegt Orapan. “Ik begin straks aan mijn laatste jaar als chocolatier en sta graag in de keuken.” “Mijn doel is kortfilms maken”, zegt Charlotte. “En ik hoop binnenkort een goede fotograaf te zijn”, zegt Jana. “Ik heb nog niets gevonden wat mij evenveel voldoening geeft als skaten”, zegt Evelien. “Stiekem hoop ik binnen vier jaar op de Olympische Spelen te staan, nu skateboarden erkend is als discipline. Lukt dat niet, dan hebben de voorbije jaren mij geleerd dat je altijd wel ergens terechtkomt, als je maar initiatief neemt, niet bang bent en hard werkt.”

(Tekst Elke Lahousse, Foto’s Alex Salinas & Styling Zoë Hordies)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content