Fonkelende familiestukken: ‘Veel meer waard dan een Rolex’

Laurence Wynants © Frédéric Raevens

Een horloge met briljantjes, een oude schakelketting: soms hangt er aan één juweel een hele geschiedenis vast, van verschillende generaties die ze gedragen en gekoesterd hebben. Geen sieraad zo bijzonder als het doorgeefstuk.

‘Ik heb weinig met sieraden, behalve als het iets bijzonders is’

Pili Collado, juwelenontwerpster voor Les Précieuses

Haar moeder had niet zoveel met sieraden. Zij ook niet. Maar toch beseft ze hoeveel gevoelens en herinneringen juwelen met zich mee kunnen dragen. Haar gouden Omega-horloge met briljantjes op de kleine wijzerplaat is een symbool van absolute vrouwelijkheid, en van het verhaal van haar familie, die uit het Spaanse Asturië kwam. Heel haar jeugd zag ze haar moeder, een couturière, dat horloge dragen. Ze vertelt hoe mensen in de jaren zestig hun spaargeld belegden in 24-karaats religieuze medailles. Vandaar haar diepe liefde voor religieuze voorwerpen en oude votiefbeelden.

Pili Collado
Pili Collado© Frédéric Raevens

Sieraden an sich boeien haar minder, ‘behalve als iets zo bijzonder is dat het een kunstvoorwerp wordt, een beetje zoals bij Martin Margiela.’ Dat heeft ongetwijfeld te maken met haar opleiding tot architecte en haar passie voor alles wat elegant is. In haar winkel aan het Brugmannplein, die net als haar label Les Précieuses heet, leeft ze in een verfijnde wereld die ze deelt met anderen, als een laboratorium waarin ze andere kunstenaars voorstelt, andere juwelen en eenzame sleutels die ze van overal ter wereld verzamelt en versiert met goud. Als het maar net even anders is. AM

‘Dit is een vondst, een kostbare schat’

Charles Kaisin, designer

Toen we hem vroegen naar ‘zijn’ familiejuweel, dacht Charles Kaisin meteen aan een goudkleurige knoop. ‘Ik verzamel al heel lang de stukken van de Franse ontwerpster Line Vautrin. Deze door haar ontworpen knoop heet Le coeur sur la main. Hij is zo fijn, zo poëtisch, een echt meesterwerk, dat ik van mijn moeder heb gekregen.’ Line Vautrin is een briljante ontwerpster die bij het grote publiek niet zo bekend is. Ze heeft gewerkt bij Schiaparelli, en heeft ontwerpers als Nina Ricci of Yves Saint Laurent beïnvloed. Ze maakte kleren, sieraden en accessoires, waarbij ze subtiel gebruikmaakte van media, reclame en marketing.

Charles Kaisin
Charles Kaisin© Frédéric Raevens

‘Die dame is een verhaal apart’, zegt de Brusselse ontwerper. ‘Haar werk zit vol verwijzingen naar literatuur en eigentijdse uitdrukkingen – zoals deze Coeur sur la main – of korte gedichten, die ze vertaalde in een rebus. Op een dag vond mijn moeder een jasje en deze knoop terug. Ze waren misschien wel twee generaties oud. Waarschijnlijk kwamen ze van mijn grootmoeder of van een van haar tantes, die graag de stad ingingen. Voor mij heeft dit veel meer waarde dan de mooiste Rolex of een juweel van Cartier. Het is een sterk stuk van een tijdloze schoonheid, en toch is het gewoon een knoop.’ MN

‘Geen idee of ik dit cadeau heb gekregen, of hoe, of waarom’

Marka, zanger en vader van Angèle en Roméo Elvis

Marka is zanger, vader van Angèle en Roméo Elvis, en de man van comédienne Laurence Bibot. Omdat de appel nooit ver van de boom valt en omdat zijn vader enorm van boksen hield, draagt Marka een miniatuurbokshandschoen aan een lange gouden ketting om zijn hals. ‘Het is een van de weinige dingen die me het gevoel geven dat ik dicht bij hem ben.’ Hij weet niet meer of hij het cadeau heeft gekregen, of hoe, of waarom. Maar één ding is zeker: dit symbool van een stoere gevechtssport is voor hem een metafoor en een bron van herinneringen. Herinneringen aan de kamer vol met posters in het ouderlijk huis, onder andere van het gevecht van de eeuw tussen Muhammad Ali en George Foreman in Kinshasa, in 1974. Hoe hij trainde, klappen uitdeelde, aan shadow boxing deed tot zijn lichaam het opgaf.

Marka
Marka© Frédéric Raevens

De Amerikaanse zwaargewicht, geboren als Cassius Clay, de grootste aller tijden, die ‘prachtige, ijzersterke man die in staat was om de punches die hem konden kwetsen, te ontduiken’, blijft een voorbeeld voor hem. ‘Boksen is een moeilijke, gevaarlijke sport. Je moet een diepgewortelde passie hebben om je naar de top te vechten, want volgens mij zijn er niet veel boksers van goede komaf…’ Het is ongetwijfeld daarom dat Marka, als hij niet op tournee is onder zijn eigen naam of met Allez, Allez, zich actief bezighoudt met de organisatie van het Gala des Solidarités, waarvan de vierde editie onlangs in oktober plaatsvond. Op dat gala treden Belgische artiesten samen op om fondsen te verzamelen voor verenigingen die zich inzetten voor de daklozen.

‘Juwelen zijn dragers van herinneringen’

Laurence Wynants, eigenares van Comme chez Soi

Het is pas negen uur, maar bij Comme chez Soi zijn ze al druk bezig. Laurence Wynants ontvangt ons in de keuken van het restaurant. Ze draagt een gouden ketting, bezet met stenen. ‘Het is een sobere ketting, die ik in de zaal kan dragen’, vertelt ze. Haar oudtante uit Gent kocht het juweel begin jaren zeventig. Ze kreeg er genoeg van en verkocht het aan de grootmoeder van Laurence, die het aan haar dochter naliet. Maar de ketting brak. ‘Toevallig zag mijn moeder in een etalage op de Zavel precies zo’n ketting liggen. Die heeft ze gekocht en de andere heeft ze laten herstellen, met stenen op de plaatsen waar de schakels beschadigd waren. De tweede hield ze zelf, de eerste heeft ze aan mij gegeven.’ Op een dag wil ze de ketting aan haar dochter nalaten, samen met andere dierbare juwelen. ‘Juwelen zijn dragers van herinneringen, dat is er zo mooi aan’, zegt ze.

Fonkelende familiestukken: 'Veel meer waard dan een Rolex'
© Frédéric Raevens

In de familie Wynants is het doorgeven van materiële en niet-materiële zaken een lange traditie. Samen met haar man Lionel Rigolet nam Laurence de sterrenzaak over van haar ouders, Pierre en Marie-Thérèse, en ook de volgende generatie staat al klaar. ‘Dat doorgeven moet geleidelijk gaan. Iedereen heeft zijn mening en zijn ambities en je moet ook het nodige doorzettingsvermogen hebben’, zegt ze, en ze wijst naar haar zoon, die bezig is borden over te brengen naar een nieuwe ruimte in de kelder. Daar bieden ze een nieuw concept, Riwyne: een grote tafel waaraan je ontspannen kunt eten met een hele groep. Er zijn ook andere Brusselse huizen die de zaak van generatie op generatie hebben doorgegeven, zoals juwelier Maison De Greef. ‘Die zaak heeft een boeiende familiegeschiedenis’, zegt Laurence. ‘Mijn vader Pierre koopt er van tijd tot tijd een horloge. Hij vraagt dan altijd de mening van mijn man en zelfs van mijn zoon voor hij iets kiest, want hij weet dat die stukken ooit naar hen zullen gaan.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content