De volgende interieurbeurs Classic in Kortrijk zou wel eens erg boeiend kunnen worden. Gastland Zweden is immers zowel de bakermat van heel wat modern design als van de klassieke gustaviaanse stijl.

Piet Swimberghe

Hoewel Zweden op amper 900 kilometer van België ligt, zo ver als de Provence, is het hier toch betrekkelijk onbekend. De klassieke Zweedse producten, van Saab tot Ikea, kennen we natuurlijk allemaal, maar er is zoveel meer. Het land mag dan in hedendaags design net niet zo toonaangevend zijn als Noorwegen, Finland en vooral Denemarken, toch heeft het een aanbod in huis dat perfect bij Classic past. Naast de alombekende industriële design is er ook een bloeiende artisanale productie, wat zich onder meer uit in de talrijke glasblazerijen die deelnemen. De grote namen als Orrefors en Kosta Boda worden aangevuld met tal van kleine ateliers als Ebba von Wachenfeldt en Stenninge, en ook de Studioglasgruppen, een viertal studio’s uit Smaland.

Een hoog artistiek peil is ook te vinden bij de zilversmeden en juweelontwerpers. Vooral het werk van het Stockholmse atelier Lod viel bij ons in de smaak. Lod vertegenwoordigt zes jonge smeden die in hun thuisbasis juwelen en serviesgoed exposeren naast hun werkbanken. Daarnaast hebben tal van klassieke fabrikanten zich voor Classic geëngageerd, zoals Gustavsberg met porseleinserviezen en Växbo Lin met tafel- en bedlinnen. Hoezeer de jaren zeventig Zweeds design blijven inspireren, merken we dan weer aan de frivole textielpatronen van de firma Carina Hägg.

Hoewel Classic altijd behoorlijk wat modern design toont, bestaat de Zweedse delegatie toch voor een groot deel uit traditionele producenten van onder meer gustaviaans meubilair. Dit soort classicistische beschilderde boerenmeubels is een belangrijk exportproduct. Hoewel de belangrijkste heropleving van dit traditionele meubel zich in het begin van de twintigste eeuw situeert, in de tijd van Carl en Karin Larsson, is het eigenlijk nooit echt uit productie gegaan. Maar niet alle fabrikanten leveren een even hoge kwaliteit, waarschuwt Lars Sjöberg. Onder zijn leiding begon Ikea destijds de meubels te kopiëren. Toen daar een eind aan kwam, ging Sjöberg samenwerken met het Kramforssnickarna, een cluster van artisanale schrijnwerkerijen uit Noord-Zweden die de meubels onder zijn supervisie maken volgens de regels van de kunst.

In Kortrijk zal er ook gustaviaans kindermeubilair te zien zijn, geproduceerd voor interieurdecoratrice Pauline von Gaffke. Zij ontwierp bijvoorbeeld een kleine linnenkast in de vorm van een kacheloven, beschilderd met imitatietegels. Veel van dit meubilair wordt in de Verenigde Staten verkocht, waar vooral in het noorden de Scandinavische stijl zeer populair blijft. Er zijn dan ook heel wat Amerikaanse antiquairs die de oude Zweedse meubels en masse opkopen. Door de aanmaak van kopieën tracht Sjöberg de export van echte antieke meubels wat af te remmen. Het retromeubilair is immers technisch goed afgewerkt, waardoor het er na een paar jaar intensief gebruik al oud uitziet, tegenwoordig een decoratieve kwaliteit.

Classic VIII: Hallen van Kortrijk, van 4 tot en met 11 november, dagelijks van 11 tot 20 uur.