Gerda Dendooven maakt illustraties en schrijft kinderboeken. “Goed doen en laten zeggen”, is het beste advies dat ze ooit gekregen heeft. Anna Luyten / Foto’s Catherine Lambermont

Je gaat nooit het huis uit zonder…

…mijn hoofd, maar dan wel geschminkt.

Wat is een goede vriend?

Iemand die loyaal is zonder zijn eigenheid te verliezen, maar die mij op tijd en stond ook grondig weerwerk durft te bieden. Ik ben zelf bijzonder trouw in vriendschappen maar onderhoud ze slecht.

Welk voorwerp koester je het meest?

Een doos vol brieven van lang geleden en faxen uit een recenter verleden. Ik hou alles bij, tot de kleinste kattebelletjes. Mijn oudste brieven dateren uit 1973. In dat jaar zat ik een maand lang in een vakantiekolonie in Italië. Het was een nachtmerrie, maar daarvan is in mijn brieven niets te lezen.

Wat is je favoriete boek?

Oblomov van Gontsjarov. In die roman heb ik de meest sensuele en visuele beschrijving van vrouwenarmen gelezen. Het is een erg ironisch en gevoelig boek over het nietsdoen en het nergens toe komen, iets waarvan ik zelf heel veel schrik heb.

Heb je een lievelingskledingstuk?

Ik probeer met een vaste regelmaat een kledingstuk van de kinderen bij te houden. Misschien doe ik het om de tijd te concretiseren, hoewel de spiegel dat ook doet.

Wie waren je helden in je kindertijd?

Als kind was ik verliefd op Ludwig von Beethoven, Rembrandt en Mister Spock uit Star Trek. Later op de zanger van Queen, Freddie Mercury in zijn catsuit. Ze straalden allemaal een ongrijpbare melancholie uit, waaruit ik hen dacht te kunnen redden.

Welke betekenis heeft muziek in je leven?

Ik heb een enorm respect voor componisten die aan de hand van bijna wiskundige verbindingen een gevoel kunnen oproepen. Popmuziek vind ik schitterend om mijn humeur op peil te houden.

Welk voorwerp gaat mee bij elke verhuis?

Een masker dat ik maakte in de derde kleuterklas. Het is mijn eerste kopie. Ik had het helemaal afgekeken van een jongetje dat naast mij zat.

Verzamel je iets?

Oud speelgoed waarmee mijn dochters mogen spelen: wiegjes, bedjes, kastjes, een keukentje… Ik verzamel het verleden, alsof het heden niet bestaat voor mij. Mijn realiteit is gisteren en morgen en de realiteit die ik schep op papier.

Wat kan je ontroeren?

Het onverwachte opduiken van een gelukzalig gevoel.

Wat doe je het liefst op een vrije dag?

Glimlachend orde scheppen in huis. Ik haat het huishouden op momenten waarop ik te veel met mijn gedachten bij mijn werk ben en dat is meestal het geval.

Schaam je je ergens voor?

Mijn eerste illustraties voor boeken. Ik heb toen uit onzekerheid te veel toegevingen gedaan en iets gemaakt wat niet echt van mezelf was. Anderzijds was het toch wel weer van mij, want ik kon niets anders op dat moment, uit angst.

Waar word je woedend van?

Agressie in het verkeer. Het maakt me zo woest dat ik soms uit mijn wagen stap en de chauffeur duidelijk maak hoe misdadig, lomp en egoïstisch hij is.

Waar kan je het meest van genieten?

Op mijn buik op de grond liggen. Soms kruipen mijn dochters dan op mij om me te knuffelen, te kriebelen of te fluisteren dat ik de liefste van de wereld ben. Heerlijk is dat.

Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?

“Goed doen en laten zeggen.” Die spreuk heeft jaren in mijn werkkamer gehangen.

Anna Luyten / Foto’s Catherine Lambermont