Actrice Mitta Van Der Maat vergeet zelden iets, is gesteld op rituelen en gewoontes en steelt soms tijd om te lezen.

Kook je zelf?

Als ik tijd heb. Meestal gaan wij in de buurt eten, in een lekker klein restaurantje. Maar mijn soep is hier in huis wereldberoemd: stevige, dikke groentensoep met een ferme homp soepvlees. Luc is daar verslaafd aan.

Ben je vergeetachtig?

Ik vergeet zelden iets. Ik denk zelfs mee voor de anderen. In mijn tas zit bijvoorbeeld een kleine huisapotheek. Als er op de set iemand hoofd- of maagpijn heeft, dan kan die altijd bij mij terecht. Ik heb ook altijd ondergoed bij me en een tandenborstel.

Ben je ijdel?

Neen, ik sta haast nooit voor de spiegel. Ik loop ook liefst zonder schoenen en zonder kleren. Naakt dus.

Is de auto belangrijk?

Heel belangrijk. Ik heb een heel mooie auto ( Jaguar, nvdr.) al zou dat evengoed een andere kunnen zijn, als hij maar even veilig en bedrijfszeker is. Ik zie het zeker niet als statussymbool.

Welk voorwerp in huis is voor jou emotioneel belangrijk?

Geen enkel. Er zijn wel voorwerpen waarvan ik hou, maar ‘dingen’ hebben voor mij geen emotionele betekenis. Mensen zijn zoveel boeiender.

Koop je vaak en uitgebreid kleren?

Daar heb ik een hekel aan. Ik draag winter en zomer zwart. Dat is makkelijk te combineren. Op mijn laatste reis in Egypte heb ik wel een bedoeĆÆenenkleed gekocht. Een authentiek, handgemaakt.

Ben je een gever?

Ja. Als er hier morgen iemand komt die met dat bedoeĆÆenenkleed beter staat dan ik, dan geef ik het gewoon weg.

Lees je graag?

Ik steel soms tijd om te lezen. Dan kruip ik in mijn hoekje met een boek. Ik hou van geschiedenisboeken.

Wat is goed gezelschap?

Gezelschap dat je zo kan vertrouwen, dat je zonder omkijken zat kan worden. Dat heeft iemand vĆ³Ć³r mij gezegd hoor, maar zo zie ik het ook.

Heb je vaste gewoontes, rituelen ?

Ik hang aaneen van de rituelen. Mijn vaatwasmachine bijvoorbeeld, vul ik altijd op dezelfde manier. En als ik in de supermarkt aan de kassa mijn spullen op de band zet, dan is dat in een bepaalde volgorde.

Kijk je tv?

Ja. Alles wat in zwart-wit is en een beetje schokkerig overkomt, daar blijf ik naar kijken, want dat is geschiedenis. Maar talkshows en spelletjes, daar zap ik gezwind over.

Ben je een verzamelaar?

Ik ben een toevalsverzamelaar: ik zie een mooie blauwe fles en ik koop die. Ik zie er nog Ć©Ć©n en koop die ook. Zo heb ik een kast met beschilderde eitjes, maar ik ben er niet echt mee bezig.

Muziek als behang ?

Dat verdraag ik niet, omdat ik altijd luister. Ook als kind heb ik nooit de liedjes nagezongen in onomatopeeƫn, ik zong altijd de juiste woorden.

Schrijf je met de pc?

Ik ben een dinosaurus wat dat betreft. Ik schrijf met een balpen, die van TV1 schrijven verschrikkelijk goed, en op ruitjespapier. En ik schrijf heel klein. Zo bespaar ik plaats.

Zwart-wit of kleur?

In de samenleving zoveel mogelijk kleur. In de fotografie zwart-wit.

Hoe blijf je in conditie?

Door mijn werk in het theater en door ’te rapen’: ik moet dagelijks achter mijn twee mannen aanlopen ( Jonas, zoon en Luc, echtgenoot) en niets anders doen dan oprapen. Zo blijft mijn rug soepel.

Gie Cortens / Foto’s Catherine Lambermont

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content