Delvaux-baas François Schwennicke is een moderne nomade met een zwak voor hotels en voor Los Angeles. Maar waar ook ter wereld: geen handtas zal hem ontgaan.

Welke vrouw zou je graag met een tas van Delvaux zien?

Claire Chazal, een knappe, intelligente en onafhankelijke vrouw. Ik zou het ook leuk vinden als de vrouwen van onze Belgische ambassadeurs in het buitenland Delvaux droegen.

Zegt een handtas iets over de draagster?

Zeker. Of ze modieus is dan wel klassiek, een trendsetter dan wel een volgzaam type. Ik kijk altijd en overal wie welke handtas draagt, een beroepsmisvorming.

Draagt je zelf een tas?

Neen, alleen een boekentas.

Je reist veel. Hoe bestrijd je de jetlag?

Door er niet aan te denken. Ik slaap makkelijk in het vliegtuig en ik kan met weinig slaap weg. Waarschijnlijk helpt het dat ik nauwelijks of geen gewoonten heb.

Welke stad maakte de grootste indruk?

Ik voel me het best in Los Angeles. Reizen is sowieso fantastisch. Veranderen van ritme, van slaapplaats, van eten, het breekt de sleur. Ik probeer het zo te organiseren dat ik elke maand een weekend weg kan, bij voorkeur naar een Europese stad.

Hoe kom je tot rust?

Door zo’n citytrip. Sinds kort heb ik ook de geneugten van een lange wandeling op het platteland ontdekt. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar de energie van de natuur spreekt me aan.

Kook je zelf?

Als ik thuis mensen ontvang. Ik heb er wel twee dagen voor nodig en ik ben dan onuitstaanbaar van de stress.

Ben je een verzamelaar?

Ik hecht me niet aan objecten. Ik ben een echte nomade. De afgelopen 10 jaar ben ik 7 keer verhuisd. Nu pas, op mijn 38ste, heb ik voor het eerst een huis gekocht. Eigenlijk wil ik op elk ogenblik kunnen vertrekken. Daarom wil ik niet dat mensen van mij afhangen of ik van hen.

Wat zou je uit de brand slepen?

Waarschijnlijk mijn pc, omdat er zoveel gegevens in opgeslagen zitten. En als ik de tijd nog heb: een schilderij. Of beter nog: mijn uurwerken.

Wat is je grootste angst?

Niet altijd beantwoorden aan wat er van mij verwacht wordt.

Welke jeugdherinnering koester je?

De enkele paasvakanties die ik mij nog kan herinneren met mijn beide ouders. Mijn pa is gestorven toen ik acht was. Daarvoor gingen we rond Pasen naar de Balearen. Die vakanties hebben mij ook de liefde voor hotels bijgebracht. Na de verbouwingswerken thuis zal mijn slaapkamer er als een hotelsuite uitzien.

Ben je sportief?

Niet meer. Ik let wel op mijn voeding om niet bij te komen.

Welk boek heeft je gevormd?

l’Alchimiste van Paulo Coelho, en enkele boeken over psychologie.

Welke film is je bijgebleven?

Ik ben niet zeer cinemagericht. Ik vind het leven op zich een boeiend theater. Ik verkies een avond op restaurant waar ik in goed gezelschap de wereld kan veranderen boven het imaginaire leven van fictieve personages.

Ben je een ochtend- of een avondmens?

Een avondmens, zonder twijfel.

Hoe ziet je ideale dag eruit?

Paradoxaal genoeg: vroeg opstaan. Daarna enkele vruchtbare vergaderingen, wetend dat ik kort na de middag het vliegtuig neem voor een weekend weg.

Waar droom je van?

Delvaux uitbouwen tot een internationaal huis, en daar hoort een winkel in New York bij.

Trui Moerkerke / Foto’s Lies Willaert