RUIMTE IN OVERVLOED, ZOWEL BINNEN ALS BUITEN, IN DEZE WONING IN EEN OMGEBOUWDE VEEVOEDERLOODS LANGS HET KANAAL BRUGGE-GENT. EEN KOPPEL INTERIEURARCHITECTEN KAN ER IN EIGEN HUIS NAAR HARTENLUST EXPERIMENTEREN.

Al negen jaar werken Femke Holdrinet en Renaud De Poorter samen als interieurarchitecten. Ze bouwen en verbouwen zowel winkels en kantoren als privéwoningen. Kenmerkend voor hun bureau is de zin voor detail, elk ontwerp is een nieuw kunstwerk. Zo ook hun eigen woning, sinds vier jaar een work in progress.

Langs het kanaal Brugge-Gent verbouwden ze enkele jaren geleden een oude veevoederopslagplaats tot een reeks van negen woningen, waarvan ze er zeven zelf inrichtten. Een ervan bewonen ze samen met hun kinderen Milan en Oona. “Het heeft iets van een commune”, vertelt Femke. “De tuin is gemeenschappelijk en er worden bijvoorbeeld afspraken gemaakt tussen de zeven kinderen die hier wonen om de kippen te voederen. Maar eens de voordeur dicht is, hebben we op zich niets meer met de anderen te maken, en dat is ook fijn.”

De woning van het architectenechtpaar wekt een heel open indruk, maar functioneert toch niet als een loft. “We hebben ze ontworpen als een aaneenschakeling van min of meer open kamers. Elke ruimte is anders, met heel eigen details. Voor mij is het belangrijk dat ik kan wandelen door mijn huis, van kamer naar kamer, zonder daarbij telkens deuren te moeten openen en sluiten, en met telkens veranderende sferen. Dat inspireert me in mijn ontwerpproces”, zegt Renaud.

Op de benedenverdieping lopen de keuken en de eetkamer in elkaar over. Afgeschermd door een grote zitbank leunt de zitkamer bij deze ruimtes aan. Langs een wand van gestapeld brandhout kom je in een intieme bibliotheek, waar de tafel van Saarinen met stoelen van Eames en Bertoia de ruimte domineren. Achter de keuken is er een tweede zithoek, die vooral door de kinderen gebruikt wordt om er met hun Playmobil en ander speelgoed onbelemmerd aan de slag te gaan.

Via een kubistische trap, die ook door de detaillering en kleurschakeringen erg doet denken aan het Russische constructivisme, kom je in het slaapgedeelte. In de kamer van de ouders heeft de sfeer wat weg van een intiem boudoir.

HARMONIE

De grootste verrassing van dit huis is ongetwijfeld het bureau van Renaud en Femke, op het einde van de gang : een open kamer met wijds uitzicht over het kanaal en het landschap. Elk langs een kant van de grote Bouroullectafel nemen ze een deel van de taken in het kantoor voor hun rekening. Renaud is de sturende kracht, Femke is eerder temperend en praktisch ingesteld. Een ideale combinatie, zo blijkt.

Ook in hun fascinatie voor mooie spullen vullen ze elkaar aan. Het hele huis door vind je een aaneenschakeling van uitgezochte objecten, oud textiel, wilde ruikers en hypermoderne snufjes. De kleurcollages die in het kantoor hangen, zijn gemaakt door Renaud. “Elk detail is belangrijk en schoonheid schuilt net zo goed in een houtblok als in een ontwerp van Tapio Wirkkala. Het is onze taak om verschillende vormen van schoonheid, die los van elkaar zijn bedacht, tot een harmonieus geheel bij elkaar te brengen. In onze eigen woning hebben we de mogelijkheid om elk seizoen nieuwe harmonieën te creëren. Bovendien is het heerlijk dat we van onze passie ons beroep kunnen maken.”

Info : www.depoorterholdrinet.be

DOOR OWI – FOTO’S FIEN MULLER / OWI

“VERSCHILLENDE VORMEN VAN SCHOONHEID BRENGEN WE BIJ ELKAAR TOT EEN HARMONIEUS GEHEEL.”