Rika Andries heeft haar huis niet volgestouwd met design, ook al is ze agente voor gerenommeerde Italiaanse producenten. Ze liet Vincent Van Duysen haar stadswoning grondig verbouwen.

R ika Andries woont al haar hele leven in hartje Borgerhout, waar ze zelfs het gemeentehuis vanaf haar dakterras kan bewonderen. Het huis dat ze opnieuw heeft laten modelleren, is tevens haar ouderlijke woning. Die delicate en wellicht ook emotionele klus liet ze klaren door Vincent Van Duysen, met wie ze al jaren bevriend is. Een inspirerende vriendschap, want voor Vincent is Rika zo’n beetje de moeder van het design.

“Ze was eigenlijk een minimalist avant la lettre,” legt Van Duysen uit, “want ze zweert bij een zuivere vormgeving en lichte, neutrale kleuren, het liefst wit.” Ze is een belangrijke achtergrondfiguur die het moderne design in ons land heeft gepromoot. Momenteel treedt ze op als agente voor onder andere Cappellini, Flou, DePadova en Monica Armani: tenoren van de Italiaanse designindustrie.

Rika groeide op in de interieurbranche, haar vader was een vooruitstrevende binnenhuisarchitect. “Het was een modernist die vaak samenwerkte met architect Jules De Roover en meubelen verkocht van Osvaldo Borsani en Gio Ponti. Later hebben we er daarvan nog weggegeven, zonder te beseffen wat het eigenlijk was. Maar dat is gewoon zo: als je het van dichtbij meemaakt, sta je daar allemaal minder bij stil. Ik zit ook al sinds 1972 in het vak en heb dus alle trends de revue zien passeren, met de bijbehorende kleuren, van oranje tot bruin, en houtsoorten, van wengĆ© tot teak.”

Intussen bleef ze wonen en werken in haar vrij smalle woning aan de Turnhoutsebaan. “Dit huis werd stilaan te krap en was niet meer aangepast aan onze levensstijl. Het pand telt ook veel verdiepingen die bovendien niet allemaal even hoog zijn. Ik heb me ontelbare keren afgevraagd hoe je zoiets kunt verbeteren. Toen ik er helemaal niet meer aan uit raakte, ben ik naar Vincent gestapt”, vertelt ze.

Dat was geen gemakkelijke opdracht,” zegt Van Duysen, “want eerst kampten we nog met onduidelijkheden over het terrein hiernaast, waar de metro zou komen. We wisten niet goed wat er mocht. Voor er Ć©Ć©n lijn op papier stond, moest de zaak stedenbouwkundig worden onderzocht.

Dan was er natuurlijk ook het gebouw zelf, met al die niveauverschillen! Rika wilde er een luchtig gebouw van maken, met een frisse uitstraling en meer comfort. En ook meer zon. Dat kon gelukkig via de terrassen, de woning heeft een goede oriĆ«ntatie. De moeilijkste problemen waren de circulatie, het geven van functies aan de diverse ruimten en de vraag of we die oude trap wilden behouden.” De trap, die netjes werd gezandstraald, is de ruggengraat van het hele huis geworden. “Een nieuwe trap plaatsen zou extra ruimte hebben gekost, en het huis is al geen vier meter breed!” zegt Van Duysen. “Een oude behouden is ook een risico, omdat de trap na zo’n grondige verbouwing misschien niet meer past bij de architectuur. Maar volgens mij is dat toch aardig gelukt. De trap zit wel niet meer opgesloten in zijn trappenhuis, hij werd helemaal opengebroken. Bovendien telt dit huis nauwelijks deuren, behalve een schuifdeur aan de keuken. De trap maakt van heel de woning Ć©Ć©n grote ruimte.”

Zodra de keuken een plaats vond aan de straatkant, eenhoog, lag de verdere indeling van de woning voor de hand. Tegenover het trapvolume voorzag de architect in een vernauwing van de ruimte, waarachter alle afvoeren en toiletten werden verstopt. Dat zorgt ervoor dat de keuken door een iets nauwere gang wordt afgescheiden van het achterhuis. Hetgeen resulteert in een aantrekkelijke perspectief richting terras.

Boven de eetkamer creƫerde Van Duysen een aparte zithoek met bibliotheek. Door die hoek op een mezzanine onder te brengen, blijf je contact houden met de eetruimte en met het terras, waar je een van de boeiendste uitzichten op de woning ontdekt.

“Om in dit smalle huis extra veel licht binnen te halen, ontwierpen we een open achtergevel, waarvan het enorme raam opent als een deur. Dat schenkt de woning ook een monumentaliteit die je hier niet zou verwachten”, merkt Van Duysen op. Zelfs in de winter kan Rika met open ramen in haar bibliotheek genieten van frisse lucht. De hele achtergevel met open ruimtes waarbij interieur en exterieur in elkaar overvloeien (eetkamer en terras) is boeiend van concept Ć©n afwerking.

In tegenstelling tot het blanke interieur kreeg het exterieur een grijs palet. Als terrasmeubilair koos Rika voor een prachtige tafel en banken van Armani, van verzinkt staal. Ze liet er evenwel een ander blad voor maken van grijs geschuurde blauwe hardsteen, een kleur die perfect in deze omgeving past. Dat vonden ze bij Armani zo’n goed idee dat de tafel straks ook in deze versie op de markt komt. Hier is alles dus grijs getint, van de betonstenen op de vloer tot het ruwe pleisterwerk van de muren.

Helemaal boven zijn de slaapkamer en de badkamer ook door Van Duysen ontworpen. De in hout gevatte wastafel is prachtig van vormgeving. Naast de badkamer kom je op het tweede terras met zicht op het gemeentehuis. Door de monumentale betonnen steunbalken oogt ook dit terras spectaculair. De imposante constructie zorgt voor een prachtige omlijsting van het stadslandschap.

Door de omgeving bij de architectuur te betrekken, creƫert Van Duysen visueel een verruiming van deze vrij nauw bemeten woning.

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content