Wit, ruw en zonovergoten

De grote open woonruimte, helemaal wit, met seventiesfauteuils en Duitse stapelstoelen uit de jaren vijftig. De lamp boven de tafel komt uit Egypte, aan de wand hangt een foto van Barbara Iweins. © Jan Verlinde

Goed honderd jaar oud is dit typisch Amsterdamse pand. Binnenin werd het opengegooid, en kreeg het een robuust en karaktervol interieur mee, uitgepuurd en vol licht.

Deze woning in Oud-Zuid, niet ver van het Rijksmuseum, heeft binnenin wat van een vuurtoren, met verdiepingen die verbonden zijn met een steile, deels open trap. Van buiten is het dan weer een echt Amsterdams pand van een goeie eeuw oud. Het is een hoekhuis dat vele vensters telt, en het licht stroomt er gul naar binnen. “Het gaat allemaal om dat licht”, zegt Barbara Iweins. “En precies daarom hebben we ook nog alle binnenwanden eruitgegooid, om zeker op het niveau van de woonruimte een loftgevoel te creëren.” Om dat licht nog meer te doen weerkaatsen liet ze alles simpel wit schilderen. “Want ik keer altijd terug naar wit, ik weet niet waarom, maar het blijft zo, en achteraf merk je hoe schitterend wit het licht doorheen heel het huis jaagt”, zegt ze enthousiast. Toch is dit geen clean interieur. “Ik hou immers van ruw : robuuste planken op de vloer, oude balken zichtbaar, net als herstellingen en gehavende bakstenen wanden.”

De keuken heeft ze deels zelf gebouwd met de planken uit de sloop. Het hout werd ook elders in huis zoveel mogelijk hergebruikt. Door het afbreken van de binnenmuren kwam de trap vrij, die dan opeens ook visueel heel belangrijk werd en aanzet tot rondlopen, van verdieping naar verdieping. “Ik hou van huizen met een makkelijke passage, waarin je dus vlot rondstapt, dit zorgt voor veel dynamiek.” Beneden is er een winkelruimte. Daarboven bevinden zich de slaapkamers voor de kinderen, op de tweede verdieping is er de grote woonruimte, driehoog weer slaapkamers en de badkamer, en daarbovenop een dakterras met een schitterend stadspanorama.

Tegenwoordig pendelt Barbara, zelf van Belgische afkomst, tussen Amsterdam en Brussel, waar ze ook woningen inricht. Daarnaast is ze artistiek actief met fotografie, en heeft ze een paar originele projecten achter de rug waarbij ze enkele mensen jarenlang nauw heeft gevolgd. Dit leidde tot een unieke reeks portretten, die onder meer werden opgepikt door Bis Publishers. Het resulteerde in enkele tentoonstellingen. Haar fotografische activiteit is best complementair met het inrichten van interieurs.

Ze vindt inspiratie in heel verschillende werelden. Als literatuurfanaat is ze bijvoorbeeld tuk op bibliotheken, en droomt ze ervan om een huis vol boekenplanken in te richten. Een van haar favoriete sites is trouwens Bookshelf Porn, waarop je de meest onwaarschijnlijke bibliotheken bewondert. “Ik hou wel van design en architectuur, maar kan je geen echt favoriete namen opnoemen. Wel heb ik wat met de witte interieurs uit Scandinavië, en ik ben gefascineerd door de Deense cultuur en de films van Lars von Trier.”

Dit alles resulteert in een vrij uitgepuurd interieur. “En dat komt dan waarschijnlijk doordat het in mijn hoofd best chaotisch is. Ik vermoed dat mensen met complexe ideeën een interieur nodig hebben dat een beetje cleaner oogt.” Van dit interieur is de aankleding een mix van originele vintage en hier en daar wat industrieel design. De meeste objecten werden opgevist in Amsterdamse vintagezaken of in de Yapstock Store van haar vriendin Delphine Lippens, met wie ze eerder samenwerkte voor de opbouw van filmdecors.

Door Piet Swimberghe & Foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content