Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (205), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : vin de pays (1).

De wijnwereld gonst. Er is veel te doen over ‘kleine wijntjes’ : ze verkopen niet meer en de voorraden drukken op de prijzen. De prijs van kleine bordeaux is in de Franse supermarkten onder de twee euro gezakt en toch moet niemand hem hebben. Tot overmaat van (Franse) ramp gebeurt dit allemaal terwijl buitenlandse wijn – denk maar aan Chileense – een redelijk succes blijft boeken en de vin de pays het niet slecht doet.

Eerst iets over de ‘buitenlandse’ wijnen. Om het fenomeen te kunnen duiden moeten we weten dat deze ‘buitenlanders’ gewoonlijk soepeler en fruitiger zijn dan hun Franse broeders. De aanzet ervan is fris en aangenaam en de alcohol wordt door frisfruitige zuren gecompenseerd. De smaak is gewoonlijk ook wat beladen met een beetje restsuiker (minstens 5 g per liter) waardoor de indruk van smakelijkheid en charme wordt gewekt en versterkt. Vooral dan bij niet-gevorderde of onvoorbereide consumenten die zoetheid voor charme nemen.

Grijnzende flying winemakers, dikwijls dan nog Franse, zitten in de Nieuwe-Wereldlanden aan de mengtafels en doen er uitbundig wat in het Franse thuisland verboden is : aanzuren en aanzoeten samen, onbetaamd hoge hectarerendementen halen, houtimpressies creëren door eiken planken in de cuves op te hangen, de smaak sturen met geselecteerde gisten : rode bessen, banaan, appel… Het resultaat is dat van een onmiddellijke smakelijkheid die banaal is en met de origine niets te maken heeft. Wie van wijn een zekere complexe avontuurlijkheid verwacht, komt hier niet aan zijn trekken.

Deze geglobaliseerde en gebanaliseerde wijnen staan even ver van het echte product ‘wijn’ als samengestelde fruitsappen van versgeperst sap. Het gepasteuriseerde vruchtensap uit blik of tetrapak is samengesteld uit concentraat en water. Er is inderdaad ‘niets aan toegevoegd’, maar de fijnere fracties, vooral van de geur, zijn eruit weggehaald. Daarom smaken ze allemaal dof zoet en zonder reliëf. De tintelende frisheid van het verse sap is mijlenver. Wie zijn hele leven niets anders drinkt zal op de duur het verse fruitsap niet meer lusten, net zoals kinderen nu al liever fishsticks eten dan verse forellen, en gruwen bij de geur van echte braadhen in de oven.

Het vluchtige succes van de Nieuwe-Wereldwijnen kan bij kritische consumenten dan tijdelijk zijn, de kleine bordeaux echter, die gekenmerkt is door onrijpe stroefheid, is definitief verloren. Er is, zoals eerder gesteld, in Bordeaux geen overproductie maar een verkeerde productie. De kwaliteit is niet voldoende. De boeren plukken te vroeg – binnen is binnen – en het wijn maken (vooral de extractie van de bitterheid) is eerder primitief. Hun productie, 100 procent horror, eindigt niet in een glas aan tafel maar in biodiesel of, erger nog, als drager voor haargroeistimulerende middelen voor kalende heren. De wijn is onverkoopbaar tegen welke prijs ook, omdat niemand hem nog wil. Er is geen weg terug : dit jaar wordt 1,5 miljoen hectoliter van die wijn gedistilleerd en wordt 10.000 hectare wijngaarden gerooid, hopelijk voor kiwi’s en asperges.

Frankrijk heeft zijn hoop gesteld op de vins de pays. Vandaag proeven we een eerste reeks.

Vin de Pays de L’Ardèche, 2004

Heel bleke kleur en een licht exotische neus à la viognier : perzik en bloemen. De smaak is levendig fris en fruitig door zuur ondersteund. Correcte kleine wijn. (Delhaize : 2,94 euro)

Vin de Pays du Vaucluse 2004, Chardonnay

Heel bleke kleur en nauwelijks chardonnay aan de neus, slechts een verre hint na hevig opschudden. Goede, wat ‘vettige’ vulling en frisse lengte, maar erg verdunnend op het einde. (Delhaize : 2,59 euro)

Vin de Pays D’Oc 2004, Chardonnay, Chais Cuxac

Normale, frisse, geelgroene kleur en een stevige chardonnayneus met een houttoets van een grote. De smaak is goed fris, gevuld en met lengte. Erg goede wijn, die iedereen aan een flinke bourgogne zal doen denken. (GB/Carrefour : 3,73 euro)

Vin de Pays D’Oc 2004, Chardonnay, Les Lauzes

Normale, frisse, geelgroene kleur maar aan de neus wat vederlichte, verre, waterachtige chardonnay en flauw fruit. De smaak is dun en fruitig met munt. Te flauwe wijn. (Colruyt : 3,75 euro)

Vin de Pays D’Oc 2003, Viognier

Normale, frisse, geelgroene kleur en een volle neus. Wat zwaar. De smaak is stevig en toch fris met evenwicht. Meer dan goede viognierwijn. (Delhaize : 2,99 euro)

Herwig van Hove I Foto’s Gerald Dauphin