Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (195), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : droge witte (2).

Het wat ongegeneerd zoet zijn van de Nieuwe-Wereldwijnen volgt uit het feit dat zij bedoeld zijn als ’terraswijn’. In West-Europa – denk maar Italië, Frankrijk, Spanje – wordt wijn in grote mate aan tafel gebruikt, en van wijn die met restsuiker beladen is kan men geen tafelondersteunende functie verwachten. Restsuiker maskeert namelijk de bitterheid, en het is juist die factor die aan wijn structuur verleent. Waarom is die structuur zo belangrijk opdat wijn aan tafel zou ‘passen’ ?

Passen betekent eigenlijk ‘gelijkaardig’ zijn : er moet een zeker parallellisme zijn tussen wijn en gerecht en dat geldt zowel voor het type wijn als voor de complexiteit. Friszure wijnen passen bij friszure gerechten, denk maar aan witte wijn of pilsbier bij vis ; en volmondige, ronde wijnen passen bij vleesschotels, denk maar aan rode wijn of patersbier bij vleesstoofpotten.

Daar ‘gerechten’ zich van eenvoudige ingrediënten onderscheiden door het feit dat ze een samenhangende, door het kookproces opgeroepen structuur vertonen, moet men uitkijken naar gelijkaardig gestructureerde wijnen als nodige, maar niet voldoende voorwaarde voor passendheid. Structuurloze wijn kan nooit passen aan een ernstige tafel, hoogstens bij zwak gestructureerde, eenvoudige gerechten als rechttoe rechtaan barbecue of bij simpele, oosterse zoetzuurcreaties die men wel eens associeert met beaujolais of beaujolais primeur.

Dat wil niet zeggen dat wijnen met structuur fruitloos zijn, integendeel. Bij deze wijnen is de relatie tussen fruit en bitterheid juist zo dat ze elkaar in evenwicht houden over het gehele smaakgebied : van bij de aanspraak in de mond tot en met het verre smaakeinde. Bitterheid en zacht fruit vormen als het ware een gelaagde sand-wich. Bij wijnen met restzoet daarentegen is de bitterheid altijd ‘overspeeld’. Zij kunnen alleen dienen als terrasdrank, met een socialiserende functie eerder dan een gastronomische.

Hierbij nog twee opmerkingen. Om wijnen met restzoet ‘braaf’ te houden, met andere woorden om te beletten dat ze verder gisten op fles, moet er steriel gefilterd worden of moet men met meer dan stevige dosissen sulfiet werken. Beide ingrepen zijn enigszins dodend voor het karakter van de wijn. Maar vooral, wijn draagt maar bij tot de globale gezondheid van de matige verbruiker als hij aan tafel samen met gerechten wordt gedronken. Het is dus niet verkeerd te stellen dat alleen structuurvolle wijnen zonder restzoet kunnen bijdragen tot de globale gezondheid.

We kiezen weer wijnen waarvan we redelijkerwijze mogen verwachten dat ze droog zijn.

Château La France 2003,

Bordeaux Blanc Sec

Kleur met een kleine gele nuance en een goed presente neus met wat citroen na opschudden. Correcte droge smaak met vulling. Goede, droge wijn in zijn genre. (Colruyt : 4,69 euro).

Malesan Bordeaux Blanc Sec 2003

Frisse kleur een een houtondersteunde neus met sémillon : doet aan graves denken. De smaak is met zacht hout, vulling en lengte. Goede, droge, krachtige wijn. (Carrefour : 5,97 euro).

Bordeaux 2003,

Sauvignon Blanc Sec

Frisse kleur en een neus van rijp sauvignon-fruit. De smaak is wat simpel en met fris zuur maar goed droog.

(Delhaize : 3,69 euro).

Petit Chablis 2002

Frisse kleur en een neus van droge chardonnay, vooral na opschudden. De smaak is er een van goede kleine bourgogne met echter wat naijlend zuur. (Colruyt : 7,95 euro).

Petit Chablis 2003

Frisse kleur en een presente ruime neus waarin duidelijk chardonnay herkend kan worden. De smaak is er een van goede kleine chablis met iets lengte. (Carrefour : 7,28 euro).

Muscadet Sèvre et

Maine, sur Lie 2003

Heel frisse kleur en een ruim aanzettende neus die mooi puntig wordt na opschudden. Flink droge, wat parelende wijn met voldoende lengte. Goede wijn. (Delhaize : 4,99 euro).

Herwig Van Hove I Foto’s Gerald Dauphin

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content