Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (174), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : Entre-Deux-Mers.

Vandaag moet Entre-Deux-Mers bij wet gemaakt worden van drie verschillende druivensoorten : sémillon, sauvignon en muscadelle. Daarbij moet hij ook nog droog smaken met minder dan 4 gram restsuiker per liter en hij moet minstens een alcoholgehalte vertonen van 11,5 %. Het trio druivensoorten geeft natuurlijk aan alle wijnen van de appellation een ‘familietrek’ maar ook – en dat is eigelijk voor de consumenten veel belangrijker – een smaakbreedte die met monocépage-wijnen in dit toch al wat zuidelijk gebied niet gehaald kan worden. De sémillon zorgt voor een ruime smaakbasis waarop dan sauvignon en muscadelle hun typische puntigheid kunnen enten.

In het principe van het druiventrio zit ook het verschil met gewone Bordeaux Blanc. Onder deze ruime appellation mag zowat alles : wijnen van 100 procent sauvignon, al dan niet op hout gelagerd, toevoegingen tot wel 30 procent van rustieke druiven-soorten zoals ugni blanc of colombard.

De AOC Entre-Deux-Mers is dus een ’type’. Dat is niet altijd zo geweest. Om te begrijpen waarom de appellation nog altijd een wat moeilijk imago draagt, zeker in België, moeten we teruggaan tot de jaren vijftig, vlak na de Eerste Wereldoorlog. Men maakte toen onder de naam Entre-Deux-Mers driemaal meer wijn dan nu en ongeveer alles mocht en kon : droog, zoet, al dan niet gezwaveld en van gelijk welke druivensoort. De meeste grote châteaus, ook dat van Grézillac, het nu beroemde Château Bonnet, verkochten hun wijn en vrac aan de groothandel, als alcoholvehikels die trouwens in heel veel gevallen werden afgevoerd ter distillatie. In de coöperaties werd duchtig geconcentreerd om tot een afschuwelijk zoete sauternes te komen. Soms werd zelfs zuivere alcohol toegevoegd. Men spreekt nu nog in de streek van le soleil de minuit : frauduleuze rijpheid die in de duistere nachten geboren wordt.

Onze landgenoten die massaal als oorlogsvluchtelingen naar de streken rond Bordeaux waren afgezakt, kregen van de zoete Entre-Deux-Mers steevast hoofdpijn en brachten het verkeerde imago mee naar huis en naar de komende generaties. Dit kwalijke imago is nu nog altijd wat blijven hangen en brengt mee dat Entre-Deux-Mers zeer ondergewaardeerd is.

Maar op een ijskoude winteravond van december 1952 kwam Louis Aurizet, een inspecteur van het INAO (Institut National des Appellations d’Origine), aan op Château Bonnet en had er een diepgaand gesprek met André Lurton, de toenmalige jonge eigenaar. Hij bezwoer hem om in de hele appellation met de frauduleuze zoete wijnen te stoppen en om de reconversietoer op te gaan naar droog. Lurton had de boodschap begrepen en begon met een kring van vrienden aan het vruchtbare studie- en lobbywerk. En jaar later al kwam het beslissende INAO-decreet waarmee de moderne Entre-Deux-Mers op zijn spoor werd gezet : droog en met de brede smaak van het cépage-trio. Ook met controle door een speciale commissie die de wijnen blind moet proeven en eventueel goedkeuren voor de appellation.

De ontreddering in de streek was enorm. Veel eigenaars en groothandelaars die het zoete niet konden laten, gingen verder onder het generieke Bordeaux-etiket ; de onder de naam Entre-Deux-Mers gedeclareerde wijn werd droog en de gemaakte hoeveelheid slonk tot een tiende van vroeger. De appellation was gered.

Nu proeven wat in het glas komt. Alle wijnen vertonen de geruststellende, geelgroene, frisse kleur.

Entre-Deux-Mers 2002,

Château Ducla, Domaines Mau

Statige neus met een punt sauvignon en een goede complexe smaak met zelfs wat lengte. Goed in zijn genre. (Colruyt : 4,95 euro).

Entre-Deux-Mers 2002,

Chantecaille

Atypische neus met een lichte oxidatietoets na opschudden. De smaak is wat afgetopt en rond. Oninteressant. (Colruyt : 2,89 euro).

Entre-Deux-Mers 2002,

Comte de Saint-Clair

Een mooie neus van de multidruivensoorten met wat sauvignon-frisheid na opschudden. De smaak is mooi breed, fris en droog. Goede wijn. (Carrefour : 3,31 euro).

Entre-Deux-Mers 2002, Delhaize

Mooie neus van sémillon en met frisheid na opschudden. Goede, frisse smaak met lengte die wat verdunt op het einde. Aperitiefwijn. (Delhaize : 3,29 euro).

Entre-Deux-Mers 2002,

Château Vrai Caillou

Heel goede, brede en complexe neus van de druivensoortenwaaier en een brede smaak met lengte. Goede wijn. (Carrefour : 4,43 euro).

Besluit : Het bij wet opgelegde multicépage-karakter is overal gerespecteerd. Nog niet zo lang geleden bestond de neiging om sauvignon te doen domineren. Deze wijnen zijn veel beter en goedkoper dan de Luxemburgse wijnen die we in de vorige Château Simple (7 april 2004) bespraken. Entre-Deux-Mers is een ondergewaardeerde appellation.

Herwig Van Hove I Foto’s Gerald Dauphin

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content