Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: stevig wit (1).

HERWIG VAN HOVE

Ga je op zoek naar wat ‘steviger’ witte wijn, dan valt onmiddellijk op dat ook de prijzen ‘steviger’ worden: vandaag proeven we gemiddeld voor 7,70 euro per fles. Het is dan ook redelijk om wat meer te verwachten. We beginnen met chardonnay als druivensoort.

Men moet namelijk weten dat alle witte wijnen van de appellation d’origine contrôlée ‘ Bourgogne’ – van de gewone tot de meest prestigieuze zoals de peperdure Montrachet – verplicht gemaakt zijn van 100 procent chardonnaydruiven (met als enige uitzondering de Aligoté). In Frankrijk beweert men nogal snel dat witte bourgogne de grootste droge witte wijn ter wereld is. En al mag deze uitspraak met een grove korrel zout worden genomen, toch heeft dit imago van grandeur tot gevolg gehad dat de chardonnaydruif buiten Frankrijk wereldwijd werd aangeplant: van Australië tot Californië, van Italië tot zelfs in Duitsland.

Het is bekend dat chardonnay als plant niet kieskeurig of moeilijk is: ze groeit goed in alle wijnklimaten en haast op alle bodems. Maar wat komt ervan als wijn? In Bourgogne is chardonnaywijn merkwaardig breed van smaak, met accenten van exotisme à la viognier, de druif die in de noordelijke Rhône het mooie weer maakt, en dat samen met elementen van zure frisheid zoals de cheninwijnen uit het Loiregebied.

Naargelang de groeiomstandigheden wordt het frisse of het gedegen exotisch karakter beklemtoond. Uit Nieuw-Zeeland komt een frisse en elegante chardonnay, uit Californië komt in de meeste gevallen zwaarwichtige boterige overrijpheid. Ook in moederland Bourgogne verandert de expressie wanneer men van noord naar zuid gaat. In het noorden, denk maar Chablis, komt frisheid in het glas, en in het zuiden, in de streek van Mâcon, komt er een wat expliciet, wegend terroir-accent. Men voegt er gewoonlijk aan toe dat tussenin, in Meursault en Chassagne, chardonnaywijn op zijn best is: met frisheid en diepte tegelijk.

In tegenstelling met riesling of pinot blanc uit de Elzas, Luxemburg of Duitsland, is chardonnaywijn nooit zoet: hij past aan tafel onbeperkt bij visachtige gerechten, van jakobsschelpen (Chablis) tot geroosterde kreeft (Mâcon), op voorwaarde natuurlijk dat hij voldoende sructuur heeft. Welnu, houtlagering kan een element van structuur zijn, en in de nasleep van de naäperij van Frankrijk is ook de Franse Allier, een eikensoort uit het Centraal Massief, massaal onder vorm van vaten naar de niet-Franse wijngebieden uitgevoerd. Er werd uitbundig op Franse eik vergist en zelfs op de gistrest in het vat gelagerd. Maar daar het buiten Frankrijk veelal om jonge wijngaarden ging, was eik in de meeste gevallen dodend voor het fruit en overdonderend voor het type. Men sprak in Frankrijk terecht en smalend van un thé de barrique. De eikrage is nu echter, ook in Californië, heel wat gemilderd.

Vandaag proeven we Frans, omdat de ‘buitenlandse’ chardonnay nog duurder uitvalt. Alle wijnen hebben een correcte bleekgele kleur en hun expressie is niet door hout overdonderd.

Petit Chablis 2001, Paul de Montaigu

Goede maar iets magere fruitneus met wel wat ruimte in de breedte. De smaak zet friszuur aan maar daar blijft het bij, tot en met het naakte zuureinde. Erg petit. Enkel Frans tegenetiket. (GB: 6,56 euro).

Petit Chablis 2001, Union des Viticulteurs de Chablis

Goede frisse neus met zelfs wat chardonnaykarakter en wat ruimte. Een correcte frisse smaak met herkenbaarheid als Chablis. Enkel Frans op het tegenetiket. (Colruyt: 4,99 euro).

Bourgogne Epineuil 2001, Dominique Gruhier

Frisse maar neutrale fruitneus met een onzuiver accent na opschudden. De smaak is ‘klein’ maar evenwichtig met ver natintelend zuur op het einde. Enkel Frans tegenetiket. (GB: 7,16 euro).

Bourgogne Blanc Les Cailloux 2000, Albert Bichot

Heel dunne zwakke fruitneus, ook na opschudden. Klein, klein, klein in de smaak, met zuur als drager van niets. (Colruyt: 5,95 euro).

Mâcon-Villages 2001, Cave de Viré

Iets anonieme neus met een accent van ronde gewichtigheid en terroir zoals men van Mâcon mag verwachten. De smaak is gevuld met een goed geknoopt einde. Correcte eenvoudige wijn. Enkel Frans tegenetiket. (Colruyt: 8,82 euro).