Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: zomerrood (1).

HERWIG VAN HOVE

” La première qualité d’un vin rouge, c’est d’être rouge“, zei de grote Franse oenoloog Emile Peynaud, de wegbereider van de moderne Franse wijnmakerskunde die vanaf 1980 de hele wereld zou veroveren. Peynaud reageerde daarmee tegen de flauw gestructureerde, elegantie pretenderende rode bordeauxwijnen van de jaren 1970. Deze wijn was in wezen niet elegant maar ‘verdund’ door te grote hectarerendementen. Want de meest voorkomende oorzaak van verdunde smaken is niet, zoals men zou kunnen denken, overvloedige regenval, maar wel overdadige rendementen. Smalend werd toen gezegd: ” On fait pisser la vigne…”

Boven de vijftig hectoliter wijn per hectare wijngaard is goede wijn, en zeker grote wijn, onmogelijk. En de gedachte dat je het gebrek aan kwaliteit zou kunnen tegengaan met chemische trucjes is al even zinloos. Deze trucjes komen haast altijd neer op het bijzoeten van het druivensap (chaptaliseren) om het latere alcoholgehalte op peil te brengen, of op het aanzuren van te flauwe platte wijnen. In beide gevallen kom je uit op onevenwichten: de wijn smaakt alcoholdominant koppig, of je krijgt de indruk dat het zuur er is aangeplakt. De Franse wijnwetgeving verbiedt om beide ingrepen, chaptaliseren en aanzuren, samen door te voeren. Tekort aan zuur komt immers van een te warm groeiseizoen, wat haast automatisch alcoholrijkdom oplevert. Omgekeerd ontstaat een tekort aan alcohol als het weer koud en killig is geweest, wat dan bijna automatisch tot overdreven zuurexpressie voert. Beide ingrepen toepassen op dezelfde oogst komt er dus op neer dat je ervan uitgaat dat het weer tegelijk te warm en te koud is geweest!

Maar overdadige rendementen geven nu net aanleiding tot oogsten die zich gedragen alsof ze voortkomen van te warm en te koud weer samen: flauw overal, zowel in de zuren als in de alcohol. In Bourgogne, dat nota bene gekend is om zijn grote rendementen, heeft men er wat op gevonden: het wijnsteenzuur wordt onder poedervorm in de wijngaarden op de pas geplukte druiven gestrooid. Daarmee wordt het aanzuren een landbouwkundige ingreep en wordt het niet meer geklasserd als een chemische ingreep op de wijn, en kan er nog lustig verder gechaptaliseerd worden: de achterpoort!

Zomerwijnen moeten werkelijk licht en elegant zijn om te passen bij lichte gerechten en tuinbereidingen zoals barbecue. Verdunde groterendementswijnen die werden bijgewerkt, passen bij niets en smaken in het beste geval alcoholisch en zuur. Lichtheid moet echter het gevolg zijn van eenvoud, charme en fruitigheid: kortom de eigenschappen van modern gemaakte wijn uit zuiderse wijngaarden zoals Languedoc-Roussillon die wij proeven vandaag en de Rhônewijnen die volgende aflevering aan de beurt komen. We zoeken dus naar evenwicht en direct, goed gedragen fruit.

Domaine Galabert, Coteaux-du-Languedoc 2000.

Heel goede verse kleur en een statige, zelfs edele neus van rijpe zwarte bessen die verbreedt na opschudden. Smaak met stevige tannines maar ook rijp: ideaal bij geroosterd vlees. (Carrefour: 4,05 euro).

Prieuré, Sainte-Marie d’Albas, Corbières 2001, met schroefdop.

Kleur van verse inkt en een neus trillend van fruit: framboos en zwarte bessen. Een zachte maar ook geconcentreerde smaak. Heel goed, zeker voor de prijs. (Delhaize: 2,99 euro).

Berloup Royale, Saint-Chinian 2000

Goede kleur met wat zachtheid en een neus van zwart fruit die echter snel oxidatief wordt in het glas. Ook oxidatieve smaak. Een misser. (Carrefour: 3,27 euro).

Les Mûriers, Coteaux-du-Languedoc 2001.

Heel goede kleur, zelfs iets gedrongen. Een neus van zwart fruit die opengolft na opschudden. Ook de smaak is getekend door fruit. Aangename iets eenvoudige ‘conversatiewijn’ die koel moet gedronken

worden. Onklopbare prijs. (Delhaize: 2,75 euro).

Château Mauleon, Côtes du Roussillon Villages, Caramany 2000.

Iets zwakke kleur, zeker in deze reeks, maar een elegante neus, gedragen door syrah. Ook de smaak is elegant maar verdunt iets op het einde. Enkel Frans en Engels op het tegenetiket (Colruyt: 4,15 euro).

Domaine de Sainte Barbe, Côtes du Roussillon 2001.

Goede kleur met een kleine, zachte, genadige toets en een neus van fruit die echter alcoholisch wordt na opschudden: 13,5 volumeprocent. Rijke en rijpe wat eenvoudige smaak met een alcoholprik op het einde. (Delhaize: 2,99 euro).