Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Duitse wijn (3).

De Duitse wijnetiketten worden eenvoudiger: nog dit jaar, vermoedelijk vanaf september, zullen Qualitätsweinen bestimmter Anbaugebiet (Q.bA) (vergelijkbaar met Vins de Pays) ingedeeld worden in twee klassen: de gewone droge onder de naam classic, en een betere selectie van hetzelfde onder de naam selection. De termen trocken of dry zullen dus verdwijnen. Naamgeving van een droge wijn zal er dan uitzien als: Baden, Pinot Gris, 2000, Classic. Deze wijnen zullen dus altijd droog moeten zijn en van voldoende kwaliteit om de buitenlandse markten te overtuigen.

Duitse wijn heeft in ons land geen enkele zuiderse connotatie: het is een wijn uit noordelijk gebied, waar vooral de nachten koud zijn. Daardoor verloopt het rijpingsproces van de druiven er veel trager en krijgen nevenproducten van het proces meer kans om zich te vormen en komt er een grotere complexiteit in de samenstelling van de most.

Het meest opvallende complexiteitselement bij traagrijpende riesling is de fijne zuurheid. Er ontstaat een soort ‘onnatuurlijkheid’ in het smaakprofiel, zoals men die ook aantreft in goede champagne of mooi ontwikkelde bordeaux: elementen van oud en jong samen. Oude ontwikkelde bordeaux smaakt jong door zijn stevigheid maar tegelijk oud door de grote finesse die zich met de jaren uit zijn onderbouw van rijpheid heeft ontwikkeld. Bij champagne wordt het belegen element er gewoon ingemengd met een dosis oude wijn en wordt alles terug tot eenheid gebracht door de hergisting op fles.

Zo is ook traaggerijpte Moezelwijn ‘onnatuurlijk attractief’: de fijne zuurheid (6 g/l) geeft jeugdige frisheid, en de suiker (6 g/l) geeft impressies van belegen milde zachtaardigheid. We verwachten dit type bij de wijnen van St-Urbans-Hof en van Himmeroder Hof: als het klopt, mogen ze inderdaad iets duurder zijn.

Nordheimer Vögelein, Müller-Thurgau, Kabinett 1997. Winzergenossenschaft Nordheim, Qualitätswein mit Prädikat

De wijngaard Vögelein in Nordheim is met 250 ha de grootste van Frankenland. De bodem van kalk en zanderige leem is zeer geschikt voor Müller-Thurgau. De Winzergenossenschaft van Nordheim is met 240 leden en een areaal van 270 ha een eerder bescheiden coöperatie.

In het glas komt een mooi gestrekte, wat discrete maar toch ruime neus met een zachte, zelfs iets zoete smaak (14,3 g restzoet, 5,4 g/l zuur). Mooie finessepunt op het eind. Brave, commerciële maar gave wijn. Goed voor aperitief. (Delhaize: 219 fr.).

Pfalz Rivaner 1999 dry, Ruppertsberger Winzerverein Hoheburg

Pfalz is de voortzetting van de Franse Elzas langs de westelijke Rijnoever en is met 22.500 ha wijngaarden op één na (Rheinhessen) het grootste wijngebied van Duitsland: op een strook van 80 km lengte en een breedte van 6 à 8 km, wordt een kwart van alle Duitse wijn geoogst.

Hoheburg en de Ruppertsberger Winzerverein zijn twee coöperaties die fuseerden in 1911 (nu samen 210 leden en 200 ha). 150 hectaren worden echter bewerkt door een vijtiental leden. Van hen gaat een zekere stimulans uit naar moderne zuivere wijnen: droog maar niet zuur, zacht maar niet zoet, en fruitig maar niet aromatisch. Deze Rivaner ging door 36 uren schilcontact en 20 dagen koele gisting.

Fruitige neus met veel ruimte en statige smaak, goed geknoopt en droog met mooie accenten van bitter, zuur en zachtheid. Uitstekend, evenwichtig smaakcompromis (6,2 g restzoet, 4,4 g/l zuur). Een witte voor de fijne keuken. (GB: 175 fr.)

Mosel Saar Ruwer, Riesling 1998 trocken, Q.bA. Weingut St.Urbans-Hof, Leiwen.

Dit domein (35 ha) hoort tot de grootste van de Moezel. Eigenaar Nik Weis is al de derde generatie. Voorliggende wijn is een rieslingselectie uit de Moezelvallei bij Leiwen. De Trocken heeft 11° alcohol en 7 g/l restsuiker die echter door 8,2 g/l zuur wordt gecompenseerd. Bij de halfbtrocken-versie is de gisting een graad vroeger gestopt, hij heeft dus maar 10° alcohol en 24 g restsuiker. Met dezelfde zuurheid moet deze dus zoet smaken.

Beide hebben een florale neus, maar de Trocken heeft een sprankelende frisse smaak en is ook wat kort en scherp. De halbtrocken (staat niet op het etiket) is een veel beter compromis met betere vulling en grotere lengte: een typisch Moezel-evenwicht van finesse en zachtheid samen. Aan te bevelen. (GB: 245 fr.)

Kestener Paulinsberg, Riesling Spätlese Trocken, 1999, Rainer Licht, Kesten. Qualitätswein mit Prädikat, Mosel Saar Ruwer.

Kesten is het stadje waar de wijngaard Paulinsberg gelegen is en waar in het Himmeroder Hof eigenaar Rainer Licht woont. Ook deze wijn is dus van een individuele wijnbouwer en van het Spätlese type maar dan wel droog gevinifieerd (6,5 g/l zuur, 7,0 g/l restzoet).

In het glas komt een heldere, zuivere kleur met lichte nuance van geel. Goede, iets ronde rieslingneus. De smaak is volkomen evenwichtig gevuld en droog zonder spoor van ‘schraal’. Kan makkelijk enkele jaren verouderen. Zeer interessant, een zaak voor die prijs. (Delhaize: 299 fr.)

Herwig Van Hove