Eenvoudige, lekkere wijnen, die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het om de veertien dagen over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Entre-deux-Mers.

Deze zes witte wijnen liggen in de prijsklasse van 80 tot 150 fr. per fles. Geen enkele ervan is een château-wijn of komt van een specifiek domein. Ze zijn allemaal door Belgische of Franse groothandelaars binnen het gebied van de appellation bijeengesprokkeld.

De wijnen dragen twee verschillende benamingen: bordeaux blanc en Entre-deux-Mers. Deze laatste is ook een bordeaux, maar de productievoorwaarden ervan zijn strenger. Bordeaux mag van zowat alle courante witte druivensoorten worden gemaakt. Er kunnen wijnen tussen zitten van 100% sauvignon, 100% sémillon, of met tot 30% ugni blanc en colombard, al dan niet met vatlagering, waarvan dan weer heel verschillende smaken kunnen komen.

Entre-deux-Mers moet altijd gemaakt zijn van een samenstelling van drie verschillende druivensoorten: sauvignon met zijn speciale smaak, sémillon voor de rijpe achtergrond en ten slotte wat muscadelle voor de stoffering van de neus. Bij decreet van 1953 moeten zij bovendien droog zijn. Gewone bordeaux daarentegen kan wel zoet zijn, maar moet dan gebotteld worden in een witte fles, het groene glas is voorbehouden voor droge wijn.

Entre-deux-Mers staat in Frankrijk dus duidelijk boven gewone bordeaux geklasseerd. In België is echter de imago-situatie nog altijd omgekeerd. Entre-deux-Mers doet bij ons nog steeds aan keukenwijn denken of aan een pot mosselen waarbij men beter een frisse pint bier had besteld. De naam bordeaux echter klinkt meer verheven en deze hoge imagosituatie is door de recente prijsevolutie nog verstevigd. Men vindt dus invoerders bij ons die op hun Entre-deux-Mers een bordeaux-etiket plakken, wat perfect legaal is. Het omgekeerde, van bordeaux een Entre-deux-Mers maken is echter appellationfraude.

Daar komt nog eens bij dat wit in het algemeen minder geapprecieerd wordt dan rood, en zo komt het dat men zelfs in de beste gebieden van de Entre-deux-Mers appellation zone zoals Launay en Cazaugitat, massaal overgaat op rode wijnstokken. Dan blijven nog enkel de namen bordeaux en bordeaux supérieur over, want er is geen rode Entre-deux-Mers. De productie van witte bordeaux vermindert dus omdat er minder vraag naar is. Deze relatieve schaarste zal geen aanleiding zijn voor prijsstijgingen, wel in tegendeel: het is een respons van de productie op een bestaande markttrend, de zeldzaamheid is niet opgeroepen door een uitbundige consumptie.

Wat mag of moet men nu van deze wat anonieme witte groothandelaarswijnen verwachten? Ze moeten het niet halen van veel structuur of onderbouw, ze vertonen gewoonlijk geen bewaarpotentiëel – sommige château-wijnen uit de appellation uitgezonderd -, en moeten dus jong worden gedronken. Als dit het geval is, heeft men ook het recht om de eigenschappen van jonge wijn te verwachten: druivigheid, fruit, fris zuur en een mals gevuld smaakgebied. Men moet deze minimale eisen ook stellen bij négociant- wijnen of wijnen van de coöperaties, de zogenaamde bodemproducten van de appellation. Als de wijn niet aan deze eenvoudige jonge kwaliteiten beantwoordt, kunnen we in België maar beter bier drinken: betrouwbaar en minder benevelend.

Bordeaux Blanc sec 1997, GB 89 fr.

Neus met een sauvignonbasis, maar ook een zekere citrusfruitigheid. Iets agressief en grassig. De smaak is groen met flink zuur. Mist rijp fruit.

Bordeaux 1996, Lafleur Chevalier, Colruyt 124 fr.

Simpele sauvignonneus met grassig groene elementen. Uiterst eenvoudige smaak met een zure opstoot op het einde. Een miezerige kleine wijn.

Entre-deux-Mers 1997, Delhaize 139 fr.

Mooi evenwichtig samengestelde neus met een zekere finesse waarin de sauvignoncomponent goed omhuld is; ronde aangename fruitige smaak met een zekere ontwikkeling in de breedte. Toont duidelijk dat Entre-deux-Mers meer te vertellen heeft dan bordeaux.

Bordeaux Blanc sec, niet gejaarmerkt, Delhaize 105 fr.

Frisse, maar ook rijpe sauvignonneus waarvan de rijpheid nog geaccentueerd wordt bij opschudden. Aangename friszure smaak over het gehele smaakgebied. Klein maar goed. Waarom geen jaartal?

Entre-deux Mers 1996, Colruyt 89 fr.

Ronduit gele kleur wat minstens op wat evolutie wijst, maar het kan ook sleet betekenen. Neus met rijpheid en zelfs wat honingtoets die men zeker bij een Entre-deux-Mers niet zou verwachten; de smaak is rijp en soepel. Aangename wijn, maar niet typisch voor de moderne friszure Entre-deux-Mers.

Bordeux Blanc 1997, Atinum, GB 149 fr.

Evenwichtige brede neus, eerder van Entre-Deux-Mers dan wel van bordeaux. Mooi gestroomlijnd en goed samengeknoopt; ook de smaak is evenwichtig met rijpheid en frisheid samen en met een goede lengte. Een goed samengesteld product met een zekere klasse.

Volgende aflevering in Weekend Knack van 12 augustus: ongewone witte wijntjes.

HERWIG VAN HOVE