Nog nooit is, in Portugal en het buitenland samen, zoveel port verkocht als in 1993, het meest recente jaar waarvoor volledige cijfers beschikbaar zijn. De omzet bedroeg 854.000 hectoliter, of bijna 10 procent meer dan het jaar voordien. Het vorige record dateerde van 1988, met 830.000 hectoliter. Dit commerciële succes heeft niet direct iets met de productie te maken, want de te produceren hoeveelheid port wordt elk jaar door het IVP (Instituto do Vinho do Porto) vastgelegd om de markt te sturen en de prijs binnen bepaalde grenzen te houden. Dit kwantum de beneficio werd in 1993 bewust laaggehouden. Zo verminderden de stocks met 85.000 pijpen van 550 liter elk, en werden er 54.000 pijpen meer verkocht dan er werden geproduceerd.

Deze kunstmatig opgewekte schaarste moet normaal de prijzen doen stijgen, maar dat was alleen het geval voor de porttypes op fles (80 procent van het totaal), de niet-gebottelde wijn verloor weer wat van zijn pluimen. Ook portwijn ontsnapt dus niet aan de algemene trend ?minder maar beter?. Behalve dan in België.

Veruit de meeste port (83,3 procent) wordt uitgevoerd. Ons land kent het grootste portverbruik pro capita ter wereld. Maar terzelfder tijd valt ook op dat België, evenals Nederland en Frankrijk trouwens, gemiddeld goedkoop spul invoert (125 fr./l), terwijl Engeland en vooral de VS gemiddeld heel duur kopen. Ongeveer een derde van de Engelse of de Amerikaanse invoer bestaat uit de relatief veel duurdere speciale types : Vintage, Colheita, LBV. Bij ons is dat nauwelijks enkele percenten. Zo voerde België in 1992 slechts 209 hl vintage-wijn in, tegen Engeland 2145 hl en de Verenigde Staten 2245 hl. Er is in ons land dus nog een ?vintage-gat? in de markt.

Porthandelaar Ernst Cockburn zei in 1930 al : ? The first duty of port is to be red?, en hiermee verwees hij naar de vintage-types en de echte tawny’s, niet naar de ?zogenaamde fine old tawny, gemaakt voor de Fransen om als aperitief te drinken in plaats van vermouth, en die nauwelijks meer is dan een banale mengeling van jonge rode en witte port.? Hij had evengoed voor de Belgen kunnen spreken.

Het ergste is nog dat deze waardeloze portwijnen officieel door de controlecommissie van The Port Wine Institute werden geproefd en goedbevonden ! Wanneer men ziet wat er allemaal door die commissie wordt goedgekeurd, moet men Richard Mayson, port-journalist van de Decanter, nog gelijkgeven als hij schrijft : ?Het Instituut laat doelbewust de regels open voor interpretatie?.

Wat er ook van zij : de vintage 1994 komt er aan. Het jaar is door de meeste grote huizen tot vintage-jaar uitgeroepen. Johnny Symington : ?Het hele jaar door was het weer ideaal om grote wijn te kunnen produceren. De hevige regenval in de winter werd gevolgd door een lange hete zomer, nu en dan getemperd door een regenbui. Enkele dagen voor de aanvangst van de oogst kregen we nog wat lichte regen, opnieuw gevolgd door zon, precies wat nodig was om de schillen wat malser te maken en een perfecte staat van rijpheid te garanderen.?