HONGAARS

Hongarije is traditioneel bekend om twee wijnen : de alom bejubelde Tokaj en de wat achtergebleven Egri Bikaver of “Stierenbloed”. Eger is de naam van een stadje in het noorden van Hongarije (Erlau in het Duits), gelegen in een gebied dat van de koude noorderwinden is afgeschermd door een ringvormig gebergte : het Bukkmassief. Toen in de 16de eeuw de Turken de vesting van Eger bestormden, liet kapitein Istvan Dobo de wijnkelders openen voor zijn troepen. Ze putten er zoveel kracht uit dat de Turken geloofden dat er iets van razende stieren in hun tegenstrevers was gevaren. Ze sloegen op de vlucht en de legende van het “Stierenbloed” was geboren.

Na al de grote buitenlandse investeringen in Tokaj kon de Eger-regio niet achterblijven. Het trio Tibor Gal (wijnmaker van de beroemde Ornellaia uit de Antinoristal in Toscane en zelf afkomstig uit Eger), Marchesi Nicolo Incisa della Ronchetta (dezelfde van de alomgeprezen Sassicaiawijn), en Alpina (een groot invoerder in Duitsland van kwaliteitswijnen), investeerden samen onder de naam GIA in een nieuwe Eger-wijngaard. Ze plantten er chardonnay, cabernet sauvignon en de lokale druivesoort kèkfrankos die van oudsher de basis vormde van het Stierenbloed. De eerste flessen zijn nu op de markt : het millésime ’93.

– Eger Chardonnay 1993 : Aangename, door hout gedragen neus met een ongewone diepe fruittoon en een stevige weerstandbiedende karaktervolle en lange smaak. Niet als (Franse) chardonnay herkenbaar.

– Eger Kèkfrankos 1993 : Goede frisse kleur zonder spoor van enige sleet en met wat tonus van houtlagering, kunstig getemde kersepitneus met ruimte na walsen, aangename fruitige en toch sterke smaak met goede door hout gedragen tanninestruktuur. Toont duidelijk dat traditionele wijn erg goed kan zijn als hij met modern verstand gemaakt wordt.

– Eger Cabernet Sauvignon 1993 : Mooi gekoncentreerde frisse kleur, een beschaafde herkenbare cabernetneus met finesse en wat rijp fruit in de diepte, excellent struktuurbitter in de smaak. Wijn die kan liggen.

– Invoer : Vinigros in Kortrijk, 325 fr./fles

SPAANS

De vernieuwde Rioja is nog niet algemeen doorgebroken. Er blijft een (ouder wordende) kliënteel dat de schrale wijnen met tientallen jaren hout nog kan appreciëren. Bovendien liggen er in de supermarkten nu een hele resem goedkope, licht fruitige, gemakkelijke Riojawijntjes, waardoor het imago van ernstige wijn wat vertroebeld is. De gemakkelijke commerciële oplossingen om charme te halen uit modieuze bijmengingen van cabernet, zijn over hun hoogtepunt : stilaan is men ervan overtuigd dat de lokale tempranillodruif het kan stellen zonder door mode gestuurde coupages en dat overdonderende verse eik niet automatisch goede witte wijn maakt.

De granacha druivesoort is nog zoiets. Vooral aangeplant in de Rioja Baja-zone verwachtte men er vooral kleur en alkohol van om de tempranillo van de Rioja Alta- en Alavesa-wijngaarden wat corpus bij te brengen. Nu begint men te beseffen dat granacha tot heel wat meer is staat is, als de rendementen worden beperkt en men met voldoende oude wijnstokken werkt. Marinez Bujanda, de voortrekker van het verstandig modernisme, is zelfs zover gegaan om een monocepage granacha te bottelen na 40 maanden lagering.

De Bodegas Breton hebben tussen ’70 en ’90 in Rioja Alta een wijngaard, Dominio de Conté, volledig op moderne leest geschoeid : allemaal lokale druivesoorten zoals tempranillo, grenacha, viura, mazuelo… met technisch onberispelijke installaties en lagering op Amerikaanse eik. Het vlaggeschip is de Rioja Dominio de Conté Reserva 1989, die na minstens 30 maanden vat en zorgvuldige selektie in 1994 gebotteld werd. De kleur is zacht met normale, niet bruine evolutie, de neus is fijn en omarmend, breed en glorieus met toetsen van rijpe kruidigheid en kracht vooral na opschudden, de mond zet smakelijk aan, deels door de alkohol en is mooi gestruktureerd met fijne tannines. Traditionele fijne en toch nog fruitige Rioja, vergeestelijkt met goed hout.

– Invoer : La Buena Vida in Oud-Turnhout, 711 fr.

HERWIG VAN HOVE