MET ALLE CHINEZEN MAAR NIET MET DEN DEZE ! EEN POPULAIR GEZEGDE DAT WONDERWEL VAN TOEPASSING BLIJKT OP DE HANDEL IN PEPERDURE WIJNEN.

Goed en wel beschouwd is het fenomeen van peperdure wijnen belachelijk. Ze dienen alleen speculatie en schieten voorbij aan hun essentie : te worden gedronken aan tafel. Neem nu Le Pin, een pomerol van een wijngaardje van 2,7 hectare en met een opbrengst van nauwelijks 6000 flessen. De wijn kreeg in 2009 van de Amerikaanse wijngoeroe Bobby Parker 100 punten op 100, wat op zich ook al onzin is : hoe kun je op een betrouwvolle manier voor wijn honderd kwaliteitscategorieën aanhouden ? Feit is wel dat sindsdien wereldwijd door verzamelaars op wijn van Le Pin wordt gejaagd, wat de prijs per fles opvoerde tot rond 1600 euro. Vijftien meter verder, op hetzelfde plateau van Pomerol, ligt de wijngaard van Château Croix-Saint-Georges en die hanteert een prijs van 15 euro. Wie is hier gek ?

De Chinese kopers alleszins minder en minder. De prijs van een fles Château Lafite Rothschild 2008 ligt nu op 1150 euro, duidelijk minder dan de 1800 euro die er in 2009 voor werd betaald. De prijsdaling is het gevolg van een gigantisch vervalsingscircuit dat aan het licht kwam : terwijl Lafite nauwelijks 20.000 kisten per jaar produceert, werden er in China jaarlijks wel 250.000 kisten van opgedronken !

Maar China blijft de grootste invoerder van bordeauxwijn ter wereld, zowel in volume als in waarde, groter dan de hele Europese Unie samen. In 2011 is de invoer nog maar eens gestegen met 110 procent. Met een ander belangrijk bijkomend effect : Chinese investeerders kopen Bordeauxse wijnkastelen. “Er gaat geen dag voorbij of ik hoor van een Chinees die een wijnkasteel wil kopen”, zegt Christophe Château, communicatieverantwoordelijke van het CIVB. “Van de 11.300 chateaus in Bordeaux zijn er al twintig verkocht en ik weet nog van minstens twintig andere waarover onderhandeld wordt.”

Voorlopig kopen de Chinezen in het middengamma, waar wijngaarden van eigenaar wisselen voor 20.000 euro per hectare – voor grand cru-wijngaarden moet men rekenen op minstens 800.000 euro per hectare. In dit middengamma worden de nieuwe eigenaars begroet als ‘redders van het patrimonium’. Maar ze kopen ook de mooie gebouwen en kastelen erbij, zoals Jinshan Zhang van het grootste elixirbedrijf van China, die in februari het Château Grand Mouëys in Entre-Deux-Mers kocht : “Ik bezit ook een reisagentschap en daarmee wil ik jaarlijks een tienduizend Chinezen doen overkomen om mijn chateau te bezoeken. Tegen dan zal er een tennisplein en een restaurant zijn met een Chinese en een Franse chef.”

Het oenotoerisme vanuit Azië stijgt in Bordeaux jaarlijks met 40 procent. “Het is een goede zaak voor onze lokale economie”, zegt Christophe Château. En hij voegt er fijntjes aan toe : “Vooral omdat onze wijngaarden niet delokaliseerbaar zijn.”

Door Herwig Van Hove