Oogt dit huis zo on-Nederlands omdat het vlak bij de grens ligt of omdat het zich op een industrieterrein bevindt? Laten we het de bewoner zelf vragen, kunstenaar-ontwerper Peter Bruers.

Hier ben je meteen welkom, het pand heeft zelfs twee brede buitendeuren die vaak openstaan. Voor je het weet, zit je aan tafel, drink je koffie en praat je honderduit met kunstenaar Peter Bruers en zijn kompaan Herman van de Pas. Bijvoorbeeld over kunst, architectuur of eten, want dit zijn levensgenieters.

De woning is naar Nederlandse normen behoorlijk groot en copieus gedecoreerd. Het is bovendien een complex huis met onverwachte hoeken vol verrassingen. Naast de vergaderruimte beland je bijvoorbeeld in een slaapkamer met een hemelbed en een riante badkamer voorzien van een arduinen kuip. De verklaring ligt voor de hand: een deel van het huis doet ook als showroom dienst. Los van die uitleg valt het op hoe alle functies hier dooreenlopen. Dat heeft onrechtstreeks te maken met de unieke ligging: op een industrieterrein. “Binnen voel je dat natuurlijk niet”, zegt Peter Bruers, “maar we zitten hier tussen de bedrijven. Hier bouwen is minder gek dan het lijkt. Als kunstschilder en meubelontwerper heb ik immers een bedrijf, dus hoor ik hier thuis. Dat vonden ze bij de gemeente evenmin een probleem. De ligging biedt grote voordelen, omdat de grond goedkoper is, er architectonisch een grotere vrijheid heerst en er meer plaats is. In een gewone Nederlandse verkaveling zou ik nooit zoiets speciaals mogen optrekken.”

Het ontwerp dokterde Peter zelf uit in samenwerking met een plaatselijke architect. Het gebouw werd in twee fazen neergepoot. Eerst stond er aan de straatkant een hoekig volume, waarvan de gehele bovenkant bekleed is met gegolfde staalplaten. “Een gebouw zonder vensters. Enkel aan de onderkant valt er licht binnen, maar het meeste licht komt vanuit de koepel in het midden”, legt Bruers uit. In dit deel vinden we onder meer de slaapvertrekken en een keuken die vooral gebruikt wordt als er gasten worden ontvangen. Dit gebouw combineert een grote atelierruimte met een bureau, vergaderruimte en een zithoek.

Een paar jaar later bouwden Peter en Herman een nieuw volume aan, daarin bevinden zich de meeste privé-vertrekken. Daar zit een open keuken, eethoek en zithoek, waar je niet alleen de door Peter ontworpen meubelen, maar ook zijn schilderijen kunt zien.

Beeldend kunstenaar Peter Bruers is grotendeels een autodidact. “Ik ben begonnen als bloembinder”, vertelt hij, “samen met Menno Kroon, Daniel Ost en Marcel Wolterinck. Zij zitten nog in het vak. We kennen elkaar al van in onze jeugd. In de jaren tachtig had ik in Tilburg een bloemenwinkel. Nadat ik die had verkocht, werd ik aangesproken om te ontwerpen voor de firma Haans in Tilburg, die toen nog rieten manden liet fabriceren in het Verre Oosten. Maar deze fabrikant wilde ook meubelen. Uit die eerste experimenten is er uiteindelijk een volledige interieurlijn ontwikkeld. Het bedrijf is een begrip geworden, van Nederland tot in sommige delen van Azië. Naast een gewone lijn met massa-artikelen creëren we ook designproducten die het karakter van hun ontwerper dragen.”

Bruers is intussen artdirector van dat bloeiende bedrijf geworden, zelf ontwerpt hij veel, maar lang niet alles meer. De meeste meubelen en objecten staan in zijn interieur. Zijn stijl roept verwantschap op met de smaak van zijn vroegere collega’s, Wolterinck en Kroon. Ook hij heeft een voorkeur voor stoere vormen en nobele materialen. Een tafel van Peter Bruers is stevig uit de kluiten gewassen en heeft een centimeters dik blad. Hij houdt van ruw hout en natuursteen. “Cleane materialen zijn te proper. Eigenlijk is dat een on-Nederlands standpunt, want Nederlanders leggen bijvoorbeeld geen arduin in de keuken, omdat daar vlekken op komen. Alles moet vooral onderhoudsvriendelijk zijn.” Bruers spreekt dat woord met weerzin uit, alsof hij een rare smaak in de mond vreest.

Het valt op dat hij net als Wolterinck en Kroon een grote schaal hanteert. De meubelen en sierobjecten van dit huis zijn groot van proportie, wat uitstekend past bij de robuuste materialen. Wat Peter Bruers ontwerpt, wordt via de firma Haans verkocht, maar Herman van de Pas gebruikt dit meubilair zelf om interieurs mee in te richten. Precies daarvoor houdt hij in dit huis regelmatig opendeurdagen.

Maar in Nederland en Frankrijk is Peter Bruers vooral bekend als beeldend kunstenaar. Al voor 1980 begon hij, toen niet eens twintig, te schilderen op doek. Aanvankelijk abstract van vorm, daarna figuratief en tegenwoordig in een stijl die je als abstract expressionisme mag bestempelen. Een aparte stijl die gekleurd wordt door zijn persoonlijke verleden. Door ziekte had hij ooit een bijnadoodervaring die hem sterk is bijgebleven. Daar herinneren de grote cirkels met kleurrijke pigmenten en bladzilver aan. Ze passen perfect in dit mysterieuze interieur met zijn donkere wanden.

Je kunt dit huis elke eerste zaterdag van de maand bezoeken, van 12 tot 17 uur. Op zaterdag 17, zondag 18 en maandag 19 november zijn er van 12 tot 17 uur opendeurdagen. Adres: Nobelstraat 13, 5051 DV Goirle (nabij Tilburg), Tel. +31-1 353 44 291. Half oktober opent Haans een zaak met zijn volledige interieurlijn in Antwerpen (hoek De Burburestraat-Vlaamse Kaai).

50-51

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde