Terwijl we fotoagente Valérie Hersleven interviewen, stapt ze door alle kamers van haar prachtige appartement aan de Jardin du Luxembourg. “Om te laten zien dat dit een werkflat is,” zegt ze.

“Op deze plek, aan het mooiste park van Parijs, is zo’n werkschuit een luxe. Dat weet ik maar al te goed”, zegt Valérie Hersleven enthousiast. Ze is, zoals altijd, druk in de weer. Tijdens ons gesprek rinkelt de telefoon en gaat Valérie snel op zoek naar foto’s die ergens onder een stapel boeken zijn beland. De flat werd immers voor onze komst opgeruimd. Normaal liggen er overal foto’s en magazines uitgestald. “Ik werk overal”, vertelt ze, “door mijn job ben je altijd in de weer en lopen privé en werk door elkaar. Dat geldt niet alleen voor de werkruimten, maar zelfs voor de vriendenkring. Veel vrienden zijn collega’s. Eigenlijk is dat heel leuk, want zo kan ik thuis werken, en gaat dat werk daardoor zo spontaan. Ik stel hier wel vast dat dit een vrij noordelijke manier van werken is. Ik zie alles als één groot netwerk waarmee je op verschillende manieren met elkaar samenwerkt. Zo’n collectieve aanpak zijn ze in Parijs niet gewoon en daarom draait mijn business hier goed.”

Bij Valérie Hersleven loopt de fotografie als een rode draad door haar leven : “Ook door de familie, want mijn overgrootvader Jacques was tijdens het interbellum zelfs fotograaf van de koninklijke familie. Mijn vader is een goede familiefotograaf. Maar ik ben wel per toeval in het vak beland. Ik studeerde marketing en deed een stage in Parijs. In 1997 nam ik een fotoagentschap over, daar vertelde een fotograaf me dat Londen the place to be was, dus trok in naar Engeland en heb daar een paar jaar gewerkt. Na een sabbatjaar in Zwitserland, belandde ik in 2003 in Parijs. Ik kan dus niet stilzitten en wist al heel vroeg dat ik niet in België zou blijven. Ik denk trouwens dat Parijs ook geen eindpunt voor me is, want misschien trekken we over enkele jaren wel naar de States.”

Ondertussen bouwde ze een succesvol agentschap uit dat actief is op allerlei terreinen, van mode tot kunst, met als klanten onder meer Hermes, Vuitton, Dunhill, Lacoste, Castelbajac, Decathlon en Roche Bobois. “In mijn agentschap zitten dus zowel fotografen die mode als auto’s fotograferen. Maar ik ga ook nog wat verder, want daarnaast ontwikkelen sommigen ook artistieke fotografie. Vroeger werd de commerciële wereld van de artistieke gescheiden, maar dat is niet langer zo. Er groeit nu zelfs een boeiende osmose tussen beide genres.”

Tuk op golven en kleuren

Het hart van deze ruime flat bestaat uit een dubbele ruimte met daartussen een schuifdeur. Aan de ene zijde staan er twee bureaus waar Valérie samen met haar man werkt, Thierry Maillet. Hij is marketingconsulent en docent, en verzorgt ook een kroniek voor de NouvelEconomiste. Ze werken niet echt samen, maar inspireren elkaars carrière. Dus is deze flat ook de werkplek van Thierry die net zoals Valérie overal in huis werkt. “Ons interieur weerspiegelt onze spontane manier van leven. We denken lang niet over alles na. Ik hou van design en mooie objecten, net zoals van een mooie tekst, maar ga niet tot in detail afwegen wat er nu bij elkaar past. We brengen gewoon dingen mee naar huis en geven het een plaats. Het is een klein beetje een allegaartje. Zo verzamelt de vader van Thierry oude prenten en schilderijen, waarvan je er hier ook enkele ziet. Maar er staat ook een zetel van Marc Newson. Ik heb geen uitgesproken voorkeur voor vintage design, maar de tafel en het dressoir zijn wel fifties. Ik hou trouwens niet van stijlzuivere interieurs en vind barokke details erg leuk, zoals het rococo canapé in de rode inkomhal. Dus geen minimalisme voor mij”, legt Valérie uitbundig uit.

Ze is wel tuk op golvende vormen. “Golvende en ronde vormen, zoals die fauteuil van Newson en de kleurrijke placemats aan de muur zijn daar getuigen van, ik heb ook een zwak voor primaire kleuren en duidelijke accenten. Kijk maar naar de zetels van Joe Colombo. De kleuren van Warhol zijn me te agressief, maar het palet van Matisse vind ik prachtig.” Het is natuurlijk heerlijk om te wonen aan de Jardin du Luxembourg. “Dat park is gewoon apart. Enerzijds is het echt geordend, de bomen en struiken worden zorgvuldig gesnoeid. Maar toch staan er hier en daar heel misgroeide bomen die deze strakke orde verrijken. Dat is Parijs ten voeten uit, waar zulke afwijkingen alles nog mooier maken.”

www.valeriehersleven.com

Door Piet Swimberghe Foto’s Jan Verlinde