Het T-shirt heb ik dus al. Van stevig katoen, bougeert niet in de was, zelfs niet bij 60 graden. Lag zomaar ineens op mijn bureau. Met een V-hals, maar daar zag ik aanvankelijk de diepere symboliek niet van in. In het logo ter hoogte van de linkerborst meende ik op het eerste gezicht zelfs iets uit mijn aardrijkskundecursus van weleer te herkennen. Uit het hoofdstuk over de dalvorming, met name : U-dal, V-dal, keteldal, u herinnert zich die dia’s misschien ook nog wel. Iele struikjes wist ik op de oevers van het V-dal op het T-shirt te ontwaren, tot ik mijn bril opzette en de bijbehorende tekst ontcijferde : www.vaginavrienden.be. Val nu dood, dat V-dal cum vegetatie was dus een vagijn. Van Goedele Liekens nog wel. Op de rugzijde stond het nog eens, in Grand Canyon-formaat deze keer.

Pas op, ik beschouw mijzelf als een redelijk geëmancipeerd vrouwmens. Niet bang om een vagina een vagina te noemen. Als de noodzaak zich voordoet welteverstaan. Wat niet echt vaak gebeurt. Voorgelicht ben ik al lang, wegens geboren een decennium na de Tweede Krieg, toen ‘daar beneden’ niet langer het onnoemelijke was. Waar zo’n Krieg al niet goed voor is. Wie daar alles over wil weten, beveel ik graag het uitstekende De schaamte en de schrik, goesting en genot van Diane De Keyzer aan. Maar in het dagelijkse labeur is de vagina, die van mij of die van de helft van de mensheid, niet iets waar ik vaak bij stilsta. Als wij daar geen klachten over hebben, dan klappen we daar niet over, net zo min als over onze ellebogen of over onze linker knieholte. Een vraag zoals die dezer dagen in een paginagrote advertentie voor een product voor intieme hygiëne gesteld wordt, vind ik dan weer redelijk onbeleefd. “Hoe was jij je vagina ?” staat daar zomaar plompverloren. Zijn ’t hun zaken misschien ?

Worden wij vrouwen geacht elkaar over dit soort dingen te bevragen ? Informeren mannen bij elkaar of ze ook onder hun voorhuid wassen ? Laten we de intieme hygiëne vooral intiem houden ; als reclamemakers het lastig hebben om ons van de onmisbaarheid van gerei terzake te overtuigen, dan is dat hun probleem.

Maar terug naar Goedele en haar vagina. Waar ze een hele website over gemaakt heeft. Want, dat was toch wel even schrikken, er blijkt onnoemelijk veel vaginaal leed te heersen in de wereld. Hoeveel vrouwen zich zorgen maken over de vorm, de afmetingen en het functioneren van hun genitaal apparaat, je hebt daar geen gedacht van. Of juist wel, sinds een internationale enquête de draagwijdte van het probleem aan het licht bracht. Wat Goedele, onvermoeibaar in de strijd tegen onrecht, ertoe aanzette om de Vaginavrienden op te richten. Onder het motto : schaamlippen worden trotslippen. Weer eens wat anders dan de Melkbrigade. Of de Werkgroep voor Bedreigde Bevers.

Dat ik een slecht karakter heb, hoor ik u nu zeggen. Nee, echt niet. Alleen de neiging om in velerlei een ongepaste bron van jolijt te zien. De heilige ernst waarmee de zendelinge Goedele op haar site over de onder taboes gebukt gaande vrouwen oreert, bijvoorbeeld. In het Engels en met een diepe frons tussen de wenkbrauwen. En telkens ze het woord vagina uitspreekt, heft ze de ogen ten hemel, als Bernadetje in de grot van Lourdes.

Aan de criteria voor het lidmaatschap van de Vaginaclub wordt nog volop gewerkt. Vrouwen krijgen alvast de raad om minstens eenmaal per maand met een spiegeltje naar hun vagina te kijken en ze eveneens minstens eenmaal per maand te betasten. Ja kijk, als het voor de goede zaak is… Maar wie moet dat dan controleren ? In afwachting kunnen we alvast een ‘lief koosnaampje’ voor onze vagina bedenken. Suggesties genoeg op de site : van toeristisch ( au bonheur des hommes) over culinair (koninginnehapje) tot humoristisch ( goedelahiti), progressief (emancipatiegleuf) of down to earth (die van ons).

Bij nader inzien : ik deug niet als positieve vaginastrijdster. Ongetwijfeld wegens verkrampt, geremd, niet voldoende gemotiveerd. Jammer van het T-shirt natuurlijk. Toen ik het hier zo-even voor me uithield, kreeg een mannelijke collega een bezorgde blik in de ogen. “Loop daarmee op je rug en je geraakt niet thuis, kind.”:: Reacties : linda.asselbergs@knack.be

:: www.weekend.be

Op de site van Weekend Knack ontdekt u wat u op tafel kunt zetten, waar u uw vakantie kunt doorbrengen, wat u in uw kleerkast moet hebben, hoe u uw huis renoveert…

En u kunt er ook uw mening kwijt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content