Vintage à volonté

Alle meubels zijn echte vintage, geen heruitgaven. De voorliefde van de bewoner voor design uit de fifties merk je aan de wandkasten, de Bertoiastoelen en de lamp van Mathieu Matégot. © JAN VERLINDE

Een strak, bijna wit pand, bemeubeld met uitgelezen vintage en schitterend gelegen in de Lisseweegse polders. Een wonderlijk werkend contrast.

Deze woning met haar grote ramen trekt de omgeving in huis. De prachtige buitenzichten over het strakke polderlandschap in de omgeving van Lissewege geven de woning extra monumentaliteit. De glaspartijen zorgen voor een intense lichtinval waardoor er een opgewekte sfeer hangt : je hebt het gevoel dat je in een vakantiehuis bent. Het leven speelt zich vooral af op de gelijkvloerse verdieping. Oorspronkelijk was het huis een bungalow waarop bouwheer Hans Soete een verdieping liet bijzetten door architect Pascal Van Der Kelen. De nieuwe ruimte werd helemaal ingericht door interieurvormgever Frederic Hooft, die net als Hans Soete een voorliefde voor vintage design heeft. ?Mijn passie voor architectuur, interieur en vintage flakkerde pas goed op nadat ik dit pand had gekocht en moest inrichten”, zegt Hans, die arts is van beroep. ?In het begin was het interieur heel sober en kaal. Maar na een tijdje vond ik dat er te weinig in stond. Ik ging op zoek en ontdekte de charme en schoonheid van vintage design. Kopen is natuurlijk leuk en op de duur had ik te veel. Een aantal dingen kwam in de garage terecht. Maar ik had de smaak van het speuren te pakken.”

VAN VERZAMELAAR TOT HANDELAAR

Uiteindelijk ontpopte de verzamelaar zich tot handelaar in vintage, naast zijn werk als arts. ?Net die combinatie is boeiend. Als vintageverzamelaar en -handelaar kom ik in een heel andere dan de medische wereld terecht. Je ontmoet andere collectioneurs en handelaars, onder wie heel boeiende mensen.”

Als vintagehandelaar reist Hans Europa rond en komt ook op veilingen en designmarkten. Hij heeft een zwak voor design uit de jaren vijftig. ?Ik hou erg veel van de sierlijke lijn van Italiaanse lampen uit die tijd, al zien ze er niet rijkelijk uit, soms zijn ze gewoon van betonstaal. Maar industriële materialen kunnen heel mooi zijn. Ik ben helemaal weg van ijzeren meubilair.” Zijn pronkstuk is het rode metalen hangbureau dat in 1936 werd gemaakt in de ateliers van de beroemde Franse designer Jean Prouvé, naar een model van Jules Leleu voor het sanatorium Martel de Janville. Het zeldzame designmeubel kreeg een aparte plaats in de bovenruimte van de woning. ?Dit is de plek waar ik het liefst werk, aan dit bureau, met zicht op het landschap.”

In de loop van de jaren werd de woning verruimd en kwamen er heel wat objecten bij. Toch blijft de aankleding heel luchtig. Dat komt mede door het logische rasterpatroon van de architectuur, die vrij eenvoudig in elkaar zit, met grote doorlopende ruimtes die elkaar opvolgen. Meest opvallend is de zitkamer boven, waarvoor Frederic Hooft een prachtige blauwe wand ontwierp met pivoterende deuren van polyester, waarachter zich een compacte sauna bevindt. De blauwe wand functioneert tegelijk als een hedendaags kamer-scherm dat zorgt voor intimiteit in de grote ruimte. Maar ook hier staat openheid voorop, zodat de bewoner zijn meubels en lampen volop kan bewonderen als een soort sculpturen.

www.hsplusdesign.be

DOOR PIET SWIMBERGHE & FOTO’S JAN VERLINDE

Pronkstuk is het rode metalen hangbureau dat in 1936 werd gemaakt in de ateliers van Jean Prouvé

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content