Vind me leuk

We moeten er niet flauw over doen: jarig zijn op Facebook is leuk. Droge Happy BD’s van oude klasgenoten, een filmpje met vuurwerk van je collega, een foto van een beertje van tante Simonne – even ouderwets als de kaartjes die ze vroeger stuurde – en een ‘Jij wordt net als wijn alleen maar beter’-bericht van je BFF, de tientallen verjaardagswensen geven je even het gevoel dat je populair bent. En nee, daar blij om zijn is niet puberaal, zo beweert Mitch Prinstein in zijn fascinerende boek Populair. Populariteit is namelijk een beetje zoals fit zijn, we willen het allemaal. En wel omdat het goed voor ons is, stelt de prof psychologie van de University of North Carolina. “Uit tientallen onderzoeken blijkt dat het, als het op gelukkig zijn aankomt, belangrijker is dan intelligentie, achtergrond, opleiding, en de relatie met onze moeder. Wie in zijn jeugd populair was, heeft een grotere kans op academisch succes, een goed huwelijk, een betere relatie met zijn collega’s en hechtere vriendschappen.” We zijn, om te overleven, een intens sociaal dier geworden en daarom het gelukkigst als andere mensen ons leuk vinden. Uitgesloten worden is een van onze oerangsten. Dat is terecht, want het is slecht voor je gezondheid, schrijft Prinstein. “Een wankel sociaal netwerk is volgens recent onderzoek een grotere aanslag op je gezondheid dan overgewicht, stilzitten of roken.” Logisch dus, dat je blij wordt van hiephiep-hoera’s op sociale media.

Populariteit is een beetje zoals fit zijn, we willen het allemaal

Maar de ene populariteit is de andere niet, zo blijkt. Kinderen van vier weten al welke vriendjes het populairst zijn. Ze wijzen allemaal meteen naar de kindjes die aardig zijn, met plezier samenwerken en fijn gezelschap zijn. Innemendheid, zo omschrijft Prinstein dit. In onze tienertijd verandert de aard van het populariteitsbeestje. Dan gaat het plots over cool zijn, opvallen, de juiste kleren dragen en spullen hebben en zo veel mogelijk likes scoren. Goed gezelschap of niet, dat doet er niet toe, als je maar status hebt. Meer zelfs, je kunt in je tienertijd tegelijk populair zijn Ć©n bepaald ongeliefd. Bewonderd, maar niet erg geacht.

Eenmaal volwassen hebben we qua populariteit volgens Prinstein de keuze. Blijven zoeken naar status of iemand worden met wie mensen graag tijd doorbrengen. Een keuze die vandaag volgens de Amerikaanse prof moeilijker is dan ooit. “Onze maatschappij en media – traditioneel en sociaal – stimuleren ons om op te kijken naar wie veel status heeft.” Jammer, vindt hij, want van dat soort populariteit word je niet gelukkig. Er is namelijk altijd wel ergens iemand met meer spullen, geld, aanzien en volgers dan jij, waardoor statusjagers ontevredener zijn dan doorsnee. Je dominantie en rijkdom in stand houden vraagt bovendien agressiviteit, competitiedrang en egoĆÆsme en dat is allesbehalve innemend. Daarom pleit Prinstein warm voor dat laatste. Zijn advies is simpel: wees nieuwsgierig naar anderen, behulpzaam, inclusief en vriendelijk, en je charme zal mensen aantrekken, zelfs als je geen beautĆ© bent of niet op Instagram zit. Niet alleen is het leven fijner als mensen je graag hebben, het levert ook een rijker leven op. “Wie innemend is, wordt vaker uitgenodigd, zal meer boeiende interacties hebben, nieuwe ervaringen opdoen en dus meer leren. Innemend populair zijn levert waardevolle privileges op.” Mijn moeder had dus overschot van gelijk toen ze me inpeperde dat goedhartigheid geen zeemzoeterig concept is, maar de sleutel tot een drukbezochte begrafenis. Wat niet wegneemt dat ik toch graag veel lieve Facebookwensen en foto’s van boeketten wil als ik in juni jarig ben, a.u.b.

Nathalie Le Blanc staat stil bij de frappante feiten die ze al lezend opmerkte.

nathalie.le.blanc@knack.be

Populair. De kracht van innemendheid in een wereld geobsedeerd door status, Mitch Prinstein, uitgeverij Arbeiderspers.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content