Mannen ondereen geven elkaar geen bloemen. En zelden krijgen ze er van vrouwen. Toch houden ze ervan. We vroegen een choreograaf, een dichter, een theaterdirecteur en een cineast wat zij van bloemen vinden. Vier bloemisten stelden een boeket samen dat past bij hun persoonlijkheid.

Tekst en foto’s Jean-Pierre Gabriel

Een koppel gaat op bezoek bij vrienden. Zelf zijn ze erg gevoelig voor attenties en daarom hebben ze goed nagedacht over het geschenk dat ze zullen aanbieden. De gastvrouw is dol op Latijns-Amerikaanse literatuur, voor haar wordt het de vertaling van het jongste boek van GarcĆ­a MĆ”rquez. Hij verdeelt zijn interesse tussen klussen en de sportzaal. Voor hem wordt het dus… een schitterende bloemenruiker die perfect past bij de kleuren van de eetkamer. De man van het uitgenodigde paar gaat zelf naar de bloemenwinkel om uitleg te geven over vorm en kleuren van het boeket.

Geef toe dat u zich een dergelijke situatie moeilijk kan voorstellen. U denkt wellicht ook dat een goede fles vintage port of een Elzasser SpƤtlese beter passen bij de sociale rol die de man traditioneel krijgt toebedeeld.

De opiniepeilingen rond dit onderwerp geven u gelijk. Het is inderdaad een zeldzaamheid dat mannen bloemen aanbieden aan andere mannen. Het is al even uitzonderlijk dat vrouwen bloemen aanbieden aan een man. Hoogstens bij een jubileum of een andere feestelijke gelegenheid waarbij het gebruikelijk is dat bloemen gegeven worden. Een studie uitgevoerd in Nederland wijst er nochtans op dat daar verandering in komt : ?Jonge en moderne mannen hebben een heel andere houding ten aanzien van bloemen. Zij vinden bloemen niet bij uitstek iets vrouwelijks. Zij krijgen er niet vaak, maar staan er ook niet afwijzend tegenover. Sommige mannen zouden het zelfs bijzonder leuk vinden bloemen van een vrouw te krijgen (ook zonder dat er sprake is van een relatie). Wanneer bloemen voor mannen bestemd zijn, wordt wel gekozen voor typische (?stoere?) mannenbloemen.?

Er zijn trouwens beroepen of activiteiten waar mannen traditioneel wel bloemen krijgen. Denk maar aan winnaars van wielerwedstrijden of autoraces. Ook kantoren of ontvangstruimten van hogere kader- of directieleden worden vaak met bloemen opgesmukt, en de zakenman die veel reist, is niet ongevoelig voor het bloemstukje op zijn hotelkamer.

Wie bedrijvig is in de wereld van de kunsten, zoals choreograaf WimVandekeybus en theaterman Hugo De Greef, is uiteraard vertrouwd met het bloemenritueel dat, net als champagne, bij de premiĆØres hoort. In de 20 jaar dat hij het Kaaitheater leidt, heeft Hugo De Greef altijd veel aandacht gehad voor de bloemstukken op premiĆØres, in de foyer en in de loges. Na afloop van elke voorstelling gaat hij zelf het podium op om de artiesten, man of vrouw, met bloemen te bedanken.

Over het algemeen houden mannen wel van bloemen. Ze geven ze als geschenk, drukken daarmee intense gevoelens of waardering uit bijvoorbeeld op secretaressendag en geven voor een bosje of een ruiker meestal meer geld uit dan vrouwen. Toch spelen bloemen tot nog toe nauwelijks een rol in het sociale leven van mannen onder elkaar. Dat neemt niet weg dat het aantal mannelijke bloemisten die bovendien een opmerkelijke carriĆØre maken almaar aangroeit.

WIM VANDEKEYBUS

Deze Limburger is een man van de natuur die vooral van wilde bloemen houdt, bloemen die worden geplukt volgens de inspiratie van het ogenblik. Hij houdt het meest van bloeiende struiken of bomen, zoals Japanse kerselaars, die in een romantisch gebaar de lucht en de aarde met bloemblaadjes overstelpen. Momenteel legt hij de laatste hand aan een choreografie voor de Battsheva Dance Company (wereldpremiĆØre volgend jaar op 29 januari in de opera van Tel Aviv) en zijn jongste creatie Bereft of a Blissful Union wordt op 5 en 6 december voorgesteld in Turnhout (De Warande), 17 december in Hasselt (Cultureel Centrum) en 26, 27, 28 en 29 december in Brussel (Lunatheater).

HET BOEKET

Een delicate compositie met Calla’s, uitgevoerd door Michel Mulleneers. Het is een boeket dat dansbewegingen oproept : een groep dansers door elkaar of Ć©Ć©n enkel personage dat een gedaanteverwisseling ondergaat. De kleur, aubergine, is een keuze van Wim Vandekeybus.

DE BLOEMIST

Michel Mulleneers is op het gebied van hedendaagse bloemschikkunst ongetwijfeld een rijzende ster in ons land. Al 14 jaar lang probeert hij geduldig zijn stijl te verfijnen en is daarbij zeer veeleisend voor zichzelf. Hij bestempelt zijn composities als romantisch en gestructureerd.

HERMAN DE CONINCK

Eerst en vooral heeft hij een hekel aan geel, zeker aan het geel van de koolzaadvelden die in het voorjaar het Franse landschap kleuren. Een kleur die hem zeer bevalt, is paars. Roze rozen associeert hij met lingerie.

In Nederland krijgt hij vaak bloemen na afloop van lezingen. Maar hier gebeurt dat bijna nooit. Herman de Coninck herinnert zich niet dat hij ooit aan een vriend bloemen heeft geschonken, of dat hij van een andere man bloemen heeft gekregen.

HET BOEKET

FranƧoise Vandoninck maakte een compositie in de lievelingskleuren van de dichter, die bekend staat als een zeer gevoelig man. Het boeket is warm en rond, zoals de Chamaeropsbladeren (palmbladeren) die de basis vormen voor de structuur. Het moest iets heel fijns worden. Daarom stak FranƧoise hier en daar nog enkele kleine, witte struisvogelveertjes tussen de bloemen en de bladeren. Net pluisjes van paardenbloemen die men bij een stille wens wegblaast.

DE BLOEMISTE

FranƧoise Vandoninck behoort tot de nieuwe generatie zeer jonge bloemisten die opgeleid werd door Daniƫl Ost. Ze assisteert hem zo vaak ze kan bij grote demonstraties in het buitenland. Deze jongedame geeft blijk van een oersterk karakter en een eigenzinnige persoonlijkheid. Haar aanpak is zo vrij dat ze bijna alle conventies met voeten treedt.

Haar grootste voldoening was voor Herman de Coninck een boeket te kunnen samenstellen dat een lang leven beschoren is, omdat het op natuurlijke wijze kan drogen.

HUGO DE GREEF

De economische achtergrond van het cultuurleven in Vlaanderen is iets wat hem heel sterk bezighoudt. Het Kaaitheater uiteraard ook, maar voor eind 1997 heeft hij zijn ontslag als directeur aangekondigd. Misschien heeft hij dan wat tijd om zich te wijden aan andere passies. Samen met zijn zus bezit hij namelijk een familiale kwekerij waar tegenwoordig nog alleen perenbomen staan. Hij verzamelt ook boeken en andere documenten over pomologie, en over peren in het bijzonder. Als hij op wandel is, gebeurt het dat hij plots halt houdt om het krachtige silhouet van een boom te bewonderen. Maar ook hij herinnert zich niet ooit bloemen te hebben gekregen van een man, of zelf bloemen aan een man te hebben gegeven, tenminste niet in zijn privƩ-leven.

HET BOEKET

Uit de contacten die Moniek Vanden Berghe met Hugo De Greef en goede bekenden van hem heeft gehad, onthield ze die voorliefde voor peren. Kleine onopvallende vruchten werden ingewerkt in dit zeer gevarieerde boeket dat alle facetten en interessesferen van de directeur van het Kaaitheater wil verzinnebeelden.

DE BLOEMISTE

Moniek Vanden Berghe was eerst graficaen lay-outspecialiste vooraleer ze met bloemen en planten begon te werken. Ze is zeer perfectionistisch en gaat helemaal op in haar werk. Ze organiseert cursussen voor vaklui en liefhebbers rond thema’s als Kerstmis, Pasen, een huwelijk of andere grote feestelijke gelegenheden. Ze popelt om te kunnen verhuizen naar een hoeve in Lembeke waarin ze haar winkel en een demonstratieruimte zal kunnen onderbrengen.

HARRY KƜMEL

Er staan altijd bloemen bij cineast Harry KĆ¼mel, heel eenvoudige boeketjes zoals rozen of anjers die hij voor zichzelf uitkiest bij de bloemiste. Bloemen maken deel uit van zijn leven. Hij schenkt ze ook graag en vindt het jammer dat een bepaalde cultuur een beetje teloorgaat, zoals het schenken van baccaratrozen voor een verjaardag. Urenlang kan hij vertellen over hortensia’s, tuinbloemen van weleer, over zomerse veldboeketjes of over chrysanten, de najaarsbloemen bij uitstek. Want leven op het ritme van de seizoenen is voor hem essentieel.

Harry KĆ¼mel is bezig met twee projecten. De verfilming van een boek van Thea Beckman ?Kruistocht in spijkerbroek? is nog niet voor de nabije toekomst. WĆ©l voor binnenkort is een intimistische film geĆÆnspireerd op de Franse nouvelle vague : ?Le dĆ©mon de minuit?.

HET BOEKET

Het is ?mannelijk? opgevat met een solide basis van takken. Enkele Calla’s zorgen voor een elegante toets. Het vlechtwerk doet streng aan, maar dat wordt verzacht door de Hydrangea’s. Het geheel is uitgevoerd in zachte tinten. Een boeket dat het goed doet op een console of een grote tafel.

DE BLOEMISTE

Katrien Vandierendonck heeft geen winkel. Ze geeft er de voorkeur aan om op bestelling te werken, zowel voor kleine en grote familiale aangelegenheden als voor bedrijfsfeesten. Laat je haar aan het werk in je tuin, dan doet ze prachtige dingen met de struiken. Ze organiseert ook cursussen bloemschikken voor liefhebbers.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content