Vooral de laatste decennia werden zoveel erbarmelijke Tarzan-films gemaakt dat je zou vergeten hoe onweerstaanbaar grappig de zes ?kwaliteitsfilms? zijn, die de MGM-studio tussen 1932 en 1942 produceerde, gebaseerd op de tijdloze romantische avonturenverhalen van Edgar Rice Burroughs. En wat een contrast met de ondraaglijk pondeureuze superproductie ?Greystoke : the Legend of Tarzan, Lord of the Apes?, die Hugh Hudson in 1984 maakte naar de fameuze legende !

Talloze acteurs hebben hem gespeeld, maar voor de echte fan is er slechts Ć©Ć©n ware Tarzan : Johnny Weissmuller, die als meervoudig olympisch zwemkampioen als geen ander over de longen Ć©n borstomtrek beschikte om zijn oerkreet door de studio-jungle te laten schallen. In de afwisselend tere en stoutmoedige Maureen O’Sullivan (de moeder van Mia Farrow) vond hij ook zijn volmaakte Jane, het deftige Victoriaanse meisje dat haar hart heeft verpand aan haar ontvoerder, een man die leeft als een aap en haar speels het hof maakt als een aap. Hun kitsch-romance ging voor ’t eerst bloeien in ?Tarzan the Ape Man? van W.S. Van Dyke. Dit kassucces werd twee jaar later gevolgd door ?Tarzan and his Mate?, zonder twijfel de beste en gekste film in een serie waarin zwart Afrika tot leven komt als een continent zoals alleen Hollywood het kan verzinnen en waarin geen wild beest ooit een regie-aanwijzing in de wind slaat. Tarzans gezellin heeft zich inmiddels aangepast aan de primitieve lifestyle van haar echtgenoot en heeft zelfs een devote gorilla voor de schoonmaak van haar boomhut. Twee Engelse ivoorhandelaars gooien echter roet in de jungle-idylle en proberen Jane weer tot de verlokkingen van de beschaving te bekeren.

De meest poĆ«tische en sensuele Tarzan-film is ook de meest glanzende productie, niet zo verbazend als we zien wie achter de camera stond. ?Tarzan and his Mate? is de enige film geregisseerd door Cedric Gibbons, meer dan veertig jaar lang de chef-decorateur bij MGM, ook bekend als ontwerper van een andere beroemde blote man : het oscar-beeldje. Richard Thorpe werd de huisregisseur van de vier volgende films (?Tarzan Escapes?, ?Tarzan Finds a Son?, ?Tarzan’s Secret Treasure? en ?Tarzan’s New York Adventure?), die nog altijd zeer mooi gemaakt zijn.

Weissmuller maakte daarna voor RKO nog een cyclus van zes Tarzan-films, zij het van mindere kwaliteit : ze effenden geleidelijk de weg voor zijn opvolger Lex Barker en voor de onbenullige tv-series uit de jaren zestig.

?Tarzan Collection?(zes delen, 499 fr. per deel ; Warner Home Video).

PATRICK DUYNSLAEGHER

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content