“Mama, ik vervéél mij.”

“Ah, prima, dan kun je de living stofzuigen.”

“Ik verveel mij liever.”

Niemand kan ‘vervelen’ zeurender uitspreken dan een tienjarige, zo weet elke ouder van de laatste vijftig jaar. Maar het stukje huishoudelijke standaardconversatie is tanende. Misschien hebt u het nog niet opgemerkt, maar de technologie-industrie heeft nu al een decennium lang de verveling in het vizier – en niet alleen bij kinderen. De kabeldistributeurs maakten dat er ook om twee uur ’s nachts nog wel iets te zien is op een van de honderden digitale zenders. Maar sinds de introductie van de iPhone en iPad zijn ook de laatste minuten van verveling het doelwit geworden van een resem bedrijven. Businessmodel na businessmodel is gebaseerd op de vijf minuten waarin u doorgaans niets doet. De momenten waarin u op een trein wacht, in bed de slaap niet kunt vatten of waarin een voetbalmatch net iets te saai is om uw volledige aandacht op te eisen.

Dat is nog het duidelijkst in de gamesector. Even snel een paar vogels lanceren met Angry Birds of tussendoor een woord leggen met Wordfeud : had Snake jarenlang het alleenrecht op tijd doden op je gsm, dan is de concurrentie onderhand moordend geworden. Het is dan ook een bijzonder lucratieve business. Paper Toss, een app die niets anders doet dan u een papierprop in een vuilbak laten mikken, is sinds zijn ontwikkeling in 2009 al meer dan honderd miljoen keer gedownload. Aan 0,79 euro voor de advertentievrije versie dikt dat aardig aan. Er zit geld in verveling sinds Apple zijn iPhone en iPad introduceerde.

Nooit meer verveeld worden : het is een fraai verkoopargument. Maar toch : telkens ik een iPad in mijn handen heb, moet ik denken aan ene Peter Bregman, een New Yorkse blogger voor Harvard Business Review. Niet dat hij niet tevreden was over zijn iPad. Hij was té tevreden. Hij schreef er zijn stukken op, las er zijn mails mee en keek er ’s avonds in bed een aflevering van Weeds op. Het ding deed alles wat hij ervan verwacht had en meer. Alleen : hij verveelde zich niet meer. En die verveling, zo ontdekte hij, was belangrijker dan hij dacht. “Verveling moet gekoesterd worden. Zodra we ons vervelen, beginnen onze gedachten af te dwalen, op zoek naar iets dat spannend is. En dat is waar creativiteit vandaan komt.”

Geef twee kinderen een bal, een muur en verveling en er ontstaat in geen tijd een spel dat tot dan nog nooit gespeeld is. Pas als je helemaal niks kunt doen, krijg je de beste ideeën. Het zou zelfs wetenschappelijk bewezen zijn, heb ik me laten vertellen, dat je hersenen net actiever zijn als je je verveelt. Uren niets doen : het heeft een nut.

” Here we are now, entertain us” – de leuze van de grungers – heeft stilaan zijn beste tijd gehad. “Ik wil vervééld worden”, lijkt beter bij deze generatie te passen.

Geert Zagers (28) observeert en rapporteert vanuit de twilightzone tussen generatie X en Z.

Geert Zagers