Magazine

VERRASSING OP DE EERSTE VERDIEPING

Chef-kok Ken Verschueren van De Tuinkamer : een talent om in het oog te houden. © Michel Vaerewijck

Redactie Knack

26-10-2010, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 21:56

categorie : moderne verfijnde gastronomie

keuken : 8,5

decor : 8

comfort : 8

service : 7,5

prijs/kwaliteit geproefde menu : 8,5

Het was even zoeken naar De Tuinkamer. Het restaurant bevindt zich boven de winkel Het Broodhuys, en daar had men de gordijnen laten zakken. Wij belden aan de gesloten deur, waarop er iemand naar beneden kwam. Boven aan de trap ontvouwde zich, tot onze verbazing, een intieme, warm gedecoreerde eetzaal in luxueuze Normandische stijl. We werden naar het laatste vrije tafeltje geleid. Rond ons werd geanimeerd genoten door gegoede Vlamingen. De verzorgde kleding en gelukkige gezichten vertelden dat de meeste tafelaars er een feestje van maakten.

Bert Van Rompay is bakker van de vierde generatie. Twaalf jaar terug liet hij tegenover de oude winkel een nieuw pand in nostalgische stijl optrekken. Op de eerste verdieping, boven de bakkerswinkel, installeerde hij een stijlvol degustatiesalon. Die werd een jaar terug omgetoverd tot gastronomisch restaurant.

Wij kregen de spijskaart uit handen van gastvrouw Jenny Callens, en schrokken van de prijzen. Topproducten zijn duur, vooral als je met dezelfde leveranciers werkt als Oud Sluis. Een dikke moot tarbot gaat in De Tuinkamer de keuken uit tegen de prijs van 50 euro, een stuk wagyurundvlees met crème van aubergine, pont neuf-aardappels en bearnaisesaus komt op je bord voor 82 euro. Beide lekkernijen worden vlotjes verkocht. Er is een mogelijkheid om te ontsnappen aan het prijzengeweld, en dat is het lunchmenu van 38 euro, dat in de week ook ’s avonds wordt opgediend. Neem je daar, zoals wij deden, het wijnarrangement bij, dan betaal je 12 euro extra, en ga je dus voor 50 euro buiten.

Er kwamen delicate hapjes : tartaar van makreel, granité van kuiden en crème van tamarinde, bulgur met krab en crème van jalapeño en perkament van kippenhuid met currymayo. De wijnwijsneus van dienst vulde het glas met een St. Ilona, Somlo, een boterachtige Hongaarse witte die tien maanden Franse eik had gezien. Er kwam zacht en sappig vlees van op lage temperatuur gegaarde hoevekip, met ravioli gevuld met bospaddenstoelen en tenera ricotta, schuim van knolselder en jus met ganzenlever. De mond werd gemasseerd door een rode Bodegas Mas Alta, Els Pics, Priorat. De wijn is gemaakt door Belgen. In het bord lag het smakelijke rode vlees van borst van wilde eend en een nem gevuld met het vlees van de gekonfijte boutjes. Daarbij kwamen zalf van hokaidopompoen, structuren van rode biet en een heerlijke eendenjus met honing, perziklikeur en sinaasappelsap. Perzik in verschillende hoedanigheden met ‘spons’ van witte chocolade vormde een waardige afsluiting van een heerlijke maaltijd.